1 |
....ประนมหัตถ์นมัตถุ....สุคตัสสะธัมมะ....สังฆะอภิวาท.....ประกาศถือสรณา |
|
ศรัทธาศีลวิรัต......จิตพิพัฒน์ภาวนา...ปัญญาอภิวัฒน์....นมัสการเคารพ |
|
นบบิดรมารดา....นบครูบาอาจารย์....นบท่านผู้มีคุณ.....เคยการุณเมตตา |
|
สาธุกุศลจิต....คิดจักนำนิทาน....คำโบราณเล่ามา....ปราถนาเกลากลอน.... |
|
ขอพรพึงสำเร็จ....เสร็จทุกบทไขขาน....จบตำนานที่อ้าง... |
|
คำคล่องคิดอย่าค้าง....ขัดข้องคำปรุง แลนา |
2 |
กรุงเทพเทียมเทพสร้าง
เสกมา |
|
ปราสาทราชวังพา
เพริศแพร้ว |
|
งดงามยิ่งวัดวา..................ยามค่ำ |
|
ไฟส่องทุกที่แล้ว..............ยิ่งฟ้าเกลื่อนดาว |
3 |
คราวยลตึกบ้านช่อง.............นาครา |
|
สูงยิ่งหลายสิบวา...............ช่วงชั้น |
|
เรียงรายเลียบมรรคา............ดูเด่น |
|
งามถนนเกี่ยวฝั้น................ลดเลี้ยวไปมา |
4 |
รถราว่ายวุ่นแล้ว.................จราจร |
|
เห็นยุ่งเหยิงทุกตอน............แต่เช้า |
|
ยันเย็นค่ำแรมรอน...............ลำบาก แลนา |
|
คราคร่ำคนมากเจ้า.............แข่งค้าทำการ |
5 |
พองานชมแต่น้อย.............พอดี |
|
รัตนเทพบุรี.....................อยู่โพ้น |
|
เรียมแลอยู่พงพี...............ดอยห่าง แลนา |
|
ชมอยู่ไกลห่างโน้น............ยากรู้กระจ่างใจ |
6 |
อีสานในถิ่นบ้าน................เรียมเอง |
|
คนเฒ่าไขขานเพรง............เล่าอ้าง |
|
ขูลูมุ่งรักเกรง...................รักล่ม |
|
พ่อแม่แตกแยกสร้าง..........รักร้างล่มสลาย |
7 |
สายสมรนามอั้วเคียม..........คือเดือน |
|
งามแง่ยลยากเลือน............ลบได้ |
|
เพียงพบบ่อาจเตือน...........เต็มสติ แลนา |
|
หลงสเน่ห์นวลอยากใกล้.......อยู่ใกล้พธู |
8 |
ขูลูรักหน่อเนื้อ..................อั้วอร |
|
สาวหนุ่มรักสองวอน............เอ่ยอ้อน |
|
สองรักพ่ายกลับมรณ์...........ชีพดับ แลนา |
|
ใยสองรักเร่าร้อน................กลับม้วยมรณา |
9 |
นานมานับแต่เบื้อง..............โบราณ |
|
เมืองชื่อกาสีปาน................ล่มฟ้า |
|
เวียงวังยิ่งโอราฬ................งามสง่า |
|
งามค่ายคูสุดหล้า...............แกร่งล้วนใดเคียง |
10 |
เพียงชมชนชื่นหน้า.............ทำการ |
|
กสิกิจเชิงชาญ...................เชี่ยวแท้ |
|
ทำนาไรสวนสาน................สมยิ่ง |
|
เมืองมั่นคงมิแพ้.................ต่างด้าวแดนใด |
11 |
ทรงไชยธิราชเจ้า...............จอมเมือง |
|
นามพระพรหมสีเฮือง..........ยศท้าว |
|
พิมพาผ่องประเทือง............อัครเรศ |
|
เคียงคู่ครองอะคร้าว...........ปกคุ้มชาวประชา |
15 |
ธรรมมาทศพิธไท้..............ทรงธรรม |
|
เย็นยิ่งเพราะพระนำ............ก่อเกื้อ |
|
เมืองเย็นร่มควรคำ..............ยอย่อง |
|
ยอว่าเมืองท้าวเอื้อ.............โอบอุ้มอารี |
16 |
พระมีมิตรหนึ่งท้าว.............กายนคร |
|
ปุตตราชบวร.....................อยู่โพ้น |
|
จันทาชื่อบังอร..................ชาเยศ |
|
เคยเยี่ยมเยือนถึงโน้น.........ฝากไว้ใจคะนึง |
17 |
สองนางถึงต่างบ้าน............แดนบุรี |
|
ยามรุ่นสองสาวศรี..............อยู่ใกล้ |
|
รักกันเพื่อนตายมี...............มิตรมั่น |
|
เคยเล่นทำกิจได้...............อยู่บ้านเคียงกัน |
18 |
จันเอ๋ยยามเมื่อเจ้า.............มีเรือน |
|
มีบุตรธิดาเตือน.................บอกไว้ |
|
พิมจักสู่ขอเฮือน................ดองเกี่ยว กันนา |
|
จันว่าดีดองได้...................ดั่งนี้หนาเกลอ |
19 |
จันทาเธอแต่งท้าว..............กายนคร |
|
เป็นมิ่งยอดบังอร................ยศล้ำ |
|
พิมพาแต่งบวร..................ธิราช |
|
ครองถิ่นกาสีก้ำ.................ต่างล้ำยศยง |
20 |
สองเมืองจงสุขสร้าง...........ไมตรี |
|
หาสู่ไปมามี......................บ่อยครั้ง |
|
สามเดือนเที่ยวเยือนที..........แลกเปลี่ยน |
|
มากมั่นไมตรีตั้ง.................ต่อตั้งเต็มบูรณ์ |
21 |
พูนสวัสดิ์พิพัฒน์ถ้วน...........สามปี |
|
สองบ่เห็นราชินี..................หน่อไท้ |
|
ทรงครรภ์บ่ทรงมี................แปลกต่าง |
|
สองปรึกษากันได้...............จักไหว้ขอพร |
22 |
ตอนไปกายะเข้า.................เขตมือง |
|
ชวนเพื่อนไปดอนเฮือง..........ปู่เจ้า |
|
บวงสรวงปู่อย่าเคือง..............ของฝาก |
|
เป็ดไก่อีกพวกเหล้า..............แต่ล้วนฤทธิ์แรง |
23 |
แปลงยัญเสร็จน้อมกล่าว.........คำวอน |
|
ขอปู่พึงอวยพร.....................โปรดข้า |
|
ขอบุตรร่วมอุทร....................มาเกิด เทอญนา |
|
สองเพื่อนเราเจ้าหล้า..............โปรดได้ประสาทพร |
24 |
สองสมรทำเช่นนี้..................ยามเยือน |
|
ไปที่กาสีเหมือน...................ก่อนแล้ว |
|
ไปดอนปูตาเตือน..................เทพท่าน |
|
วางสักการมิแคล้ว.................อ่อนอ้อนพรประสงค์ |
25 |
องค์เทพประสาทให้...............ดังวอน |
|
ปีหนึ่งสองบังอร.....................แปลกแท้ |
|
ทรงครรภ์ดั่งขอพร..................เปรมยิ่ง แลนา |
|
มีสู่ขวัญแต่งแก้.....................จัดให้มงคล |
26 |
จนครบไตรมาสถ้วน................จันทา |
|
แปลกยิ่งอยากชิมหนา.............หมากส้ม |
|
เขาเสาะทั่วนัครา...................ยากยิ่ง |
|
หิวยิ่งแทบจักล้ม...................ขาดสิ้นใจตาย |
27 |
สายใจนวลหากแพ้................เพราะครรภ์ |
|
หมดเขตเดือนผลิตพลัน..........หมดแล้ว |
|
กาสีข่าวลือมัน.....................ออกล่า |
|
คงจักหามิแคล้ว.................ส่งให้ไปดู |
28 |
อยู่กาสีแม่เจ้า.....................พิมพา |
|
เอมอิ่มรสโอชา...................หมากส้ม |
|
เกณฑ์คนช่วยเสาะมา...........ถวายอ่อน |
|
นางก็เป็นแทบล้ม................อยากส้มเหลือเกิน |
29 |
บังเอิญลูกสุดท้าย...............พอดี |
|
คราเมื่อชาวกายมี................ทูตเฝ้า |
|
ทูลขอโปรดปรานี.................ขอแบ่ง |
|
พระแม่หวงยิ่งเจ้า................ยากให้แบ่งปัน |
30 |
