ท้าวขูลูนางอั้ว 1

                                                ขูลูนางอั้วคำโคลง 1
                                                              คำนำ
            ผมแต่งท้าวขูลูนางอั้วคำโคลง เพราะเห็นเป็นวรรณกรรมอีสาน เคยอ่านที่เป็น คำร้อยกรอง อีสานมีมากมาย โดยเฉพาะพวกกลอนลำ แต่ที่เขียนเป็นร้อยกรอง แบบภาษาไทยกลาง ยังไม่ เห็น จึงอยากลองแต่งไว้ให้ลูกหลานได้อ่าน เพราะเด็ก สมัยนี้ไม่ค่อยจะรู้คำอีสาน อ่านได้ไม่กี่ หน้าก็วาง บันทึกไฟล์แรก 50 บท เมื่อ เดือนกรกฎาคม 2558 ประมาณสองเดือนก็จบได้ เมื่อ 1 กันยายน 2558 ใช้ นามแฝง ศรีทอง เคยนำเสนอบนเฟซบุค มีผู้สนใจพอประมาณ ตอนนี้เอามาเก็บไว้ ที่เวบบลอก เพื่อความสะดวกในการตรวจสอบและแก้ไข ผมแต่งเรื่องนี้ ด้วยตั้งใจให้เป็นการเล่านิทาน แต่ก็เริ่มด้วยร่ายไหว้ครู เอาอย่าง จากวรรณกรรมนิราศ คำโคลง ไหว้ครูเสร็จก็อุ่นเครื่องชมบ้านเมืองนิดหน่อยก็เข้าเรื่อง ไปเลย เลือกโคลงสุภาพ เป็นหลัก เพราะโคลงแบบอื่น ยังไม่ถนัด แต่งเสร็จก็เก็บ ไว้ยังไม่มีเวลาตรวจแก้ โดยเฉพาะ ความพยายามร้อยคำโคลง ถ้าพบขาดตอนไปก็ ก็จะได้แก้ไข รวมทั้งตรวจสะกดการันต์เช่นกัน ยังไม่มีเวลาตรวจเลย

ขุนทอง ศรีประจง
27-ก.ค.-59


ท้าวขูลูนางอั้วคำโคลง
ขุนทอง ประพันธ์
1..ประนมหัตถ์นมัตถุ..สุคตัสสะธัมมะ..สังฆะอภิวาท...ประกาศถือสรณา ศรัทธาศีลวิรัต
จิตพิพัฒน์ภาวนา...ปัญญาอภิวัฒน์....นมัสการเคารพ นบบิดรมารดา....นบครูบาอาจารย์
นบท่านผู้มีคุณ.....เคยการุณเมตตา สาธุกุศลจิต....คิดจักนำนิทาน....คำโบราณเล่ามา
ปราถนาเกลากลอน.... ขอพรพึงสำเร็จ....เสร็จทุกบทไขขาน....จบตำนานที่อ้าง...
