ท้าวขูลูนางอั้ว 2

(บลอกละ 100 คำโคลง มี 2 บลอก)
--------------ขูลูนางอั้ว 3-------------------
112...วิถีดาวบอกแจ้ง......................สองคน
...อาจดับชีพเพราะตน.................บอกแจ้ง
...ยากทูลห่วงกังวน....................พระแม่
...ทูลเสร็จโหราแสร้ง..................รีบร้อนขอลา
113...จันทาเกลอฮักเจ้า...................จักไป
...หวังสู่ขอทรามวัย....................แน่แล้ว
...สงสารลูกนักใน......................อกแม่
...หามดหมอไม่แคล้ว.................แต่งแก้เคราะห์ดวง
114...หมอหลวงบอกล่วงแล้ว.............หกเดือน
...เคราะห์หนักจักลางเลือน............อยู่บ้าง
...ลูกยาอยู่กับเรือน....................รอก่อน
...รอสร่างเคราะห์คลายอ้าง...........จักได้ไปขอ
115...รอนานนักรุ่มร้อน.....................เหลือทน
...ฝันแต่หานฤมล......................อ่อนอั้ว
...ปวดใจผ่ายผอมจน..................เจ็บแม่
...หนักหน่วงเจ็บในขั้ว.................อกท้าวขูลู
116...ดูแม่กำสรดสร้อย....................สงสาร
...จัดเครื่องบรรณาการ.................เรียบร้อย
...จัดทูตสู่ของาน.......................ยากยิ่ง
...หวังเพื่อนคงอ่อนสร้อย.............แม่เจ้าจันทา
117...ปรีดานักกลับฟื้น.....................เรี่ยวแรง
...ฟังแม่ลูกฮักแพง.....................แม่ล้น
...เตรียมการสี่วันแจง..................การเสร็จ
...กองสื่อออกไปพ้น...................เขตแคว้นกาสี
118...บุรีขอมหนึ่งนั้น.......................บนดอย
...มีพ่อขุนลางคอย.....................ปกป้อง
...ชาญศึกรบรุกถอย....................ลือทั่ว
...เดินป่าจับสัตว์จ้อง...................ชอบค้าส่งขาย
119...เป็นชายครบห้าสิบ..................ขวบปี
...ขาดมิ่งมเหสี.........................เปลี่ยวแล้ว
...ยินคำเล่าลือมี.......................นวลนิ่ม
...นางยิ่งงามดังแก้ว...................ชื่ออั้วอรอนงค์
120...จงใจลอบแอบเข้า...................กายนคร
...หวังชื่นชมบังอร......................อ่อนน้อย
...พอพบชื่นงามงอน...................งามยิ่ง
...มาดมั่นอยากชิดสร้อย...............แต่งให้ชายา
121...บรรณาตกแต่งพร้อม.................นำถวาย
...พระแม่รับมากมาย...................ส่งให้
...เงินทองยิ่งแพรวพราย..............แพรพับ แลนา
...นานเนิ่นขุนลางได้...................ส่งไท้บูชา
122...จันทาชอบนักเจ้า....................ขุนลาง
...ฟังว่ามาดหมายนาง.................อ่อนเจ้า
...ยินดียิ่งนึกพลาง.....................ดีแน่
...รับพ่อขุนลางเข้า....................สู่บ้านแปลงเมือง
123...เปลืองใจนักทูตข้าง.................พิมพา
...ปักข์ล่วงถึงพารา.....................แม่เจ้า
...ถวายเครื่องบรรณา...................ทูลเรื่อง
...พระแม่ขอรบเร้า.....................เกี่ยวข้องดองกัน
124...ขูลูฝันใฝ่น้อย........................อั้วงาม
...พระแม่จึงให้ตาม....................สู่น้อย
...หวังจักแต่งนงราม...................เป็นคู่
...ขอท่านเมตตาคล้อย...............โปรดด้วยเป็นคุณ
125...ยากปุนแปงแล้วทูต.................กาสี
...จักสู่ขออวดดี........................ผ่อหน้า
...ขาดกันตัดไมตรี.....................นานเนิ่น
