----------คบคนแบบได๋กะได้จั่งซั้น--------
O อัศจรรย์ยินควมเว้า..............ไทน้ำดำดินซุ่ม
เขาว่าขุมบาปนั้น....................ว่าไผส่างซ่างมี
บุญดีได้.................................ขยันทำนำส่ง
หลงทุกข์ฮ้อน....................... บาปนั้นส่งมา
O เพิ่นว่าปักษาแก้ว................สองโตลูกแม่
นกแม่นั้น...............................ถนอมหล่าพักคิง
มื้อหนึ่งลมพัดกลิ้ง.................สองโตไกลห่าง
ทางแม่เลี้ยง.............................คนก้ำห่างไป
Oโจราเฒ่าได้นกน้อย..............ฮักหลายเลี้ยงไว้ก่อน
มันนอนกองดาบง้าว..................ตั้งซื่อสัตตคุมพ์
ชุมคนฮ้าย..................................สอนควมเว้าว่า
ภาษานั้น....................................พาเว้าหยาบคาย
O หลายปีได้...........................สกุณาเว้าเก่ง
ฮ้ายเฟ้งเฟ้ง............................เจ้าสิไปไสนอ
ไปปล้นบ้อ..............................เทียวหายาดแย่ง
แต่งมีดพร้า................................เก่งแท้ดีหลี
O ส่วนฤาษีเห็นหล่า................สกุณาน้อยอ่อน
เอาไปป้อนเข้าน้ำ...................ถนอมเลี้ยงอยู่อาศรม
แลงเช้า เห็นพ่อก้ม..................บูชาเช้าค่ำ
ฟังเทศน์ธรรม........................ซุมื้อใจข้องฝ่ายกุศล
O พญาดนมาแล้ว....................อยากเดินดงชมป่า
พาทแกล้ว...............................ทหารเข้าป่าดง
หลงสนุกเล่น...........................ลืมทางบ่ฮู้เมื่อ
เหลืออิดล้า...............................เซายั้งพักนอน
Oสัตตคุมพ์มาพ้อ....................พญาใหญ่นอนหลับ
กับทหารหาญ..........................แปลกใจจดจ้อง
ทองทรงไว้.............................คือสิรวยแท้นอห่า
พาอี่พ่อปล้น............................คราวนี้สิคักหลาย
O มันกะหมายบอกให่............ซุมโจรยินข่าว
ฟ่าวสู่ถ้ำ...................................เหลือแท้แต่ยาม
โจรตามฮู้................................โฮพระยาเดินป่า
มาลองเบิ่ง..............................นกบ้า..หาหม่องสิขาดหัว
O พระยางัวเงียขึ้น.................เสียงไผมาเว้าขู่
ฮู้ฮ่ำแล้ว..................................โจรบ้าอยู่ดง
ทรงปลุกให้...........................เสนาข้าบาท
ยุรยาตรย้าย...........................หนีถ่อนบ่อยู่ดน
O นกบินวนตามฮ้อง..............เอิ้นหาอีพ่อใหญ่
หนีไปแล้ว...............................มาทะแม้ยาดซิง
หลิงเห็นแล้ว............................เขาปาหินใสส่ง
มันลงหลีกหลี้...........................ผีบ้าบ่ถืกกู
Oพระยาข้ามภูเค้า......................ดงหนาแสนย่าน
พานพบพ้อ...............................อาศรมเจ้าพ่อรัสสี
มีนกน้อย.................................โตเดียวเฝ้าอยู่
ฮู้ปากเว้า...................................เชิญถ่อนพ่อตา
O บุปผกะว่าฮอดพี้..................เซามีแฮงสาก่อน
หายเฮ่งฮ้อน...........................สาแล้วค่อยไป
ไผหิวน้ำ..................................ตักเองเดออี่พ่อ
รออยู่พี้.....................................รอถ่อนจั่งค่อยจา
Oรัสสีพาทีต้าน.......................พญาหลวงตนใหญ่
ขอบใจล้น..............................เดินด้าวพบกัน
ครั้นเมือบ้าน.........................ทางปราจีนนั่นแม่น
แล่นฮอดบ้าน.........................เมืองเจ้าสะดวกดาย
O พญาหมายอยากฮู้..............สองนกสังมาต่าง
ซ่างนกแก้ว...........................สังมาได้แผกกัน
โตหนึ่งนั้น.............................ควมหยาบมันคล่อง
บาดนกน้อง..............................โตนี้ดีหลาย
O รัสสีเล็งดีฮ้าย...................สกุณาทั้งคู่
เลยเล่าฮู้.................................สองเจ้าคู่กัน
รัสสีนั้น.................................เทศนาสืบต่อ
ขอแจ้มเจ้า..............................ฟังไว้เรื่องราว
O หากสาวสืบได้.....................ฮ่วมกันพ่อแม่
กรรรมจ่องแท้.......................สองได้ต่างสถาน
ด้านโตอ้าย...........................โจรดงเลี้ยงอยู่
ฟังครูสอน........................... หยาบฮ้ายจำเข้าใส่หู
O สัตตคุมพ์ดู๋เว้า.................วาจาหยาบใหญ่
เพราะมันใกล้......................โจรฮ้ายอยู่นำ
พญาเจ้าจำจื่อไว้.................คนพาลหลบห่าง
ทางหนึ่งพุ้น........................บัณฑิตให้ส่องหา
O บัณฑิต คบหาได้............ปานคำเถิงแก่น
แม่นถูกแล้ว........................คำแก้วหน่อพุทโธ
โสกันมาดนแล้ว..................คนดีคนชั่ว
คบหา ตั้วสิได้......................ผลให้ต่างกัน แท้แหล่ว
จริญญา แสงทอง โพส 29/11/2558
----------------------------
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น