เขาพลันจัดแต่งให้...............ถวายนาง |
|
ทูตล่าถอยกลับพลาง............ขุ่นข้อง |
|
กลับมาเล่าทูลทาง...............เมืองโน่น |
|
พระแม่หวงยากต้อง.............เก็บไว้กินเอง |
31 |
มิเกรงมันอีกแล้ว.................เพื่อนกู |
|
สักหน่วยมิเอ็นดู................หนึ่งน้อย |
|
พิมพานี่มึงหู......................หนวกหนัก ฤาแล |
|
กูนี่มันต่ำต้อย.....................เมื่อแพ้หิวหลาย |
32 |
ยายพิมเอ็งเพื่อนแท้............หรือเทียม |
|
อยากด่ากูก็เจียม...............เจ็บไจ้ |
|
ขาดกันต่อมาเตรียม.............ตัดขาด กันนา |
|
เฮาต่างคนอย่าได้................เกี่ยวข้องสัมพันธ์ |
33 |
คืนวันลับล่วงเข้า..................ขวบปี |
|
ครรภ์ครบสิบเดือนมี...............ข่าวแล้ว |
|
พิมพาประสูติศรี...................ขวัญอ่อน |
|
งามสง่าดังดวงแก้ว...............จากฟ้าเมืองแถน |
34 |
แสนรักทุกหมู่บ้าน................ปรีดา |
|
งามยิ่งกุมารา......................เลิศแล้ว |
|
งามพักตร์ดั่งจันทรา..............ลอยเด่น |
|
งามทั่วผองพรรณแผ้ว............ผ่องแผ้วพึงใจ |
35 |
ไทเมืองแสนปลาบปลื้ม..........เฉลิมฉลอง |
|
เริงรื่นสมใจปอง....................สนุกล้น |
|
ขูลูนั่นนามของ.....................พระบุตร |
|
สง่างามยิ่งพ้น.....................กล่าวถ้อยคำชม |
36 |
สมกันทางหนึ่งด้าน...............กายนคร |
|
ประสูติมิ่งบังอร....................อ่อนน้อย |
|
พิมพ์ลักษณ์ยิ่งอัปสร.............เสมอเนตร |
|
งามเลื่องลืออ่อนสร้อย...........เทพสร้างพรหมสรรค์ |
37 |
นับวันนางอั้วเคี่ยม................เจริญวัย |
|
ผุดผ่องเพียงจันทร์ใส............ส่องแจ้ง |
|
ชาวเมื่องอิ่มเอมใจ................พบแม่ |
|
ผองหนุ่มเห็นใช่แกล้ง............แต่ล้วนลืมตน |
38 |
ชนลือกันทุกบ้าน...................อั้วงาม |
|
กระฉ่อนทุกเขตคาม................ต่างแล้ว |
|
ใครใครใคร่เห็นตาม................ขอส่อง |
|
ยามเมื่อนางยอดแก้ว...............บ่ายหน้าชมสวน |
39 |
นวลนางพาพี่เลี้ยง..................จรลี |
|
เดือนหนึ่งลาชนนี....................เที่ยวได้ |
|
รถนางนั่งเกวียนมี....................โคคู่ |
|
ผองหมู่ทหารไซร์................ขี่ม้าคุมไป |
40 |
ใยคนสองขอบข้าง..................ทางอนันต์ |
|
คือหมู่คนชวนกัน....................ใคร่เฝ้า |
|
อยากเห็นแม่นางพลัน..............รออยู่ |
|
เห็นเอ่ยคำงามเจ้า..................อ่อนอั้วงดงาม |
41 |
ยามไกลสักสิบเส้น...................จากเมือง |
|
คือราชอุทยานเรือง...................เสกสร้าง |
|
งามคลองสุดประเทือง...............รายรอบ |
|
ใส่ยิ่งชลชวนล้าง......................อาบล้างสรงศรี |
42 |
มากมีมวลมิ่งไม้........................ดาษดา |
|
งามดอกใบพฤกษา...................รืนเร้า |
|
งามถนนลัดเลาะมา...................กระท่อม..แลนา |
|
ปลูกอยู่กลางสวนเจ้า.................จักได้พักแฮง |
43 |
ทหารแจงอยู่เฝ้า......................รอบสวน |
|
ยากจักมีใครกวน......................อ่อนอั้ว |
|
เพลินชมเล่นเสสรวล..................ผองพี่ |
|
พาเที่ยวชมในรั้ว......................ปลอดผู้มากวน |
44 |
พี่เอยนวลอยากรู้......................นี่หนา |
|
เออนั่นกรรณิการ์......................นุชน้อง |
|
ดกดอกเบ่งบานพา...................ชูชื่น ใจนา |
|
งามดั่งสาวอั้วจ้อง....................แต่แพ้นุชนา |
45 |
กระดังงายามผ่อจ้อง.................ดอกบาน |
|
งามพุ่มพันคลุมลาน..................ร่มแล้ว |
|
ดวงดอกกลิ่นหอมนาน..............ลอยกลิ่น |
|
หอมดั่งนวลนางแก้ว...............ชื่ออั้วจอมขวัญ |
46 |
กันเกราแกกร่างก้าน................ไกลเกิน |
|
แถมร่มเงาบังตรง.....................ร่มเจ้า |
|
พรรณพฤกษ์พุ่มขาดเขิน...........แดดส่อง |
|
คงแคระเติบยากเข้า...............อยู่ใต้กันเกรา |
47 |
เยาว์หอมเกลือกกลิ่นกลั้ว.........สุวคนธ์ |
|
หอมอ่อนกันเกราปน................กลิ่นน้อง |
|
จรุงใจยิ่งยามยล...................ชวนชื่น |
|
มาพี่ชวนให้จ้อง...................รีบเข้ามาชม |
48 |
สมนามหนอกิ่งแก้ว.................แพรวพราย |
|
บานเบ่งดอกมากมาย...............ก่องต้น |
|
เล็งแลยิ่งหลากหลาย..............หอมยิ่ง |
|
หอมยิ่งหอมล้ำล้น..................ดั่งแก้วขวัญตา |
49 |
มุกดานามกิ่งแก้ว....................แผกพันธุ์ |
|
ใบต่างดอกสีสัน.....................คู่คล้าย |
|
กลีบขาวดั่งเดียวกัน.................ดูเด่น |
|
งามดั่งดอกแก้วย้าย................เกิดใกล้แผกกอ |
50 |
นวลลออเทียวท่องเช้า.............จดเย็น |
|
คืนสู่เวียงวังเป็น.....................ดั่งนี้ |
|
วันคืนผ่านผันเห็น...................นุชนาถ |
|
แรกรุ่นอวบอิ่มชี้.....................อ่อนอั้ววัยสาว |
51 |
คราวใดเห็นอ่อนน้อย...............เจริญวัย |
|
งามจริตจรรยาใส....................อ่อนช้อย |
|
สมลือล่มแดนไตร...................คนเล่า ขานนา |
|
ชายหนุ่มฝันถึงน้อย.................อยากใกล้เชยชม |
52 |
สมวัยหนออ่อนอั้ว...................ดรุณี |
|
พอย่างสิบหกปี......................เคราะห์ร้าย |
|
สูญเสียบิดามี........................ทุกข์ท่วม |
|
ขาดพ่อลำบากคล้าย...............ร่มเกล้าขาดสูญ |
53 |
จำรูญพระแม่เจ้า....................จันทา |
|
ยังแกร่งครองพารา..................อยู่ได้ |
|
ดูแลอ่อนกัญญา.....................เพียงเนตร แลนา |
|
มีแม่มิยากไร้........................โอบอุ้มอารี |
54 |
ปรีดานักหนุ่มน้อย..................ขูลู |
|
เติบใหญ่เทียวหาครู................ฝึกไว้ |
|
ศิลปวิชชาดู..........................เจบจบ |
|
การรบปกครองไซร้.................รอบรู้วิทยา |
55 |
จรรยาฝึกนอบน้อม..................การุณ |
|
งามรูปงามทรงคุณ..................มากล้น |