...กูบ่ยอมให้หล้า......................อ่อนอั้วแต่งมัน
126...ขันหมากมิอยากได้..................เอาคืน
...บอกแม่พิมพาฝืน....................ยากแท้
...ไมตรีเก่ายากกลืน....................กลับก่อ....อีกนา
...ไปบอกนางยากแก้..................บ่ให้ไมตรี
127...มีคนเขาอยากได้.....................รออยู่
...คือพ่อขุนลางดู.......................เก่งกล้า
...เมืองเขาร่ำรวยกู.....................ชอบยิ่ง
...มาสู่คงชื่นหน้า.......................ฝ่ายข้างขุนลาง
128...โศกศัลย์นักอั้วเคี่ยม................ยินคำ
...ทางแม่ตัดสวาทกรรม...............พี่อ้าย
...รับขันหมากขอมดำ..................แทบดับ แดนา
...รีบส่งสารข่าวร้าย....................ฝากท้าวขูลู
129...อดสูนักพี่เจ้า.........................จอมใจ
...รอพี่ขันหมากไป.....................สู่น้อง
...พี่เอยแม่ผลักใส.....................ตัดขาด แลนา
...นวลปวดใจร่ำร้อง....................ร่ำให้โหยหา
130...สัญญาสองฝากไว้...................สวาทสม สองแล
...ภักดิ์พี่เพราะเพทพรหม.............เสกสร้าง
...สองรักร่วมสองจม....................จิตร่วม กันนา
...แผกพี่เป็นอื่นร้าง....................บ่ได้ปรารถนา
131...ภาดารักอั้วมั่น........................ยืนยง
...ขาดพี่นวลจักคง.....................มอดม้วย
...ปรึกษาพี่ดำรง........................รักร่วม
...วานช่วยนวลนุชด้วย.................พี่อ้ายขูลู
132...เอ็นดูสารส่งให้.......................ปลายทาง
...คือที่กาสีนาง.........................บอกแจ้ง
...จัดคนส่งเร็วพลาง...................รอรุ่ม นักแล
...เจ็บยิ่งหนอกรรมแกล้ง..............รุ่มร้อนรักรุม
133...ไฟสุมทรวงหม่นไหม้...............ขูลู
...รอข่าวขอพธู.........................อ่อนน้อย
...ขบวนค่อยคืนดู......................คำข่าว
...ทางเฒ่าบอกขอสร้อย..............อ่อนอั้วยากการ
134...นงคราญพระแม่เจ้า..................จันทา
...เอาแต่เรื่องเดิมมา....................กล่าวอ้าง
...ขัดขวาบ่นำพา........................ขันหมาก
...สุดจักหากลล้าง......................แม่เจ้าแสนเคือง
135...อีกเรื่องสารจากอั้ว...................องค์อร
...ปวดยิ่งแทบขาดรอน................จิตร้าว
...ขูลูแทบจักมรณ์......................มืดยิ่ง แลนา
...มองบ่เห็นหนก้าว....................ออกพ้นอนธการ
136...ธารชลเนตรท้น.......................ถังนอง
...ขวัญแม่ลูกหมายปอง...............แต่น้อย
...เคยรักร่วมกันสอง....................หมายมั่น
...หญิงอื่นมีเป็นร้อย....................บ่ได้ปรารถนา
137...มารดาลูกอยู่ได้......................ฉันใด แม่เอย
...ฟังว่าขุนลางใคร......................แข่งข้า
...จันทาแม่เป็นใจ......................จักแต่ง เขาแล
...ลูกบ่ยอมอยู่ล้า......................ขาดอั้วขาดใจ
138...ทรามวัยปลอบลูกน้อย..............ตรึกตรอง
...จำแม่จักไปจอง......................จ่งแจ้ง
...จันทาเพื่อนใยมอง..................แตกต่าง
...สั่งทัพกาสีแสร้ง......................สื่อสร้างสัมพันธ์
139...จันทาพระแม่เจ้า.....................กายนคร
...ยืนหยัดคำเดิมวอน..................อย่ารื้อ