คำคล่องคิดอย่าค้าง....ขัดข้องคำปรุง แลนา
2...กรุงเทพเทียมเทพสร้าง...เสกมา
...ปราสาทราชวังพา............เพริศแพร้ว
...งดงามยิ่งวัดวา..................ยามค่ำ
...ไฟส่องทุกที่แล้ว..............ยิ่งฟ้าเกลื่อนดาว
3...คราวยลตึกบ้านช่อง........นาครา
...สูงยิ่งหลายสิบวา...............ช่วงชั้น
...เรียงรายเลียบมรรคา............ดูเด่น
...งามถนนเกี่ยวฝั้น................ลดเลี้ยวไปมา
4...รถราว่ายวุ่นแล้ว.................จราจร
...เห็นยุ่งเหยิงทุกตอน............แต่เช้า
...ยันเย็นค่ำแรมรอน...............ลำบาก แลนา
...คราคร่ำคนมากเจ้า.............แข่งค้าทำการ
5...พองานชมแต่น้อย.............พอดี
...รัตนเทพบุรี.....................อยู่โพ้น
...เรียมแลอยู่พงพี...............ดอยห่าง แลนา
...ชมอยู่ไกลห่างโน้น............ยากรู้กระจ่างใจ
6...อีสานในถิ่นบ้าน................เรียมเอง
...คนเฒ่าไขขานเพรง............เล่าอ้าง
...ขูลูมุ่งรักเกรง...................รักล่ม
...พ่อแม่แตกแยกสร้าง..........รักร้างล่มสลาย
7...สายสมรนามอั้วเคียม..........คือเดือน
...งามแง่ยลยากเลือน............ลบได้
...เพียงพบบ่อาจเตือน...........เต็มสติ แลนา
...หลงสเน่ห์นวลอยากใกล้.......อยู่ใกล้พธู
8...ขูลูรักหน่อเนื้อ..................อั้วอร
...สาวหนุ่มรักสองวอน............เอ่ยอ้อน
...สองรักพ่ายกลับมรณ์...........ชีพดับ แลนา
...ใยสองรักเร่าร้อน................กลับม้วยมรณา
9...นานมานับแต่เบื้อง..............โบราณ
...เมืองชื่อกาสีปาน................ล่มฟ้า
...เวียงวังยิ่งโอราฬ................งามสง่า
...งามค่ายคูสุดหล้า...............แกร่งล้วนใดเคียง
10...เพียงชมชนชื่นหน้า.............ทำการ
...กสิกิจเชิงชาญ...................เชี่ยวแท้
...ทำนาไรสวนสาน................สมยิ่ง
...เมืองมั่นคงมิแพ้.................ต่างด้าวแดนใด
11...ทรงไชยธิราชเจ้า...............จอมเมือง
...นามพระพรหมสีเฮือง..........ยศท้าว
...พิมพาผ่องประเทือง............อัครเรศ
...เคียงคู่ครองอะคร้าว...........ปกคุ้มชาวประชา
15...ธรรมมาทศพิธไท้..............ทรงธรรม
...เย็นยิ่งเพราะพระนำ............ก่อเกื้อ
...เมืองเย็นร่มควรคำ..............ยอย่อง
...ยอว่าเมืองท้าวเอื้อ.............โอบอุ้มอารี
16...พระมีมิตรหนึ่งท้าว.............กายนคร
...ปุตตราชบวร.....................อยู่โพ้น
...จันทาชื่อบังอร..................ชาเยศ
...เคยเยี่ยมเยือนถึงโน้น.........ฝากไว้ใจคะนึง
17...สองนางถึงต่างบ้าน............แดนบุรี
...ยามรุ่นสองสาวศรี..............อยู่ใกล้
...รักกันเพื่อนตายมี...............มิตรมั่น
...เคยเล่นทำกิจได้...............อยู่บ้านเคียงกัน
18...จันเอ๋ยยามเมื่อเจ้า.............มีเรือน
...มีบุตรธิดาเตือน.................บอกไว้
...พิมจักสู่ขอเฮือน................ดองเกี่ยว กันนา
...จันว่าดีดองได้...................ดั่งนี้หนาเกลอ
19...จันทาเธอแต่งท้าว..............กายนคร
...เป็นมิ่งยอดบังอร................ยศล้ำ
...พิมพาแต่งบวร..................ธิราช
...ครองถิ่นกาสีก้ำ.................ต่างล้ำยศยง
20...สองเมืองจงสุขสร้าง...........ไมตรี
...หาสู่ไปมามี......................บ่อยครั้ง
...สามเดือนเที่ยวเยือนที..........แลกเปลี่ยน