|
ฝูงชนชื่นชมบุญ.....................บาบ่าว |
|
สาวอุ่นใจมากพ้น....................พบหน้าขูลู |
56 |
พธูหลายหมู่บ้าน....................พบพาน |
|
เคยเที่ยวบุญไปงาน................มากหน้า |
|
ทุกนางต่างสคราญ..................ควรยิ่ง แลนา |
|
ยังบ่พบนวลหน้า.....................หนึ่งน้องดาวเฮือง |
57 |
ชาวเมืองเย็นยิ่งได้..................นับนาน |
|
ดูยิ่งสุขสันติ์ปาน.....................ร่มแก้ว |
|
บังเงาแผ่เย็นสาน....................สงบสุข |
|
ชนชื่นใจผ่องผ้า.....................ชื่นหน้ายินดี |
58 |
สิบห้าขวบเติบกล้า..................กุมาร |
|
เจ็บป่วยบิดาพาล....................ดับสิ้น |
|
กาสีโศกาปาน.......................ดินถล่ม แลนา |
|
ขาดร่มไทรจำดิ้น....................สืบสร้างพารา |
59 |
พิมพาพระแม่เจ้า...................ครองบุรี |
|
ลูกอ่อนดูแลดี.......................ดั่งแก้ว |
|
ฝึกสอนเชี่ยวชาญมี.................ทุกศาสตร์ |
|
อีกหน่อยเจนจบแล้ว................จักให้ครองเมือง |
60 |
เนืองเนืองข่าวอั้วเคี่ยม..............เมืองกาย |
|
ลือว่างามเพริศพราย................ยิ่งแล้ว |
|
งามเกินอัปสรสาย...................สวาทยิ่ง |
|
ใคร่เมื่อพบมิแคล้ว..................คลั่งไคล้โฉมนาง |
61 |
ปางหลังคงคู่เคล้า...................เคียงครอง |
|
เพียงข่าวขูลูปอง....................มาดหมั้น |
|
สาวเอยพี่จักลอง....................ยลเยี่ยม |
|
เยียว่าสายแนนนั้น..................เกาะเกี้ยวปางหลัง |
62 |
ฟังนามนวลพีนั้น....................สวาทใจ |
|
แปลกกว่าพบหญิงใด...............ทั่วหน้า |
|
ฤานางจ่องสายใย...................โยงพี่ แลนา |
|
จึงจ่องจูงใจข้า.......................หม่นไหม้ถึงนาง |
63 |
ครวญครางรักเร่าร้อน...............รุมทรวง |
|
ลองเที่ยวชมดงหลวง...............หมู่ไม้ |
|
ชมดงเด่นดอกดวง...................บุปผชาติ |
|
ยังบ่ลืมอั้วได้.........................แปลกแท้เป็นไฉน |
64 |
ไปหาพระแม่เจ้า.....................หารือ |
|
ยินข่าวเขากระพือ...................เนิ่นแล้ว |
|
สาวงามที่กายคือ....................อั้วเคี่ยม..นาแม่ |
|
เขาว่างามดั่งแก้ว....................หยาดฟ้าลงดิน |
65 |
ยุพินฮักหน่อแก้ว....................กลอยใจ |
|
นับแต่พ่อล่วงไป.....................เนิ่นแล้ว |
|
ลูกฮักแม่อุ่นไอ......................ลูกยิ่ง |
|
ใยหมองหม่นหนอแก้ว..............ลูกแก้วขวัญตา |
66 |
สาราตามแม่รู้.........................เดิมที |
|
พระแม่นางเทวี.......................ก่อนนั้น |
|
คือสหายแม่มากมี...................มิตรจิต แลนา |
|
ปุตตราชมาดหมั้น...................จักฝั้นไมตรี |
67 |
พาทียามลูกแก้ว....................เกิดมา |
|
เป็นบุตรผูกเสี่ยวหา.................มัดไว้ |
|
หญิงชายแต่งกันนา.................ครองคู่ |
|
หวังเกี่ยวดองกันได้.................บัดนี้กลับกลาย |
68 |
เสียดายมิตรมากนั้น..................จืดจาง |
|
คราวแม่มีครรภ์ลาง..................โชคร้าย |
|
สองคนยิ่งแปลกพลาง...............อยากยิ่ง |
|
สองอยากกินส้มคล้าย..............ต่างแพ้มีครรภ์ |
69 |
จันทาวานทูตดั้น.....................มาขอ |
|
มีอยู่ลูกเดียวพอ.....................เท่านั้น |
|
มิอาจแบ่งเลยหนอ..................เหตุต่าง |
|
สองฝ่ายเลยสะบั้น..................ขาดสิ้นไมตรี |
70 |
กายบุรียามลูกแก้ว...................จักไป |
|
รอบคอบระวังภัย.....................รอบด้าน |
|
ของฝากแม่ทรามวัย.................ควรมอบ นางแล |
|
นางด่าทนอย่าค้าน..................อย่าขึ้งโกรธนาง |
71 |
พลางจัดคนครบถ้วน................ทางไกล |
|
นับสี่อาชาไนย.......................คล่องแล้ว |
|
เจ็ดวันเร่งรีบไว.......................ถึงแน่ |
|
เลือกแต่หนุ่มทแกล้ว...............แก่นกล้าชาญสมร |
72 |
พนมมือกราบเท้า....................มารดร |
|
นางส่งใจอวยพร.....................แต่เช้า |
|
ขบวนเคลื่อนแรมรอน...............รีบเร่ง และนา |
|
จากประตูเมืองเข้า...................เขตด้าวด่านดง |
78 |
พงไพรมากหมู่ไม้...................มวลมี |
|
กอรวกกอบงขี.......................แผ่ก้าน |
|
กอซางแผ่กอสี......................สวยยิ่ง |
|
กอหกแลทุกด้าน....................หน่อขึ้นเต็มกอ |
79 |
พองามแดงดู่ขึ้น.....................เต็มดอย |
|
ตูมต่างตูมตังพลอย..................แปลกเค้า |
|
หันแหนห่างหาดลอย...............จันทน์เกาะ หินแล |
|
หอมกลิ่นลำดวนเจ้า.................ดั่งน้องแซมผม |
80 |
ชมชลบานหลากล้วน................ประทุมมาลย์ |
|
อุบลก็เบ่งบาน........................ขาบแต้ม |
|
ผองบัวเผื่อนลมพาน................พัดกลิ่น |
|
หอมดั่งหอมนวลแก้ม...............อ่อนอั้วลอยลม |
81 |
ชมปลามิใช่น้อย.....................ในบึง |
|
ปลาช่อนทำทีขึง....................นิ่งไว้ |
|
ปลาซิวว่ายเวียนถึง.................ฮุบจับ |
|
แตกซ่านฝูงปลาไซร้................หลบลี้หนีตาย |
82 |
ลายเสือตัวเขื่องอ้าย................ชะโด |
|
ปลาช่อนเคยใหญ่โต................หลบเร้น |
|
ตะเพียนผ่านเทโพ..................หลีกห่าง |
|
กลัวชะโดลางเต้น...................บ่พ้นวางวาย |
83 |
ชุมชายชวนชักม้า....................บทจร |
|
ไกลอยู่กายนคร.....................อยู่โพ้น |
|
ขูลูเร่งแรมรอน.......................นานเนิ่น |
|
เหน็ดเหนื่อยแลเห็นโน้น...........ใช่แล้วยินดี |
84 |
เห็นมีหลังหนึ่งบ้าน..................กลางสวน |
|
แวะสู่ทักถามชวน...................ใคร่รู้ |
|
ตายายอยู่สองควร....................นบนอบ |
|
ถามเรื่องราวท่านผู้...................ครอบบ้านครองเมือง |
85 |
ยายเทืองนามข้าพ่อ.................ตาสี |
|