...เคยขอแค่ส้มตอน...................ครรภ์แก่
...นางไม่แลยังดื้อ......................ด่าให้ยังจำ
140...คำควรวอนว่าให้......................เมตตา
...สองอ่อนรักกันหนา..................แม่เจ้า
...เฮาขอสู่สองมา......................ตกแต่ง กันนา
...ขอเกี่ยวดองเดิมเค้า.................ก่อนนี้ฮักกัน
141...จันทามิอ่อนให้......................ยืนยัน
...ถึงจักแตกสัมพันธ์...................เลิกร้าง
...มิกลัวจักโรมรัน......................รบพุ่ง
...มีทัพหนุนเธออ้าง...................อยู่ข้างขุนลาง
142...ทางกาสีอ่อนน้อม...................เจรจา
...เห็นแก่มิตรเถิดหนา.................แม่เจ้า
...รบกันแค่เวรา.........................วายวุ่น
...เชิญพวกปราชญ์มาเฝ้า.............อยากให้ตรึกตรอง
143...สองเมืองปราชญ์เฒ่าผู้.............ทรงคุณ
...นานเนิ่นทางออกปุน.................ป่องให้
...จัดงานเสี่ยงสายบุญ.................สองอ่อน
...ลองเสี่ยงสายแนนได้...............จักรู้เป็นไฉน
144...ทรามวัยสองแม่เจ้า..................จอมเมือง
...ถามไถ่ลืมขัดเคือง...................ขุ้นข้อง
...ยินดีส่องสายเฮือง...................ถามไถ่
...แถนส่งสายพี่น้อง....................คู่นี้จริงหรือ
145...ข่วงคือตรงที่ตั้ง......................เตรียมงาน
...เห็นอยู่กลางเมืองลาน..............กว่ากว้าง
...ทุกทิศสี่บนบาน.....................จัดเครื่อง
...ครบเครื่องคาวหวานอ้าง.............แบบเบื้องก่อนมี
146...พิธีเลือกสัตว์ใช้......................บูชา
...หมูตัดหัวเอามา......................แต่งไว้
...วัวควายเช่นกันหา...................ครบเครื่อง
...ปลาผักแลดอกไม้...................ธูปแก้วเทียนทอง
147...ปักธงมองดั่งริ้ว......................ธงชัย
...วางร่มหลากสีนัย....................กลดกั้น
...สายสิญจน์ยิ่งโยงไป................รายรอบ
...โยงสู่โฮงกลางนั้น...................หมู่เจ้าทำพิธี
146...กาสีส่งแม่ม้อน.......................หมอเหยา
...อีกกลุ่มเมืองกายเขา................ร่วมไซร้
...หมอแถนร่างทรงเอา................มาช่วย
...จัดเครื่องบูชาไท้....................แม่ม้อนจัดการ
147...นับนานแนนกกนั้น...................อยู่แถน
...จับคู่หญิงชายแนน...................ฝากฝั้น
...มาเกิดจ่องสายแกน................เกาะเกี่ยว
...คือคู่ฮักสองนั้น......................คู่เคล้าเคียงครอง
148...หากมองปลายแนนนั้น..............แยกทาง
...ปลายต่อไปแผกขวาง..............บ่เกี้ยว
...คือสองมิอาจวาง....................เป็นคู่
...แนนบ่สมลดเลี้ยง...................ห่างต้นกกแนน
149...แสนเมืองเขาบอกให้...............เสี่ยงแนน
...สองหนุ่มสาวกกแกน................แต่เค้า
...ยังเกาะเกี่ยวฤาแถน................ถามไถ่
...คงส่องเห็นได้เจ้า....................จึ่งได้จัดมี
150...ฤกษ์ดีจึงแม่ม้อน....................ทังหลาย
...กลองทุ่มแคนเป่าลาย..............ใหญ่ก้อย
...พิณซอปีเครื่องสาย.................เสริมส่ง
...หมอแม่เหยาใหญ่น้อย.............เริ่มร้องเพลงลำ
151...คำสักการท่านท้าว...................องค์แถน
...โอกาสสืบสายแนน...................อ่อนท้าว