...มากมั่นไมตรีตั้ง.................ต่อตั้งเต็มบูรณ์
21...พูนสวัสดิ์พิพัฒน์ถ้วน...........สามปี
...สองบ่เห็นราชินี..................หน่อไท้
...ทรงครรภ์บ่ทรงมี................แปลกต่าง
...สองปรึกษากันได้...............จักไหว้ขอพร
22...ตอนไปกายะเข้า.................เขตมือง
...ชวนเพื่อนไปดอนเฮือง..........ปู่เจ้า
...บวงสรวงปู่อย่าเคือง..............ของฝาก
...เป็ดไก่อีกพวกเหล้า..............แต่ล้วนฤทธิ์แรง
23...แปลงยัญเสร็จน้อมกล่าว.........คำวอน
...ขอปู่พึงอวยพร.....................โปรดข้า
...ขอบุตรร่วมอุทร....................มาเกิด เทอญนา
...สองเพื่อนเราเจ้าหล้า..............โปรดได้ประสาทพร
24...สองสมรทำเช่นนี้..................ยามเยือน
...ไปที่กาสีเหมือน...................ก่อนแล้ว
...ไปดอนปูตาเตือน..................เทพท่าน
...วางสักการมิแคล้ว.................อ่อนอ้อนพรประสงค์
25...องค์เทพประสาทให้...............ดังวอน
...ปีหนึ่งสองบังอร.....................แปลกแท้
...ทรงครรภ์ดั่งขอพร..................เปรมยิ่ง แลนา
...มีสู่ขวัญแต่งแก้.....................จัดให้มงคล
26...จนครบไตรมาสถ้วน................จันทา
...แปลกยิ่งอยากชิมหนา.............หมากส้ม
...เขาเสาะทั่วนัครา...................ยากยิ่ง
...หิวยิ่งแทบจักล้ม...................ขาดสิ้นใจตาย
27...สายใจนวลหากแพ้................เพราะครรภ์
...หมดเขตเดือนผลิตพลัน..........หมดแล้ว
...กาสีข่าวลือมัน.....................ออกล่า
...คงจักหามิแคล้ว.................ส่งให้ไปดู
28...อยู่กาสีแม่เจ้า.....................พิมพา
...เอมอิ่มรสโอชา...................หมากส้ม
...เกณฑ์คนช่วยเสาะมา...........ถวายอ่อน
...นางก็เป็นแทบล้ม................อยากส้มเหลือเกิน
29...บังเอิญลูกสุดท้าย...............พอดี
...คราเมื่อชาวกายมี................ทูตเฝ้า
...ทูลขอโปรดปรานี.................ขอแบ่ง
...พระแม่หวงยิ่งเจ้า................ยากให้แบ่งปัน
30...เขาพลันจัดแต่งให้...............ถวายนาง
...ทูตล่าถอยกลับพลาง............ขุ่นข้อง
...กลับมาเล่าทูลทาง...............เมืองโน่น
...พระแม่หวงยากต้อง.............เก็บไว้กินเอง
31...มิเกรงมันอีกแล้ว.................เพื่อนกู
...สักหน่วยมิเอ็นดู................หนึ่งน้อย
...พิมพานี่มึงหู......................หนวกหนัก ฤาแล
...กูนี่มันต่ำต้อย.....................เมื่อแพ้หิวหลาย
32...ยายพิมเอ็งเพื่อนแท้............หรือเทียม
...อยากด่ากูก็เจียม...............เจ็บไจ้
...ขาดกันต่อมาเตรียม.............ตัดขาด กันนา
...เฮาต่างคนอย่าได้................เกี่ยวข้องสัมพันธ์
33...คืนวันลับล่วงเข้า..................ขวบปี
...ครรภ์ครบสิบเดือนมี...............ข่าวแล้ว
...พิมพาประสูติศรี...................ขวัญอ่อน
...งามสง่าดังดวงแก้ว...............จากฟ้าเมืองแถน
34...แสนรักทุกหมู่บ้าน................ปรีดา
...งามยิ่งกุมารา......................เลิศแล้ว
...งามพักตร์ดั่งจันทรา..............ลอยเด่น
...งามทั่วผองพรรณแผ้ว............ผ่องแผ้วพึงใจ
35...ไทเมืองแสนปลาบปลื้ม..........เฉลิมฉลอง
...เริงรื่นสมใจปอง....................สนุกล้น
...ขูลูนั่นนามของ.....................พระบุตร
...สง่างามยิ่งพ้น.....................กล่าวถ้อยคำชม