บุตรหนึ่งธิดามี........................คู่แล้ว |
|
ทุกคนอยู่บุรี..........................ราชกิจ |
|
เป็นพี่นางอั้วแก้ว.....................รับใช้นางเสมอ |
86 |
เจอยายจึงรอบรู้......................เรื่องราว |
|
พักอยู่คอยสืบสาว...................มากได้ |
|
ทำกิจช่วยยายคราว.................พักผ่อน |
|
ถางป่าปลูกหมากไม้................ยิ่งปลิ้มตายาย |
87 |
สายตายลหมุ๋ไม้.....................งดงาม |
|
อิงอยู่เชิงเขายาม....................บ่ายคล้อย |
|
แลรุกข์ร่มเย็นถาม...................ตาเล่า |
|
ตรงนั่นสวนหลวงน้อย...............อ่อนอั้วมักชม |
88 |
ภิรมย์นักยิ่งแล้ว......................อุทยาน |
|
แอบล่วงเล็งแลลาน.................แมกไม้ |
|
บุษบาเบ่งบัวบาน....................รวยรื่น |
|
พักเหนื่อยริมธารไกล้...............แอบซุ้มเครือวัลย์ |
89 |
สาวกำนัลอั้วเคี่ยม...................เสร็จสรง |
|
หาพุ่มผัดแพรคง.....................แยกย้าย |
|
สองนางย่องพบพง..................หนุ่มซ่อน |
|
หลับนิ่งนอนคล้ายคล้าย............เทพไท้จากสวรรค์ |
90 |
งามสรรพ์นวลหน้าผ่อง..............ประกาย |
|
ยามเพ่งพิศพรรณพราย.............ผ่องแผ้ว |
|
แพรพรรณเก่ายังฉาย...............สูงศักดิ์ |
|
ควรบอกนวลน้องแก้ว...............เร่งให้มาดู |
91 |
พธุงามอ่อนอั้ว.......................แปลกใจ |
|
ยามรอบจักมีใคร.....................ลอบเข้า |
|
พอพบเพ่งพักตร์ใย..................นึกชอบ |
|
ดูดั่งคนชิดเจ้า........................ดั่งคุ้นเคยกัน |
92 |
งงงันนางนิ่งอึ้ง........................มัวมอง |
|
เออใชคนที่ปอง......................ใฝ่ชู้ |
|
ทุกคืนที่ฝันครอง.....................เคียงคู่ |
|
คนนี่แหละนึกรู้........................อิ่มล้นระทวย |
93 |
สาวสวยรีบเร่งให้.....................ดมยา |
|
กาบไผ่พัดลมพา......................ช่วยน้อง |
|
ขูลูตื่นมองมา..........................หลากจิต |
|
คงใช่นางพี่ร้อง........................ร่ำร้องเรียกหา |
94 |
ปรีดาเอมอิ่มท้น.......................ทับใจ |
|
สลบนิ่งสาวสาวไว.....................ตื่นเต้น |
|
เป็นลมอีกคนใย.......................แปลกพี่ |
|
ดูหน่อยมานวดเฟ้น...................อย่าให้มีภัย |
95 |
ทรามวัยพออ่อนฟื้น..................แลหา |
|
เห็นพี่หลับปิดตา......................รีบร้อน |
|
ประชิดแอบอกพา.....................ครวญคร่ำ |
|
ขอพี่ตื่นอ่อนอ้อน.....................ร่ำให้เนตรนอง |
96 |
ผองนางมวลพี่เลี้ยง.................แลตะลึง |
|
ดูดั่งผัวเมียพึง.......................พบพ้อง |
|
พอใจต่างฉุดดึง.....................ชวนหลบ |
|
เขาปล่อยสองร่ำร้อง................คู่เคล้าเคียงกัน |
97 |
ขูลูพลันพลิกฟื้น.....................วิญญา |
|
เห็นอ่อนแนบอกพา.................ร่ำไห้ |
|
เลยหลับอิ่มอุรา......................นอนนิ่ง |
|
นานนิ่งจึงกอดไว้....................อย่าเศร้าปลอบขวัญ |
98 |
เทวัญบงบอกให้.....................สองเรา |
|
คือคู่สายแนนเสา....................ใฝ่ฝั้น |
|
ทุกคืนพี่หงอยเหงา..................นักนิ่ม |
|
หาแต่นวลอั้วนั้น......................เร่งให้มาหา |
99 |
ขวัญตาเอิบอิ่มล้น...................ในทรวง |
|
กอดแน่นนักนึกหวง.................ชื่นชู้ |
|
อรเองบ่แผกดวง.....................เราพี่ |
|
เคยอยู่ครองเทพรู้...................ส่งให้พบกัน |
100 |
ฝันเห็นเคยอยู่เฝ้า...................ขูลู |
|
ตรงนี่ไฝอรดู.........................ใช่แล้ว |
|
นวลนางแน่วธู.......................ขวัญพี่ |
|
นุชแน่นามอั้วแก้ว...................คู่ฝั้นของชาย |
101 |
สายสมรแสนสุขล้น.................เริงสราญ |
|
สองดั่งเคยพบพาน.................ก่อนกี้ |
|
ไขรักต่างไขขาน....................หมดปิด |
|
จนผิดสางเกินชี้......................ยากยั้งหยุดเพลิง |
102 |
มิเหิงพายุเต้า........................เอ็ดอึง |
|
ไพรลู่ลมพัดตึง......................หักสิ้น |
|
เปลวเพลิงไล่ลามพึง...............รุกไล่ |
|
ไฟคุโชนเผาสิ้น......................ยากดิ้นครรลอง |
103 |
มองฝนมันมืดครึ้ม...................หลั่งชล |
|
ไหลทั่วปฐพิดล......................ท่วมพื้น |
|
ไฟดับหมดลมบน....................พัดแผ่ว |
|
ดินฉ่ำชลชุ่มชื้น......................แมกไม้สดใส |
104 |
ใยรักสองแนบเกื้อ...................กูลกัน |
|
สองต่างผูกสัมพันธุ์.................ใฝ่รู้ |
|
จักครองคู่มิผัน.......................แปรเปลี่ยน |
|
รอพี่เถิดชื่นชู้.........................จักได้มาขอ |
105 |
ขูลูขอกราบเท้า......................จันทา |
|
ของฝากมวลบรรณา.................มอบไท้ |
|
พระนางไต่ถามมา...................ทราบเรื่อง |
|
มิโปรดยากอดได้....................ด่าให้เพราะเคือง |
106 |
เรื่องเดิมยังขุ่นข้อง..................ขูลู |
|
เพราะแม่พิมพาดู....................เกียจข้า |
|
พวกเธออย่าคบหนู..................อั้วเคี่ยม |
|
กูบ่ยอมพวกบ้า......................ต่าวบ้านคืนเมือ |
107 |
เจ็บเหลือยินดั่งนั้น..................จำกลืน |
|
ทนอดถึงยากฝืน....................ข่มไว้ |
|
จำคำแม่บอกคืน.....................เรือนเล่า แลนา |
|
วอนแม่จงช่วยให้....................แต่งอั้วนวลนาง |
108 |
ปางนวลยินลูกน้อย..................วิงวอน |
|
เจ็บจิตยากนักตอน..................แต่เค้า |
|
จันทาแค่เคืองรอน...................มิตรขาด แลนา |
|
ใยจึงจำเจ็บเจ้า......................นิดน้อยฤาควร |
109 |
นวลนางรับสั่งให้....................โหรา |
|
วานช่วยผูกดวงมา..................โปรดแจ้ง |
|
กับดวงอ่อนกัญญา..................ดวงนี่ แลนา |
|
ดูว่าสองสองเทพแสร้ง..............เสกไว้ครองกัน แลนา |
110 |