...ขูลูกับอั้วแกน.........................เดิมนั่น
...สายจ่องพันฤาร้าว...................อยากรู้วอนแถน
152...งามแสนยามแม่ม้อน................หมอเหยา
...เริงร่ายรำมิเบา........................เพราะพริ้ง
...เสียงลำสนุกเขา.....................สาวหนุ่ม
...ลุกร่วมรำสนุกกลิ้ง...................สนุกเต้นเพราะแคน
153...แกนนำหมอแม่ม้อน.................พาที
...เชิญหน่อยพวกภูติผี.................อย่าช้า
...เลือกทรงแม่หมอมี..................เชิญท่าน
...เฮาใคร่วานล่วงฟ้า...................ไปแถน
154...สายแนนสองหนุ่มเจ้า................ขูลู
...กับแม่หญิงอั้วดู........................จ่งแจ้ง
...วอนแถนท่านตรวจชู................ชักช่วย
...สองคู่กันหรือแย้ง....................ต่างแย้งห่างกัน
155...สามแม่หมอร่างเข้า..................ทรงผี
...รำร่ายเผยวจี..........................รับรู้
...สังเวยอิ่มยินดี........................จักช่วย
...รอหน่อยเราทุกผู้....................จักขึ้นเมืองบน
156...สามตนผีเร่งร้อน......................หาแถน
...มอบเครื่องบูชาแทน.................แม่ม้อน
...กราบขอท่านตรวจแนน.............สองหน่อ
...ดีชั่วพวกเราร้อน.....................อยากรู้เรื่องราว
157...คราวแถนลองตรวจเส้น.............สายแนน
...ของหนุ่มขูลูแกน....................กกฝั้น
...กับสายอ่อนอั้วแสน.................ผูกมัด ดีนา
...จึงผูกร่างแม่ม้อน....................บอกใบ้สายคำ
158...กรรมกูจักบอกเค้า...................ผูกพัน
...สายจ่องจูงเกาะกัน..................เหนี่ยวรั้ง
...ยามมันก่อเกิดพลัน..................สายยิ่ง ยาวแฮ
...ปลายกลับแยกไปตั้ง................ต่างเลื้อยแผกทาง
159...ต่างนักปลายเหี่ยวแห้ง..............สองสาย
...ดูบ่อโอสถหาย.......................ขาดน้ำ
...เป็นลางบ่ดีดาย.......................กรรมเก่า
...ครองคู่หลายภพซ้ำ..................บัดนี้เวรมี
160...สองศรียากจักได้....................แต่งกัน ลูกเอย
...กรรมหนักถึงดับพลัน................ชีพสิ้น
...ยากนักมิอาจผัน.....................ผัดผ่อน
...สองก่อกรรมยากดิ้น.................หลุดได้เวรกรรม
-------------ขูลูนางอั้วตอน 4-------------------
161...จำยอมคำท่านไท้...................บอกมา
...อีกหนึ่งเสียงกอนมา................ก่อนแล้ว
...หากกอนเล่นเรียบครา...............สองเล่น
...ยังอาจมีหวังแคล้ว...................คลาดแคล้วห่างภัย
162...จัดไวกอนแก่นไม้...................กลึงเกลา
...มือจับรอบกลมเหลา................ขัดเกลี้ยง
...หางกอนผูกเชือกสี..................สวยเด่น
...ยามจับโยนคู่เลี้ยง...................รับได้เบาสบาย
163...แพรวพรายกอนท่านท้าว...........ขูลู
...ชุมช่างเพียรเขียนดู..................เพริศแพร้ว
...ไหมคำต่อหางชู.....................เชิดเด่น
...ทุกอย่างเตรียมเสร็จแล้ว...........จักได้โยนกอน
164...คำสอนเดิมเมื่อครั้ง..................เสี่ยงกอน
...จับคู่หญิงชายวอน...................เทพไท้
...โยนรับง่ายงามงอน..................เป็นคู่ กันนา
...รับหล่นหากสองไซร้................แปลกข้างต่างกัน
165...วันถัดมาต่างเต้า.....................เสี่ยงกอน