36...สมกันทางหนึ่งด้าน...............กายนคร
...ประสูติมิ่งบังอร....................อ่อนน้อย
...พิมพ์ลักษณ์ยิ่งอัปสร.............เสมอเนตร
...งามเลื่องลืออ่อนสร้อย...........เทพสร้างพรหมสรรค์
37...นับวันนางอั้วเคี่ยม................เจริญวัย
...ผุดผ่องเพียงจันทร์ใส............ส่องแจ้ง
...ชาวเมื่องอิ่มเอมใจ................พบแม่
...ผองหนุ่มเห็นใช่แกล้ง............แต่ล้วนลืมตน
38...ชนลือกันทุกบ้าน...................อั้วงาม
...กระฉ่อนทุกเขตคาม................ต่างแล้ว
...ใครใครใคร่เห็นตาม................ขอส่อง
...ยามเมื่อนางยอดแก้ว...............บ่ายหน้าชมสวน
39...นวลนางพาพี่เลี้ยง..................จรลี
...เดือนหนึ่งลาชนนี....................เที่ยวได้
...รถนางนั่งเกวียนมี....................โคคู่
...ผองหมู่ทหารไซร์................ขี่ม้าคุมไป
40...ใยคนสองขอบข้าง..................ทางอนันต์
...คือหมู่คนชวนกัน....................ใคร่เฝ้า
...อยากเห็นแม่นางพลัน..............รออยู่
...เห็นเอ่ยคำงามเจ้า..................อ่อนอั้วงดงาม
41...ยามไกลสักสิบเส้น...................จากเมือง
...คือราชอุทยานเรือง...................เสกสร้าง
...งามคลองสุดประเทือง...............รายรอบ
...ใส่ยิ่งชลชวนล้าง......................อาบล้างสรงศรี
42...มากมีมวลมิ่งไม้........................ดาษดา
...งามดอกใบพฤกษา...................รืนเร้า
...งามถนนลัดเลาะมา...................กระท่อม..แลนา
...ปลูกอยู่กลางสวนเจ้า.................จักได้พักแฮง
43...ทหารแจงอยู่เฝ้า......................รอบสวน
...ยากจักมีใครกวน......................อ่อนอั้ว
...เพลินชมเล่นเสสรวล..................ผองพี่
...พาเที่ยวชมในรั้ว......................ปลอดผู้มากวน
44...พี่เอยนวลอยากรู้......................นี่หนา
...เออนั่นกรรณิการ์......................นุชน้อง
...ดกดอกเบ่งบานพา...................ชูชื่น ใจนา
...งามดั่งสาวอั้วจ้อง....................แต่แพ้นุชนา
45...กระดังงายามผ่อจ้อง.................ดอกบาน
...งามพุ่มพันคลุมลาน..................ร่มแล้ว
...ดวงดอกกลิ่นหอมนาน..............ลอยกลิ่น
...หอมดั่งนวลนางแก้ว...............ชื่ออั้วจอมขวัญ
46...กันเกราแกกร่างก้าน................ไกลเกิน
...แถมร่มเงาบังตรง.....................ร่มเจ้า
...พรรณพฤกษ์พุ่มขาดเขิน...........แดดส่อง
...คงแคระเติบยากเข้า...............อยู่ใต้กันเกรา
47...เยาว์หอมเกลือกกลิ่นกลั้ว.........สุวคนธ์
...หอมอ่อนกันเกราปน................กลิ่นน้อง
...จรุงใจยิ่งยามยล...................ชวนชื่น
...มาพี่ชวนให้จ้อง...................รีบเข้ามาชม
48...สมนามหนอกิ่งแก้ว.................แพรวพราย
...บานเบ่งดอกมากมาย...............ก่องต้น
...เล็งแลยิ่งหลากหลาย..............หอมยิ่ง
...หอมยิ่งหอมล้ำล้น..................ดั่งแก้วขวัญตา
49...มุกดานามกิ่งแก้ว....................แผกพันธุ์
...ใบต่างดอกสีสัน.....................คู่คล้าย
...กลีบขาวดั่งเดียวกัน.................ดูเด่น
...งามดั่งดอกแก้วย้าย................เกิดใกล้แผกกอ
50...นวลลออเทียวท่องเช้า.............จดเย็น
...คืนสู่เวียงวังเป็น.....................ดั่งนี้
...วันคืนผ่านผันเห็น...................นุชนาถ