โหรพลันบวกลบถ้วน................หลายคราว |
|
จนเหงื่อตกแปลกคราว..............ดั่งนี้ |
|
พิมพาแม่เตือนดาว..................ดวงคู่ สองนา |
|
เป็นดั่งใดจงชี้........................ช่วยให้สว่างใจ |
111 |
ทูลไปเกรงจักขึ้ง....................เคืองพระนาง |
|
โหรเล่าแรกสองทาง................คู่แท้ |
|
เคยครองคู่หลายปาง................ชาติก่อน |
|
เพียงแต่ปลายยากแก้...............ส่อร้ายมิดี |
112 |
วิถีดาวบอกแจ้ง......................สองคน |
|
อาจดับชีพเพราะตน.................บอกแจ้ง |
|
ยากทูลห่วงกังวน....................พระแม่ |
|
ทูลเสร็จโหราแสร้ง..................รีบร้อนขอลา |
113 |
จันทาเกลอฮักเจ้า...................จักไป |
|
หวังสู่ขอทรามวัย....................แน่แล้ว |
|
สงสารลูกนักใน......................อกแม่ |
|
หามดหมอไม่แคล้ว.................แต่งแก้เคราะห์ดวง |
114 |
หมอหลวงบอกล่วงแล้ว.............หกเดือน |
|
เคราะห์หนักจักลางเลือน............อยู่บ้าง |
|
ลูกยาอยู่กับเรือน....................รอก่อน |
|
รอสร่างเคราะห์คลายอ้าง...........จักได้ไปขอ |
115 |
รอนานนักรุ่มร้อน.....................เหลือทน |
|
ฝันแต่หานฤมล......................อ่อนอั้ว |
|
ปวดใจผ่ายผอมจน..................เจ็บแม่ |
|
หนักหน่วงเจ็บในขั้ว.................อกท้าวขูลู |
116 |
ดูแม่กำสรดสร้อย....................สงสาร |
|
จัดเครื่องบรรณาการ.................เรียบร้อย |
|
จัดทูตสู่ของาน.......................ยากยิ่ง |
|
หวังเพื่อนคงอ่อนสร้อย.............แม่เจ้าจันทา |
117 |
ปรีดานักกลับฟื้น.....................เรี่ยวแรง |
|
ฟังแม่ลูกฮักแพง.....................แม่ล้น |
|
เตรียมการสี่วันแจง..................การเสร็จ |
|
กองสื่อออกไปพ้น...................เขตแคว้นกาสี |
118 |
บุรีขอมหนึ่งนั้น.......................บนดอย |
|
มีพ่อขุนลางคอย.....................ปกป้อง |
|
ชาญศึกรบรุกถอย....................ลือทั่ว |
|
เดินป่าจับสัตว์จ้อง...................ชอบค้าส่งขาย |
119 |
เป็นชายครบห้าสิบ..................ขวบปี |
|
ขาดมิ่งมเหสี.........................เปลี่ยวแล้ว |
|
ยินคำเล่าลือมี.......................นวลนิ่ม |
|
นางยิ่งงามดังแก้ว...................ชื่ออั้วอรอนงค์ |
120 |
จงใจลอบแอบเข้า...................กายนคร |
|
หวังชื่นชมบังอร......................อ่อนน้อย |
|
พอพบชื่นงามงอน...................งามยิ่ง |
|
มาดมั่นอยากชิดสร้อย...............แต่งให้ชายา |
121 |
บรรณาตกแต่งพร้อม.................นำถวาย |
|
พระแม่รับมากมาย...................ส่งให้ |
|
เงินทองยิ่งแพรวพราย..............แพรพับ แลนา |
|
นานเนิ่นขุนลางได้...................ส่งไท้บูชา |
122 |
จันทาชอบนักเจ้า....................ขุนลาง |
|
ฟังว่ามาดหมายนาง.................อ่อนเจ้า |
|
ยินดียิ่งนึกพลาง.....................ดีแน่ |
|
รับพ่อขุนลางเข้า....................สู่บ้านแปลงเมือง |
123 |
เปลืองใจนักทูตข้าง.................พิมพา |
|
ปักข์ล่วงถึงพารา.....................แม่เจ้า |
|
ถวายเครื่องบรรณา...................ทูลเรื่อง |
|
พระแม่ขอรบเร้า.....................เกี่ยวข้องดองกัน |
124 |
ขูลูฝันใฝ่น้อย........................อั้วงาม |
|
พระแม่จึงให้ตาม....................สู่น้อย |
|
หวังจักแต่งนงราม...................เป็นคู่ |
|
ขอท่านเมตตาคล้อย...............โปรดด้วยเป็นคุณ |
125 |
ยากปุนแปงแล้วทูต.................กาสี |
|
จักสู่ขออวดดี........................ผ่อหน้า |
|
ขาดกันตัดไมตรี.....................นานเนิ่น |
|
กูบ่ยอมให้หล้า......................อ่อนอั้วแต่งมัน |
126 |
ขันหมากมิอยากได้..................เอาคืน |
|
บอกแม่พิมพาฝืน....................ยากแท้ |
|
ไมตรีเก่ายากกลืน....................กลับก่อ....อีกนา |
|
ไปบอกนางยากแก้..................บ่ให้ไมตรี |
127 |
มีคนเขาอยากได้.....................รออยู่ |
|
คือพ่อขุนลางดู.......................เก่งกล้า |
|
เมืองเขาร่ำรวยกู.....................ชอบยิ่ง |
|
มาสู่คงชื่นหน้า.......................ฝ่ายข้างขุนลาง |
128 |
โศกศัลย์นักอั้วเคี่ยม................ยินคำ |
|
ทางแม่ตัดสวาทกรรม...............พี่อ้าย |
|
รับขันหมากขอมดำ..................แทบดับ แดนา |
|
รีบส่งสารข่าวร้าย....................ฝากท้าวขูลู |
129 |
อดสูนักพี่เจ้า.........................จอมใจ |
|
รอพี่ขันหมากไป.....................สู่น้อง |
|
พี่เอยแม่ผลักใส.....................ตัดขาด แลนา |
|
นวลปวดใจร่ำร้อง....................ร่ำให้โหยหา |
130 |
สัญญาสองฝากไว้...................สวาทสม สองแล |
|
ภักดิ์พี่เพราะเพทพรหม.............เสกสร้าง |
|
สองรักร่วมสองจม....................จิตร่วม กันนา |
|
แผกพี่เป็นอื่นร้าง....................บ่ได้ปรารถนา |
131 |
ภาดารักอั้วมั่น........................ยืนยง |
|
ขาดพี่นวลจักคง.....................มอดม้วย |
|
ปรึกษาพี่ดำรง........................รักร่วม |
|
วานช่วยนวลนุชด้วย.................พี่อ้ายขูลู |
132 |
เอ็นดูสารส่งให้.......................ปลายทาง |
|
คือที่กาสีนาง.........................บอกแจ้ง |
|
จัดคนส่งเร็วพลาง...................รอรุ่ม นักแล |
|
เจ็บยิ่งหนอกรรมแกล้ง..............รุ่มร้อนรักรุม |
133 |
ไฟสุมทรวงหม่นไหม้...............ขูลู |
|
รอข่าวขอพธู.........................อ่อนน้อย |
|
ขบวนค่อยคืนดู......................คำข่าว |
|
ทางเฒ่าบอกขอสร้อย..............อ่อนอั้วยากการ |
134 |
นงคราญพระแม่เจ้า..................จันทา |
|
เอาแต่เรื่องเดิมมา....................กล่าวอ้าง |
|
ขัดขวาบ่นำพา........................ขันหมาก |
|