...สาวหนุ่มชวนกันจร...................กว่าร้อย
...ลองโยนเที่ยวสิบตอน...............ชายเสี่ยง
...สาวรับกอนกล่าวถ้อย...............โห่ร้องยินดี
166...อีกทีสาวส่งให้.......................ชายรอ
...รับเสร็จเชื่อคงคลอ..................คู่ได้
...รับพลาดยิ่งยากหนอ.................หาใช่ คู่แฮ
...หลายคู่เสี่ยงแล้วไซร้................รับได้สนุกสนาน
167...ผ่านมาถึงคู่เจ้า.......................อั้วเคี่ยม
...ทุกคู่หยุดรอเจียม....................จดจ้อง
...อยากเห็นต่างจักเตรียม.............ใจช่วย
...พึงผ่านกอนพี่น้อง...................รับได้อวยพร
167...ตอนขูลูย่างก้าว......................ลงไป
...เสียงโห่เอาโชคชัย.................กึกก้อง
...สาวงามติดตามไป..................นวลนิ่ม
...ยืนห่างกันสาวร้อง...................อ่อนพร้อมพี่เชิญ
168...บังเอิญโยนห่างน้อย................เลยไกล
...กอนหล่นตกดินไป..................แปลกแล้ว
...ลองอีกรับยากไฉน.................กอนหล่น
...รอบที่สามนวงแก้ว.................จับได้หางกอน
169...ตอนรับลูกขาดได้...................กระเด็น
...ลอยลิ่วลับตาเป็น...................แผกสิ้น
...สาวลองแกว่งกอนเล่น..............โยนสู่ ชายนา
...รับพลาดดังกอนดิ้น..................พลาดพลั้งสองที
170...ยังดีอีกจับได้........................หางกอน
...มันขาดหลุดกระดอน...............อีกแล้ว
...ลูกลอยลับตาตอน...................ยืนนิ่ง
...สองอ่อนอกฤาแคล้ว................คลาดแคล้วกันฤา
171...ระบืออินทร์ท่านท้าว................รับไป
...วางอยู่บนนภาลัย....................เรียบร้อย
...เป็นลางว่าสองนัย...................ยากคู่ กันนา
...ชุมหมู่ชนเศร้าสร้อย.................หมดสิ้นสายใย
172...จอมใจพระแม่เจ้า...................พิมพา
...กลับก่อนเถิดลูกยา.................ช่วงนี้
...คราหลังค่อยกลับมา................ขอใหม่
...พักผ่อนเอาแรงชี้....................เมื่อหน้าคงมี
173...จันทาส่งข่าวให้.....................ขุนลาง
...มาสู่ขอรับนาง........................อ่อนน้อย
...ขุนลางยิ่งชอบพลาง................ตกแต่ง
...จัดเครื่องเงินทองสร้อย.............ถี่ถ้วนสมบูรณ์
174...พูนผลนางยกให้.....................เสกสม
...เตรียมแต่งขุนลางชม................ชื่นไท้
...เมืองขอมเห่อภิรมย์..................เริงรื่น
...เตรียมปิดเมืองฉลองให้.............แม่อั้วล่มเมือง
175...เคืองนักหนออ่อนอั้ว.................อกเกรียม
...หมองหม่นหาใดเทียม..............เทียบแล้ว
...ขุนลางยิ่งโลมเลียม.................หวังแต่ง แลนา
...เจ็บยิ่งหนอยากแคล้ว...............ยากพ้นมือมัน
176...จันทาพระแม่นั้น.....................เป็นใจ
...มาข่มเหงลูกใย......................แม่แก้ว
...ขูลูแม่ทราบนัย.......................สองสู่ กันนา
...ขอแม่วางลูกแล้ว....................อย่าห้ามเราสอง
177...ลองขอหลายเที่ยวแล้ว..............แม่เมิน
...จักแต่งขุนลางเชิญ...................แม่ข้า
...ยากทนบ่ฮักเกิน......................ทนอยู่ แลฤา
...จำจักหนีหลบหน้า....................สู่ด้าวแดนไกล
178...กรรมในปางก่อนเฝ้า.................คอยรอ