...แรกรุ่นอวบอิ่มชี้.....................อ่อนอั้ววัยสาว
-------------ขูลูนางอั้วตอน 2------------------
51...คราวใดเห็นอ่อนน้อย...............เจริญวัย
...งามจริตจรรยาใส....................อ่อนช้อย
...สมลือล่มแดนไตร...................คนเล่า ขานนา
...ชายหนุ่มฝันถึงน้อย.................อยากใกล้เชยชม
52...สมวัยหนออ่อนอั้ว...................ดรุณี
...พอย่างสิบหกปี......................เคราะห์ร้าย
...สูญเสียบิดามี........................ทุกข์ท่วม
...ขาดพ่อลำบากคล้าย...............ร่มเกล้าขาดสูญ
53...จำรูญพระแม่เจ้า....................จันทา
...ยังแกร่งครองพารา..................อยู่ได้
...ดูแลอ่อนกัญญา.....................เพียงเนตร แลนา
...มีแม่มิยากไร้........................โอบอุ้มอารี
54...ปรีดานักหนุ่มน้อย..................ขูลู
...เติบใหญ่เทียวหาครู................ฝึกไว้
...ศิลปวิชชาดู..........................เจบจบ
...การรบปกครองไซร้.................รอบรู้วิทยา
55...จรรยาฝึกนอบน้อม..................การุณ
...งามรูปงามทรงคุณ..................มากล้น
...ฝูงชนชื่นชมบุญ.....................บาบ่าว
...สาวอุ่นใจมากพ้น....................พบหน้าขูลู
56...พธูหลายหมู่บ้าน....................พบพาน
...เคยเที่ยวบุญไปงาน................มากหน้า
...ทุกนางต่างสคราญ..................ควรยิ่ง แลนา
...ยังบ่พบนวลหน้า.....................หนึ่งน้องดาวเฮือง
57...ชาวเมืองเย็นยิ่งได้..................นับนาน
...ดูยิ่งสุขสันติ์ปาน.....................ร่มแก้ว
...บังเงาแผ่เย็นสาน....................สงบสุข
...ชนชื่นใจผ่องผ้า.....................ชื่นหน้ายินดี
58...สิบห้าขวบเติบกล้า..................กุมาร
...เจ็บป่วยบิดาพาล....................ดับสิ้น
...กาสีโศกาปาน.......................ดินถล่ม แลนา
...ขาดร่มไทรจำดิ้น....................สืบสร้างพารา
59...พิมพาพระแม่เจ้า...................ครองบุรี
...ลูกอ่อนดูแลดี.......................ดั่งแก้ว
...ฝึกสอนเชี่ยวชาญมี.................ทุกศาสตร์
...อีกหน่อยเจนจบแล้ว................จักให้ครองเมือง
60...เนืองเนืองข่าวอั้วเคี่ยม..............เมืองกาย
...ลือว่างามเพริศพราย................ยิ่งแล้ว
...งามเกินอัปสรสาย...................สวาทยิ่ง
...ใคร่เมื่อพบมิแคล้ว..................คลั่งไคล้โฉมนาง
61...ปางหลังคงคู่เคล้า...................เคียงครอง
...เพียงข่าวขูลูปอง....................มาดหมั้น
...สาวเอยพี่จักลอง....................ยลเยี่ยม
...เยียว่าสายแนนนั้น..................เกาะเกี้ยวปางหลัง
62...ฟังนามนวลพีนั้น....................สวาทใจ
...แปลกกว่าพบหญิงใด...............ทั่วหน้า
...ฤานางจ่องสายใย...................โยงพี่ แลนา
...จึงจ่องจูงใจข้า.......................หม่นไหม้ถึงนาง
63...ครวญครางรักเร่าร้อน...............รุมทรวง
...ลองเที่ยวชมดงหลวง...............หมู่ไม้
...ชมดงเด่นดอกดวง...................บุปผชาติ
...ยังบ่ลืมอั้วได้.........................แปลกแท้เป็นไฉน
64...ไปหาพระแม่เจ้า.....................หารือ
...ยินข่าวเขากระพือ...................เนิ่นแล้ว
...สาวงามที่กายคือ....................อั้วเคี่ยม..นาแม่