สุดจักหากลล้าง......................แม่เจ้าแสนเคือง |
135 |
อีกเรื่องสารจากอั้ว...................องค์อร |
|
ปวดยิ่งแทบขาดรอน................จิตร้าว |
|
ขูลูแทบจักมรณ์......................มืดยิ่ง แลนา |
|
มองบ่เห็นหนก้าว....................ออกพ้นอนธการ |
136 |
ธารชลเนตรท้น.......................ถังนอง |
|
ขวัญแม่ลูกหมายปอง...............แต่น้อย |
|
เคยรักร่วมกันสอง....................หมายมั่น |
|
หญิงอื่นมีเป็นร้อย....................บ่ได้ปรารถนา |
137 |
มารดาลูกอยู่ได้......................ฉันใด แม่เอย |
|
ฟังว่าขุนลางใคร......................แข่งข้า |
|
จันทาแม่เป็นใจ......................จักแต่ง เขาแล |
|
ลูกบ่ยอมอยู่ล้า......................ขาดอั้วขาดใจ |
138 |
ทรามวัยปลอบลูกน้อย..............ตรึกตรอง |
|
จำแม่จักไปจอง......................จ่งแจ้ง |
|
จันทาเพื่อนใยมอง..................แตกต่าง |
|
สั่งทัพกาสีแสร้ง......................สื่อสร้างสัมพันธ์ |
139 |
จันทาพระแม่เจ้า.....................กายนคร |
|
ยืนหยัดคำเดิมวอน..................อย่ารื้อ |
|
เคยขอแค่ส้มตอน...................ครรภ์แก่ |
|
นางไม่แลยังดื้อ......................ด่าให้ยังจำ |
140 |
คำควรวอนว่าให้......................เมตตา |
|
สองอ่อนรักกันหนา..................แม่เจ้า |
|
เฮาขอสู่สองมา......................ตกแต่ง กันนา |
|
ขอเกี่ยวดองเดิมเค้า.................ก่อนนี้ฮักกัน |
141 |
จันทามิอ่อนให้......................ยืนยัน |
|
ถึงจักแตกสัมพันธ์...................เลิกร้าง |
|
มิกลัวจักโรมรัน......................รบพุ่ง |
|
มีทัพหนุนเธออ้าง...................อยู่ข้างขุนลาง |
142 |
ทางกาสีอ่อนน้อม...................เจรจา |
|
เห็นแก่มิตรเถิดหนา.................แม่เจ้า |
|
รบกันแค่เวรา.........................วายวุ่น |
|
เชิญพวกปราชญ์มาเฝ้า.............อยากให้ตรึกตรอง |
143 |
สองเมืองปราชญ์เฒ่าผู้.............ทรงคุณ |
|
นานเนิ่นทางออกปุน.................ป่องให้ |
|
จัดงานเสี่ยงสายบุญ.................สองอ่อน |
|
ลองเสี่ยงสายแนนได้...............จักรู้เป็นไฉน |
144 |
ทรามวัยสองแม่เจ้า..................จอมเมือง |
|
ถามไถ่ลืมขัดเคือง...................ขุ้นข้อง |
|
ยินดีส่องสายเฮือง...................ถามไถ่ |
|
แถนส่งสายพี่น้อง....................คู่นี้จริงหรือ |
145 |
ข่วงคือตรงที่ตั้ง......................เตรียมงาน |
|
เห็นอยู่กลางเมืองลาน..............กว่ากว้าง |
|
ทุกทิศสี่บนบาน.....................จัดเครื่อง |
|
ครบเครื่องคาวหวานอ้าง.............แบบเบื้องก่อนมี |
146 |
พิธีเลือกสัตว์ใช้......................บูชา |
|
หมูตัดหัวเอามา......................แต่งไว้ |
|
วัวควายเช่นกันหา...................ครบเครื่อง |
|
ปลาผักแลดอกไม้...................ธูปแก้วเทียนทอง |
147 |
ปักธงมองดั่งริ้ว......................ธงชัย |
|
วางร่มหลากสีนัย....................กลดกั้น |
|
สายสิญจน์ยิ่งโยงไป................รายรอบ |
|
โยงสู่โฮงกลางนั้น...................หมู่เจ้าทำพิธี |
146 |
กาสีส่งแม่ม้อน.......................หมอเหยา |
|
อีกกลุ่มเมืองกายเขา................ร่วมไซร้ |
|
หมอแถนร่างทรงเอา................มาช่วย |
|
จัดเครื่องบูชาไท้....................แม่ม้อนจัดการ |
147 |
นับนานแนนกกนั้น...................อยู่แถน |
|
จับคู่หญิงชายแนน...................ฝากฝั้น |
|
มาเกิดจ่องสายแกน................เกาะเกี่ยว |
|
คือคู่ฮักสองนั้น......................คู่เคล้าเคียงครอง |
148 |
หากมองปลายแนนนั้น..............แยกทาง |
|
ปลายต่อไปแผกขวาง..............บ่เกี้ยว |
|
คือสองมิอาจวาง....................เป็นคู่ |
|
แนนบ่สมลดเลี้ยง...................ห่างต้นกกแนน |
149 |
แสนเมืองเขาบอกให้...............เสี่ยงแนน |
|
สองหนุ่มสาวกกแกน................แต่เค้า |
|
ยังเกาะเกี่ยวฤาแถน................ถามไถ่ |
|
คงส่องเห็นได้เจ้า....................จึ่งได้จัดมี |
150 |
ฤกษ์ดีจึงแม่ม้อน....................ทังหลาย |
|
กลองทุ่มแคนเป่าลาย..............ใหญ่ก้อย |
|
พิณซอปีเครื่องสาย.................เสริมส่ง |
|
หมอแม่เหยาใหญ่น้อย.............เริ่มร้องเพลงลำ |
151 |
คำสักการท่านท้าว...................องค์แถน |
|
โอกาสสืบสายแนน...................อ่อนท้าว |
|
ขูลูกับอั้วแกน.........................เดิมนั่น |
|
สายจ่องพันฤาร้าว...................อยากรู้วอนแถน |
152 |
งามแสนยามแม่ม้อน................หมอเหยา |
|
เริงร่ายรำมิเบา........................เพราะพริ้ง |
|
เสียงลำสนุกเขา.....................สาวหนุ่ม |
|
ลุกร่วมรำสนุกกลิ้ง...................สนุกเต้นเพราะแคน |
153 |
แกนนำหมอแม่ม้อน.................พาที |
|
เชิญหน่อยพวกภูติผี.................อย่าช้า |
|
เลือกทรงแม่หมอมี..................เชิญท่าน |
|
เฮาใคร่วานล่วงฟ้า...................ไปแถน |
154 |
สายแนนสองหนุ่มเจ้า................ขูลู |
|
กับแม่หญิงอั้วดู........................จ่งแจ้ง |
|
วอนแถนท่านตรวจชู................ชักช่วย |
|
สองคู่กันหรือแย้ง....................ต่างแย้งห่างกัน |
155 |
สามแม่หมอร่างเข้า..................ทรงผี |
|
รำร่ายเผยวจี..........................รับรู้ |
|
สังเวยอิ่มยินดี........................จักช่วย |
|
รอหน่อยเราทุกผู้....................จักขึ้นเมืองบน |
156 |
สามตนผีเร่งร้อน......................หาแถน |
|
มอบเครื่องบูชาแทน.................แม่ม้อน |
|
กราบขอท่านตรวจแนน.............สองหน่อ |
|
ดีชั่วพวกเราร้อน.....................อยากรู้เรื่องราว |
157 |
คราวแถนลองตรวจเส้น.............สายแนน |
|
ของหนุ่มขูลูแกน....................กกฝั้น |
|