...ยามเมื่อจิตนวลลออ..................อ่อนล้า
...ตรอบงำจ่องจูงพอ....................คิดต่าง แลนา
...คิดจักหนีสุดหล้า.....................อย่าได้เห็นกัน แม่นา
179...ภูติผีมันแย่งเข้า......................จูงใจ
...ยังช่วยหลบหลีกใคร.................อย่ารู้
...นวลนางมุ่งเดินไป....................มึนเหม่อ แลนา
...ผีจ่องจูงยากสู้........................ขัดได้ตามมัน
180...ดึกนักพลันอยู่ใต้.....................เงาจันทน์
...ตรงที่พลอดรักกัน....................ก่อนนี้
...อกเอยพ่อจอมขวัญ..................ใยห่าง กันนา
...ลาก่อนชะตาชี้........................ล่มแล้วรักเรา
181...นงเยาว์เพียงหนึ่งแท้................รักเดียว
...ฮักบ่ยอมแบ่งเกลียว.................ใฝ่ฝั้น
...สองใจบ่ดีเจียว.......................หนอพี่
...ยากอยู่ร่วมเขากั้น...................กีดกั้นเราสอง
182...ตรึกตรองเด็ดขาดแล้ว...............ขอลา
...ขอดับมรณา..........................แน่แล้ว
...ภูตผีเปล่งเสียงพา...................ชมชื่น
...นางเยี่ยมเด็ดนักแก้ว................อ่อนอั้วคนดี
183...ผีเอยขอฝากถ้อย....................อำลา
...บอกแม่เคยเมตตา...................ชุบเลี้ยง
...จำใจจักจรครา.......................ดวงขาด แลนา
...ขอแม่จงสุขเพี้ยง....................อยู่ใกล้แดนสรวง
184...ขอปวงเทพท่านไท้..................ส่งสาร
...บอกพี่ขูลูวาน........................อย่าเศร้า
...นางไกลอยู่วิมาน....................รอพี่
...รอบพบพระพี่เจ้า....................อยู่โน้นเมืองสวรรค์
185...จันทน์จ๋าวานส่งอั้ว..................ไปบน
...ลำบากนักเมืองคน..................รุ่มร้อน
...จันทน์งามกิ่งพิกล...................อ่อนลู่
...เชือกผูกคอแล้วอ้อน................พี่เอื้อยนำไป
186...กิ่งจันทน์ใหญ่ยอดโน้ม............ดีดคืน
...ดึงร่างสาวงามกลืน..................ชีพม้วย
...หวังรออยู่สรวงฝืน...................รอพี่
...รอพี่ขูลูด้วย..........................อยู่ฟ้าคอยรอ
187...พอถึงวันใหม่รู้.........................ข่าวกัน
...ทุกที่ชุมชนพลัน.....................โศกเศร้า
...มารดาปิ่มอาสัญ.....................ลูกแม่
...ตัดช่องจากไปเจ้า...................แม่นี้ปวดใจ
188...อาลัยนักลูกแก้ว.....................ขวัญตา
...ควรแม่จักกรุณา.....................อ่อนสร้อย
...มิควรข่มนำพา........................เกินยิ่ง
...รักล่มเสียลูกน้อย....................แม่นี้เจ็บเกิน
189...บังเอิญสองพี่เลี้ยง..................ทราบคำ
...เคยรับฝากยังจำ.....................จากน้อง
...วานสองข่าวจงทำ...................บอกพี่
...บอกพี่ขูลูต้อง........................รีบแจ้งข่าวนาง
190...แรมทางถึงเขตด้าว.................พักแรม
...นึกหน่ายเพลียใจแกม..............ก่นเศร้า
...ขูลูหม่นหมองแถม..................ทุกข์ท่วม
...ดวงพี่นางหนอเจ้า...................ชาตินี้แผกกัน
191...พลันสารเขาส่งให้...................มาถึง
...ลมจับตกตะลึง.......................สุดเศร้า
...มินานค่อยรำพึง.....................ขวัญพี่
...รอพี่ไปส่งเจ้า........................สู้ฟ้าเมืองแถน