...เขาว่างามดั่งแก้ว....................หยาดฟ้าลงดิน
65...ยุพินฮักหน่อแก้ว....................กลอยใจ
...นับแต่พ่อล่วงไป.....................เนิ่นแล้ว
...ลูกฮักแม่อุ่นไอ......................ลูกยิ่ง
...ใยหมองหม่นหนอแก้ว..............ลูกแก้วขวัญตา
66...สาราตามแม่รู้.........................เดิมที
...พระแม่นางเทวี.......................ก่อนนั้น
...คือสหายแม่มากมี...................มิตรจิต แลนา
...ปุตตราชมาดหมั้น...................จักฝั้นไมตรี
67...พาทียามลูกแก้ว....................เกิดมา
...เป็นบุตรผูกเสี่ยวหา.................มัดไว้
...หญิงชายแต่งกันนา.................ครองคู่
...หวังเกี่ยวดองกันได้.................บัดนี้กลับกลาย
68...เสียดายมิตรมากนั้น..................จืดจาง
...คราวแม่มีครรภ์ลาง..................โชคร้าย
...สองคนยิ่งแปลกพลาง...............อยากยิ่ง
...สองอยากกินส้มคล้าย..............ต่างแพ้มีครรภ์
69...จันทาวานทูตดั้น.....................มาขอ
...มีอยู่ลูกเดียวพอ.....................เท่านั้น
...มิอาจแบ่งเลยหนอ..................เหตุต่าง
...สองฝ่ายเลยสะบั้น..................ขาดสิ้นไมตรี
70...กายบุรียามลูกแก้ว...................จักไป
...รอบคอบระวังภัย.....................รอบด้าน
...ของฝากแม่ทรามวัย.................ควรมอบ นางแล
...นางด่าทนอย่าค้าน..................อย่าขึ้งโกรธนาง
71...พลางจัดคนครบถ้วน................ทางไกล
...นับสี่อาชาไนย.......................คล่องแล้ว
...เจ็ดวันเร่งรีบไว.......................ถึงแน่
...เลือกแต่หนุ่มทแกล้ว...............แก่นกล้าชาญสมร
72...พนมมือกราบเท้า....................มารดร
...นางส่งใจอวยพร.....................แต่เช้า
...ขบวนเคลื่อนแรมรอน...............รีบเร่ง และนา
...จากประตูเมืองเข้า...................เขตด้าวด่านดง
78...พงไพรมากหมู่ไม้...................มวลมี
...กอรวกกอบงขี.......................แผ่ก้าน
...กอซางแผ่กอสี......................สวยยิ่ง
...กอหกแลทุกด้าน....................หน่อขึ้นเต็มกอ
79...พองามแดงดู่ขึ้น.....................เต็มดอย
...ตูมต่างตูมตังพลอย..................แปลกเค้า
...หันแหนห่างหาดลอย...............จันทน์เกาะ หินแล
...หอมกลิ่นลำดวนเจ้า.................ดั่งน้องแซมผม
80...ชมชลบานหลากล้วน................ประทุมมาลย์
...อุบลก็เบ่งบาน........................ขาบแต้ม
...ผองบัวเผื่อนลมพาน................พัดกลิ่น
...หอมดั่งหอมนวลแก้ม...............อ่อนอั้วลอยลม
81...ชมปลามิใช่น้อย.....................ในบึง
...ปลาช่อนทำทีขึง....................นิ่งไว้
...ปลาซิวว่ายเวียนถึง.................ฮุบจับ
...แตกซ่านฝูงปลาไซร้................หลบลี้หนีตาย
82...ลายเสือตัวเขื่องอ้าย................ชะโด
...ปลาช่อนเคยใหญ่โต................หลบเร้น
...ตะเพียนผ่านเทโพ..................หลีกห่าง
...กลัวชะโดลางเต้น...................บ่พ้นวางวาย
83...ชุมชายชวนชักม้า....................บทจร
...ไกลอยู่กายนคร.....................อยู่โพ้น
...ขูลูเร่งแรมรอน.......................นานเนิ่น
...เหน็ดเหนื่อยแลเห็นโน้น...........ใช่แล้วยินดี
84...เห็นมีหลังหนึ่งบ้าน..................กลางสวน
...แวะสู่ทักถามชวน...................ใคร่รู้