กับสายอ่อนอั้วแสน.................ผูกมัด ดีนา |
|
จึงผูกร่างแม่ม้อน....................บอกใบ้สายคำ |
158 |
กรรมกูจักบอกเค้า...................ผูกพัน |
|
สายจ่องจูงเกาะกัน..................เหนี่ยวรั้ง |
|
ยามมันก่อเกิดพลัน..................สายยิ่ง ยาวแฮ |
|
ปลายกลับแยกไปตั้ง................ต่างเลื้อยแผกทาง |
159 |
ต่างนักปลายเหี่ยวแห้ง..............สองสาย |
|
ดูบ่อโอสถหาย.......................ขาดน้ำ |
|
เป็นลางบ่ดีดาย.......................กรรมเก่า |
|
ครองคู่หลายภพซ้ำ..................บัดนี้เวรมี |
160 |
สองศรียากจักได้....................แต่งกัน ลูกเอย |
|
กรรมหนักถึงดับพลัน................ชีพสิ้น |
|
ยากนักมิอาจผัน.....................ผัดผ่อน |
|
สองก่อกรรมยากดิ้น.................หลุดได้เวรกรรม |
161 |
จำยอมคำท่านไท้...................บอกมา |
|
อีกหนึ่งเสียงกอนมา................ก่อนแล้ว |
|
หากกอนเล่นเรียบครา...............สองเล่น |
|
ยังอาจมีหวังแคล้ว...................คลาดแคล้วห่างภัย |
162 |
จัดไวกอนแก่นไม้...................กลึงเกลา |
|
มือจับรอบกลมเหลา................ขัดเกลี้ยง |
|
หางกอนผูกเชือกสี..................สวยเด่น |
|
ยามจับโยนคู่เลี้ยง...................รับได้เบาสบาย |
163 |
แพรวพรายกอนท่านท้าว...........ขูลู |
|
ชุมช่างเพียรเขียนดู..................เพริศแพร้ว |
|
ไหมคำต่อหางชู.....................เชิดเด่น |
|
ทุกอย่างเตรียมเสร็จแล้ว...........จักได้โยนกอน |
164 |
คำสอนเดิมเมื่อครั้ง..................เสี่ยงกอน |
|
จับคู่หญิงชายวอน...................เทพไท้ |
|
โยนรับง่ายงามงอน..................เป็นคู่ กันนา |
|
รับหล่นหากสองไซร้................แปลกข้างต่างกัน |
165 |
วันถัดมาต่างเต้า.....................เสี่ยงกอน |
|
สาวหนุ่มชวนกันจร...................กว่าร้อย |
|
ลองโยนเที่ยวสิบตอน...............ชายเสี่ยง |
|
สาวรับกอนกล่าวถ้อย...............โห่ร้องยินดี |
166 |
อีกทีสาวส่งให้.......................ชายรอ |
|
รับเสร็จเชื่อคงคลอ..................คู่ได้ |
|
รับพลาดยิ่งยากหนอ.................หาใช่ คู่แฮ |
|
หลายคู่เสี่ยงแล้วไซร้................รับได้สนุกสนาน |
167 |
ผ่านมาถึงคู่เจ้า.......................อั้วเคี่ยม |
|
ทุกคู่หยุดรอเจียม....................จดจ้อง |
|
อยากเห็นต่างจักเตรียม.............ใจช่วย |
|
พึงผ่านกอนพี่น้อง...................รับได้อวยพร |
167 |
ตอนขูลูย่างก้าว......................ลงไป |
|
เสียงโห่เอาโชคชัย.................กึกก้อง |
|
สาวงามติดตามไป..................นวลนิ่ม |
|
ยืนห่างกันสาวร้อง...................อ่อนพร้อมพี่เชิญ |
168 |
บังเอิญโยนห่างน้อย................เลยไกล |
|
กอนหล่นตกดินไป..................แปลกแล้ว |
|
ลองอีกรับยากไฉน.................กอนหล่น |
|
รอบที่สามนวงแก้ว.................จับได้หางกอน |
169 |
ตอนรับลูกขาดได้...................กระเด็น |
|
ลอยลิ่วลับตาเป็น...................แผกสิ้น |
|
สาวลองแกว่งกอนเล่น..............โยนสู่ ชายนา |
|
รับพลาดดังกอนดิ้น..................พลาดพลั้งสองที |
170 |
ยังดีอีกจับได้........................หางกอน |
|
มันขาดหลุดกระดอน...............อีกแล้ว |
|
ลูกลอยลับตาตอน...................ยืนนิ่ง |
|
สองอ่อนอกฤาแคล้ว................คลาดแคล้วกันฤา |
171 |
ระบืออินทร์ท่านท้าว................รับไป |
|
วางอยู่บนนภาลัย....................เรียบร้อย |
|
เป็นลางว่าสองนัย...................ยากคู่ กันนา |
|
ชุมหมู่ชนเศร้าสร้อย.................หมดสิ้นสายใย |
172 |
จอมใจพระแม่เจ้า...................พิมพา |
|
กลับก่อนเถิดลูกยา.................ช่วงนี้ |
|
คราหลังค่อยกลับมา................ขอใหม่ |
|
พักผ่อนเอาแรงชี้....................เมื่อหน้าคงมี |
173 |
จันทาส่งข่าวให้.....................ขุนลาง |
|
มาสู่ขอรับนาง........................อ่อนน้อย |
|
ขุนลางยิ่งชอบพลาง................ตกแต่ง |
|
จัดเครื่องเงินทองสร้อย.............ถี่ถ้วนสมบูรณ์ |
174 |
พูนผลนางยกให้.....................เสกสม |
|
เตรียมแต่งขุนลางชม................ชื่นไท้ |
|
เมืองขอมเห่อภิรมย์..................เริงรื่น |
|
เตรียมปิดเมืองฉลองให้.............แม่อั้วล่มเมือง |
175 |
เคืองนักหนออ่อนอั้ว.................อกเกรียม |
|
หมองหม่นหาใดเทียม..............เทียบแล้ว |
|
ขุนลางยิ่งโลมเลียม.................หวังแต่ง แลนา |
|
เจ็บยิ่งหนอยากแคล้ว...............ยากพ้นมือมัน |
176 |
จันทาพระแม่นั้น.....................เป็นใจ |
|
มาข่มเหงลูกใย......................แม่แก้ว |
|
ขูลูแม่ทราบนัย.......................สองสู่ กันนา |
|
ขอแม่วางลูกแล้ว....................อย่าห้ามเราสอง |
177 |
ลองขอหลายเที่ยวแล้ว..............แม่เมิน |
|
จักแต่งขุนลางเชิญ...................แม่ข้า |
|
ยากทนบ่ฮักเกิน......................ทนอยู่ แลฤา |
|
จำจักหนีหลบหน้า....................สู่ด้าวแดนไกล |
178 |
กรรมในปางก่อนเฝ้า.................คอยรอ |
|
ยามเมื่อจิตนวลลออ..................อ่อนล้า |
|
ตรอบงำจ่องจูงพอ....................คิดต่าง แลนา |
|
คิดจักหนีสุดหล้า.....................อย่าได้เห็นกัน แม่นา |
179 |
ภูติผีมันแย่งเข้า......................จูงใจ |
|
ยังช่วยหลบหลีกใคร.................อย่ารู้ |
|
นวลนางมุ่งเดินไป....................มึนเหม่อ แลนา |
|
ผีจ่องจูงยากสู้........................ขัดได้ตามมัน |
180 |
ดึกนักพลันอยู่ใต้.....................เงาจันทน์ |
|
ตรงที่พลอดรักกัน....................ก่อนนี้ |
|
อกเอยพ่อจอมขวัญ..................ใยห่าง กันนา |
|
ลาก่อนชะตาชี้........................ล่มแล้วรักเรา |
181 |
นงเยาว์เพียงหนึ่งแท้................รักเดียว |