192...วางแผนเผาศพน้อง..................นวลนาง
...ลาแม่พิมพาพลาง....................เลือกม้า
...สามคนรีบเดินทาง....................เร็วรี่
...หวังจักทันน้องหล้า..................จักได้เผาผี
193...มีงานเผาศพอั้ว......................กลางสวน
...ตกแต่งเมรุดูควร.....................แต่เช้า
...ศพถึงบ่ายกระบวน..................เรียบง่าย
...วางอยู่บนเมรุเจ้า....................อ่อนอั้วรอเผา
194...เขาเชิญพระแม่เจ้า.................จันทา
...จุดคบเพลิงจักพา...................จุดเชื้อ
...กองฟอนเริ่มลุกมา..................กลับมอด
...เทียวจุดหลายรอบเอื้อ.............ยากแท้ติดไฟ
195...สงสัยแปลกนักแท้...................คลางแคลง
...สักครู่ขูลูแยง.........................จอดได้
...พอถึงบ่แสวง.........................พักผ่อน
...ลาแม่จันทาไซร้......................บ่ายหน้าไปเมรุ
196...พอเห็นศพนิ่มน้อง...................เปรมปรีดิ์
...ผองภูติเมืองพวกผี...................เร่งเร้า
...เชิญนายท่านยินดี...................รออยู่
...เชิญท่านตามนวลเจ้า...............สู้ฟ้าเมืองสวรรค์
197...วางพลันมวลดอกไม้................บูชา
...ขอศพแม่ขมา........................โปรดอ้าย
...เรียมรีบเร่งลีลา.......................หวังร่วม กันนา
...รอพี่ก่อนคล้ายคล้าย..................จักเคลิ้มลืมตน
198...บัดดลปักอกด้วย....................ดาบทอง
...ชีพดับล้มลงกอง....................กับพื้น
...ยามเผาศพมีสอง....................สาวหนุ่ม
...รักยิ่งชวนสะอื้น......................แน่แท้เคราะห์กรรม
199...ตำนานบอกกล่าวไว้.................สังวร
...สาวหนุ่มรักกันตอน..................แต่น้อย
...มักมิใคร่ฟังสอน.....................เตือนจิต
...ลางทีผิดเพียงจ้อย..................คิดได้ใหญ่โต
200...โมหะพ่อแม่นั้น.......................อาจมี
...เอาแต่ตนคิดดี........................บอกให้
...ลืมฟังอ่อนพาที.......................สาเหตุ
...ขืนหักหาญจักได้....................แตกร้าวสัมพันธ์
201...เวลาผันผ่านแล้ว......................หลายเดือน
...ลานที่เผาศพเหมือน.................หน่อไม้
...สองกอโผล่คนเยือน.................บอกเล่า
...แปลกมากมีดอกไม้..................กิ่งก้านงามตา
202...จันทาพระแม่เจ้า....................มายล
...แปลกยิ่งเป็นมงคล..................นักแล้ว
...จงเรียกดอกอั้วชน..................ชอบยิ่ง
...อีกนั่นดอกขูลูแก้ว...................เกิดพร้อมเคียงกัน
203...กล่าวขวัญกันทั่วบ้าน...............เขตคาม
...ลือว่าสองติดตาม....................ดอกอั้ว
...มิไกลหนึ่งกองาม...................มักเกิด คู่แล
...คือดอกขูลูกลั้ว......................กลิ่นเคล้าอบอวล
204...คนชวนบอกเล่าตั้ง..................แต่งโคลง
...ลงชื่อศรีทองโยง....................บอกให้
...นามแฝงบ่คิดโกง....................แอบซ่อน
...เพียงแต่งบันทึกไว้..................สืบไว้วรรณกรรม
205...จำวันจบหนึ่งแท้......................กันยา
...ดูศกห้าแปดครา......................เสร็จได้
...สองเดือนแต่ตริมา....................ลองแต่ง
...ตกหล่นผิดพลาดไซร้..............โปรดได้แนะนำฯ