...ตายายอยู่สองควร....................นบนอบ
...ถามเรื่องราวท่านผู้...................ครอบบ้านครองเมือง
85...ยายเทืองนามข้าพ่อ.................ตาสี
...บุตรหนึ่งธิดามี........................คู่แล้ว
...ทุกคนอยู่บุรี..........................ราชกิจ
...เป็นพี่นางอั้วแก้ว.....................รับใช้นางเสมอ
86...เจอยายจึงรอบรู้......................เรื่องราว
...พักอยู่คอยสืบสาว...................มากได้
...ทำกิจช่วยยายคราว.................พักผ่อน
...ถางป่าปลูกหมากไม้................ยิ่งปลิ้มตายาย
87...สายตายลหมุ๋ไม้.....................งดงาม
...อิงอยู่เชิงเขายาม....................บ่ายคล้อย
...แลรุกข์ร่มเย็นถาม...................ตาเล่า
...ตรงนั่นสวนหลวงน้อย...............อ่อนอั้วมักชม
88...ภิรมย์นักยิ่งแล้ว......................อุทยาน
...แอบล่วงเล็งแลลาน.................แมกไม้
...บุษบาเบ่งบัวบาน....................รวยรื่น
...พักเหนื่อยริมธารไกล้...............แอบซุ้มเครือวัลย์
89...สาวกำนัลอั้วเคี่ยม...................เสร็จสรง
...หาพุ่มผัดแพรคง.....................แยกย้าย
...สองนางย่องพบพง..................หนุ่มซ่อน
...หลับนิ่งนอนคล้ายคล้าย............เทพไท้จากสวรรค์
90...งามสรรพ์นวลหน้าผ่อง..............ประกาย
...ยามเพ่งพิศพรรณพราย.............ผ่องแผ้ว
...แพรพรรณเก่ายังฉาย...............สูงศักดิ์
...ควรบอกนวลน้องแก้ว...............เร่งให้มาดู
91...พธุงามอ่อนอั้ว.......................แปลกใจ
...ยามรอบจักมีใคร.....................ลอบเข้า
...พอพบเพ่งพักตร์ใย..................นึกชอบ
...ดูดั่งคนชิดเจ้า........................ดั่งคุ้นเคยกัน
92...งงงันนางนิ่งอึ้ง........................มัวมอง
...เออใชคนที่ปอง......................ใฝ่ชู้
...ทุกคืนที่ฝันครอง.....................เคียงคู่
...คนนี่แหละนึกรู้........................อิ่มล้นระทวย
93...สาวสวยรีบเร่งให้.....................ดมยา
...กาบไผ่พัดลมพา......................ช่วยน้อง
...ขูลูตื่นมองมา..........................หลากจิต
...คงใช่นางพี่ร้อง........................ร่ำร้องเรียกหา
94...ปรีดาเอมอิ่มท้น.......................ทับใจ
...สลบนิ่งสาวสาวไว.....................ตื่นเต้น
...เป็นลมอีกคนใย.......................แปลกพี่
...ดูหน่อยมานวดเฟ้น...................อย่าให้มีภัย
95...ทรามวัยพออ่อนฟื้น..................แลหา
...เห็นพี่หลับปิดตา......................รีบร้อน
...ประชิดแอบอกพา.....................ครวญคร่ำ
...ขอพี่ตื่นอ่อนอ้อน.....................ร่ำให้เนตรนอง
96...ผองนางมวลพี่เลี้ยง.................แลตะลึง
...ดูดั่งผัวเมียพึง.......................พบพ้อง
...พอใจต่างฉุดดึง.....................ชวนหลบ
...เขาปล่อยสองร่ำร้อง................คู่เคล้าเคียงกัน
97...ขูลูพลันพลิกฟื้น.....................วิญญา
...เห็นอ่อนแนบอกพา.................ร่ำไห้
...เลยหลับอิ่มอุรา......................นอนนิ่ง
...นานนิ่งจึงกอดไว้....................อย่าเศร้าปลอบขวัญ
98...เทวัญบงบอกให้.....................สองเรา
...คือคู่สายแนนเสา....................ใฝ่ฝั้น
...ทุกคืนพี่หงอยเหงา..................นักนิ่ม