|
ฮักบ่ยอมแบ่งเกลียว.................ใฝ่ฝั้น |
|
สองใจบ่ดีเจียว.......................หนอพี่ |
|
ยากอยู่ร่วมเขากั้น...................กีดกั้นเราสอง |
182 |
ตรึกตรองเด็ดขาดแล้ว...............ขอลา |
|
ขอดับมรณา..........................แน่แล้ว |
|
ภูตผีเปล่งเสียงพา...................ชมชื่น |
|
นางเยี่ยมเด็ดนักแก้ว................อ่อนอั้วคนดี |
183 |
ผีเอยขอฝากถ้อย....................อำลา |
|
บอกแม่เคยเมตตา...................ชุบเลี้ยง |
|
จำใจจักจรครา.......................ดวงขาด แลนา |
|
ขอแม่จงสุขเพี้ยง....................อยู่ใกล้แดนสรวง |
184 |
ขอปวงเทพท่านไท้..................ส่งสาร |
|
บอกพี่ขูลูวาน........................อย่าเศร้า |
|
นางไกลอยู่วิมาน....................รอพี่ |
|
รอบพบพระพี่เจ้า....................อยู่โน้นเมืองสวรรค์ |
185 |
จันทน์จ๋าวานส่งอั้ว..................ไปบน |
|
ลำบากนักเมืองคน..................รุ่มร้อน |
|
จันทน์งามกิ่งพิกล...................อ่อนลู่ |
|
เชือกผูกคอแล้วอ้อน................พี่เอื้อยนำไป |
186 |
กิ่งจันทน์ใหญ่ยอดโน้ม............ดีดคืน |
|
ดึงร่างสาวงามกลืน..................ชีพม้วย |
|
หวังรออยู่สรวงฝืน...................รอพี่ |
|
รอพี่ขูลูด้วย..........................อยู่ฟ้าคอยรอ |
187 |
พอถึงวันใหม่รู้.........................ข่าวกัน |
|
ทุกที่ชุมชนพลัน.....................โศกเศร้า |
|
มารดาปิ่มอาสัญ.....................ลูกแม่ |
|
ตัดช่องจากไปเจ้า...................แม่นี้ปวดใจ |
188 |
อาลัยนักลูกแก้ว.....................ขวัญตา |
|
ควรแม่จักกรุณา.....................อ่อนสร้อย |
|
มิควรข่มนำพา........................เกินยิ่ง |
|
รักล่มเสียลูกน้อย....................แม่นี้เจ็บเกิน |
189 |
บังเอิญสองพี่เลี้ยง..................ทราบคำ |
|
เคยรับฝากยังจำ.....................จากน้อง |
|
วานสองข่าวจงทำ...................บอกพี่ |
|
บอกพี่ขูลูต้อง........................รีบแจ้งข่าวนาง |
190 |
แรมทางถึงเขตด้าว.................พักแรม |
|
นึกหน่ายเพลียใจแกม..............ก่นเศร้า |
|
ขูลูหม่นหมองแถม..................ทุกข์ท่วม |
|
ดวงพี่นางหนอเจ้า...................ชาตินี้แผกกัน |
191 |
พลันสารเขาส่งให้...................มาถึง |
|
ลมจับตกตะลึง.......................สุดเศร้า |
|
มินานค่อยรำพึง.....................ขวัญพี่ |
|
รอพี่ไปส่งเจ้า........................สู้ฟ้าเมืองแถน |
192 |
วางแผนเผาศพน้อง..................นวลนาง |
|
ลาแม่พิมพาพลาง....................เลือกม้า |
|
สามคนรีบเดินทาง....................เร็วรี่ |
|
หวังจักทันน้องหล้า..................จักได้เผาผี |
193 |
มีงานเผาศพอั้ว......................กลางสวน |
|
ตกแต่งเมรุดูควร.....................แต่เช้า |
|
ศพถึงบ่ายกระบวน..................เรียบง่าย |
|
วางอยู่บนเมรุเจ้า....................อ่อนอั้วรอเผา |
194 |
เขาเชิญพระแม่เจ้า.................จันทา |
|
จุดคบเพลิงจักพา...................จุดเชื้อ |
|
กองฟอนเริ่มลุกมา..................กลับมอด |
|
เทียวจุดหลายรอบเอื้อ.............ยากแท้ติดไฟ |
195 |
สงสัยแปลกนักแท้...................คลางแคลง |
|
สักครู่ขูลูแยง.........................จอดได้ |
|
พอถึงบ่แสวง.........................พักผ่อน |
|
ลาแม่จันทาไซร้......................บ่ายหน้าไปเมรุ |
196 |
พอเห็นศพนิ่มน้อง...................เปรมปรีดิ์ |
|
ผองภูติเมืองพวกผี...................เร่งเร้า |
|
เชิญนายท่านยินดี...................รออยู่ |
|
เชิญท่านตามนวลเจ้า...............สู้ฟ้าเมืองสวรรค์ |
197 |
วางพลันมวลดอกไม้................บูชา |
|
ขอศพแม่ขมา........................โปรดอ้าย |
|
เรียมรีบเร่งลีลา.......................หวังร่วม กันนา |
|
รอพี่ก่อนคล้ายคล้าย..................จักเคลิ้มลืมตน |
198 |
บัดดลปักอกด้วย....................ดาบทอง |
|
ชีพดับล้มลงกอง....................กับพื้น |
|
ยามเผาศพมีสอง....................สาวหนุ่ม |
|
รักยิ่งชวนสะอื้น......................แน่แท้เคราะห์กรรม |
199 |
ตำนานบอกกล่าวไว้.................สังวร |
|
สาวหนุ่มรักกันตอน..................แต่น้อย |
|
มักมิใคร่ฟังสอน.....................เตือนจิต |
|
ลางทีผิดเพียงจ้อย..................คิดได้ใหญ่โต |
200 |
โมหะพ่อแม่นั้น.......................อาจมี |
|
เอาแต่ตนคิดดี........................บอกให้ |
|
ลืมฟังอ่อนพาที.......................สาเหตุ |
|
ขืนหักหาญจักได้....................แตกร้าวสัมพันธ์ |
201 |
เวลาผันผ่านแล้ว......................หลายเดือน |
|
ลานที่เผาศพเหมือน.................หน่อไม้ |
|
สองกอโผล่คนเยือน.................บอกเล่า |
|
แปลกมากมีดอกไม้..................กิ่งก้านงามตา |
202 |
จันทาพระแม่เจ้า....................มายล |
|
แปลกยิ่งเป็นมงคล..................นักแล้ว |
|
จงเรียกดอกอั้วชน..................ชอบยิ่ง |
|
อีกนั่นดอกขูลูแก้ว...................เกิดพร้อมเคียงกัน |
203 |
กล่าวขวัญกันทั่วบ้าน...............เขตคาม |
|
ลือว่าสองติดตาม....................ดอกอั้ว |
|
มิไกลหนึ่งกองาม...................มักเกิด คู่แล |
|
คือดอกขูลูกลั้ว......................กลิ่นเคล้าอบอวล |
204 |
นวลนามแฝงชื่อตั้ง.................จริญญา |
|
ตามต่อแสงทองตรา................ต่อท้าย |
|
เกลากลอนแต่งโคลงมา............นานเนิ่น |
|
ลุหนึ่งกันยาคล้าย...................จบได้พอควร |
205 |
ประมวลสองร้อยบท.................ร่ายปน |
|
เพียงหนึ่งคำมงคล...................กราบไหว้ |
|
นอกเหนือแต่งโคลงจน.............จบเรื่อง |
|
ตกหล่นปราขญ์พึงได้...............กล่าวถ้อยคำเตือน ฯ |