...หาแต่นวลอั้วนั้น......................เร่งให้มาหา
99...ขวัญตาเอิบอิ่มล้น...................ในทรวง
...กอดแน่นนักนึกหวง.................ชื่นชู้
...อรเองบ่แผกดวง.....................เราพี่
...เคยอยู่ครองเทพรู้...................ส่งให้พบกัน
100...ฝันเห็นเคยอยู่เฝ้า...................ขูลู
...ตรงนี่ไฝอรดู.........................ใช่แล้ว
...นวลนางแน่วธู.......................ขวัญพี่
...นุชแน่นามอั้วแก้ว...................คู่ฝั้นของชาย
101...สายสมรแสนสุขล้น.................เริงสราญ
...สองดั่งเคยพบพาน.................ก่อนกี้
...ไขรักต่างไขขาน....................หมดปิด
...จนผิดสางเกินชี้......................ยากยั้งหยุดเพลิง
102...มิเหิงพายุเต้า........................เอ็ดอึง
...ไพรลู่ลมพัดตึง......................หักสิ้น
...เปลวเพลิงไล่ลามพึง...............รุกไล่
...ไฟคุโชนเผาสิ้น......................ยากดิ้นครรลอง
103...มองฝนมันมืดครึ้ม...................หลั่งชล
...ไหลทั่วปฐพิดล......................ท่วมพื้น
...ไฟดับหมดลมบน....................พัดแผ่ว
...ดินฉ่ำชลชุ่มชื้น......................แมกไม้สดใส
104...ใยรักสองแนบเกื้อ...................กูลกัน
...สองต่างผูกสัมพันธุ์.................ใฝ่รู้
...จักครองคู่มิผัน.......................แปรเปลี่ยน
...รอพี่เถิดชื่นชู้.........................จักได้มาขอ
105...ขูลูขอกราบเท้า......................จันทา
...ของฝากมวลบรรณา.................มอบไท้
...พระนางไต่ถามมา...................ทราบเรื่อง
...มิโปรดยากอดได้....................ด่าให้เพราะเคือง
106...เรื่องเดิมยังขุ่นข้อง..................ขูลู
...เพราะแม่พิมพาดู....................เกียจข้า
...พวกเธออย่าคบหนู..................อั้วเคี่ยม
...กูบ่ยอมพวกบ้า......................ต่าวบ้านคืนเมือ
107...เจ็บเหลือยินดั่งนั้น..................จำกลืน
...ทนอดถึงยากฝืน....................ข่มไว้
...จำคำแม่บอกคืน.....................เรือนเล่า แลนา
...วอนแม่จงช่วยให้....................แต่งอั้วนวลนาง
108...ปางนวลยินลูกน้อย..................วิงวอน
...เจ็บจิตยากนักตอน..................แต่เค้า
...จันทาแค่เคืองรอน...................มิตรขาด แลนา
...ใยจึงจำเจ็บเจ้า......................นิดน้อยฤาควร
109...นวลนางรับสั่งให้....................โหรา
...วานช่วยผูกดวงมา..................โปรดแจ้ง
...กับดวงอ่อนกัญญา..................ดวงนี่ แลนา
...ดูว่าสองสองเทพแสร้ง..............เสกไว้ครองกัน แลนา
110...โหรพลันบวกลบถ้วน................หลายคราว
...จนเหงื่อตกแปลกคราว..............ดั่งนี้
...พิมพาแม่เตือนดาว..................ดวงคู่ สองนา
...เป็นดั่งใดจงชี้........................ช่วยให้สว่างใจ
111...ทูลไปเกรงจักขึ้ง....................เคืองพระนาง
...โหรเล่าแรกสองทาง................คู่แท้
...เคยครองคู่หลายปาง................ชาติก่อน
...เพียงแต่ปลายยากแก้...............ส่อร้ายมิดี
112...วิถีดาวบอกแจ้ง......................สองคน
...อาจดับชีพเพราะตน.................บอกแจ้ง
...ยากทูลห่วงกังวน....................พระแม่
...ทูลเสร็จโหราแสร้ง..................รีบร้อนขอลา
เขียนโดย ธนัญธร ณรงค์หนู ที่ 22:07