ศาสนสุภาษิต นธ.ตรี

........เพื่อนกันตำหนิเราว่าเขียนแต่กลอนไร้สาระ เอาแบบมีเนื้อหาสาระบ้างสิ จะได้เอาไปสอนลูกหลานบ้าง แหมอยากได้หลักธรรมคำสอน ก็ไปเอาจากหนังสือธรรมวิภาคซีนะ เยอะแยะไป เขียนกลอนน่ะเรา เขียนเอาสนุก เขียนผ่อนคลายอารมณ์ สาระไม่ค่อยสนใจหรอก เอาเถอะอยากให้ใส่หลักคำสอนต่าง ๆ ก็ได้นะ ไปหาหนังสือพุทธศาสนสุภาษิต นักธรรมตรี มาอ่านดูแล้วเขียนกลอนไล่ลำดับมาแต่หน้าแรก ๆเลยแล้วกัน อย่าบ่นว่าสาระมากเกินไปแล้วกัน เขียนให้แล้วนะเออ

                                                                          ขุนทอง ศรีประจง

                                                                                  คนเขียน

          โพส 12 มีนาคม 2562

	....หมวดประมาทฉลาดเรียนเพียรศึกษา	ปมาโท มัจจุโน ปทัง ผล
	ความประมาทเป็นบท มต ชน	คนประมาทดังชีพที่วางวาย
	ปมาทะความเห็นเป็นไฉน	เหตุใดท่านบอกมาน่ากลัวหลาย
	ยกมาเทียบถึงนับกับความตาย	ยังมิหายสงสัยโปรดไขความ
	สติคือตัวแปรแก้ความไข	หากหายไปขาดสติมิต้องถาม
	สถานะคือประมาทมันติดตาม	แทนที่ยามขาดสติมาทันที
	ดังคนขับรถอยู่ผู้โดยสาร	บริการเลือกใช้ไม่หน่ายหนี
	ขับรถเก่งแคล่วคล่องว่องไวดี	บางวันมีอาการเมาสุรา
	ปกติทันใจไวอยู่แล้ว	ดิ่มหลายแก้วดังจะไปในเวหา
	ที่สุดก็ไถลลงข้างมรรคา	ถึงป่าช้าทั้งคันเหวลึกเกิน
	เพราะสติขาดหายเมื่อเมาหนัก	ยากรักษาการงานมันพาลเพลิน
	ปมาโทมัจจุโนคือทางเดิน	วิบัติเชิญคนเขามารับกรรม
	อัปปมาทัง ปสังสันติ	เป็นศิริบัณฑิตสอนประจำ
	ชื่นชมนักนับถือควรกระทำ	งดงามล้ำมิประมาทฉลาดการ
	อัปปมัตตา น มิยันติ แน่	สมควรแท้มิประมาทช่างอาจหาญ
	ดำเนินชีพเหมาะควรชวนชื่นบาน	เกษมศานต์ชนม์ยืนชวนชื่นชม
	ปมาโท ครหิโต สทา	ประมาทมาการใดไม่เหมาะสม
	ทำการงานมิน้อยพลอยล่มจม	เพราะนิยมขาดสติมิมั่นคง
	เย ปมัตตา ยถา มตา	โบราณว่าคนประมาทมักลืมหลง
	ก็เหมือนคนตายแล้วท่านเจาะจง	ว่าตรงตรงน่ากลัวภัยมากมี
	ต่อไปขึ้นหมวดจิตพินิจสาร	โบราณว่ารักษ์จิตจักเป็นศรี
	จิตตัง รักขถะ เมธาวี	ผู้ปรีชา รักษ์จิต จึงสมควร
	ทำไฉนได้ชื่อรักษาจิต	เพราะชอบคิดทางต่ำพอนึกหวน
	ทำสิ่งชั่วมัวเมาเรื่องยั่วยวน	ก็ลองชวนดูหนังดูละคร
	ใจมักอยากตกลงมิยั้งคิด	เพราะเจ้าจิตไหลง่ายยากถ่ายถอน
	ลองชวนไปทำบุญอันสุนทร	มักผัดผ่อนยุ่งยากมิอยากไป
	ทางขึ้นสูงลำบากยากปีนป่าย	จึงมีง่ายชวนจิตอย่าสงสัย
	ธรรมชาติมักแพ้มาแต่ไร	เข้มแข็งไว้จับวางถูกทางดี
	จิตตัง ทันตัง สุขาวหัง	จิตสั่งสมอบรมไว้ได้เป็นศรี
	จะนำสุขมาสู่มากมวลมี	กรณีย์สมควรชวนกระทำ
	ต่อไปหมวดขันติตริศึกษา	อ่านตำรายากนัยให้นึกขำ
	คนโบราณชาญฉลาดปราญช์ชี้นำ	ล้วนลึกล้ำข้ออรรถปรัชญา
	ขันติ ปรมัง ตโป นั้น	ความสำคัญ ที่มี ตีติกขา
	ความอดทนเป็นตบะ ปรมา	พระคาถาบอกให้ได้ชัดเป็น
	ขันติ ตโป ตปัสสิโน	วิเสโส ขันติ มักจะเห็น
	คือตบะสำคัญผู้บำเพ็ญ	มิยากเข็ญมรรคเดินเจริญคุณ
	หมวดธรรมมีห้าข้อขอศึกษา	ปุพพังคมานำธรรมเกื้อหนุน
	มีมโนนำหน้าเรื่องบาปบุญ	จึงปองปุนกายวจีมีตามมา
	ธัมโม สุจิณโณ สุขังไซร้	ดำเนินไป อาวหัง มิกังขา
	ประพฤติธรรมนำสุขชวนปรีดา	คำปราชญ์ว่าจริงแท้ควรชื่นชม
	ธัมมปิติ สุขัง เสติ ได้	ใครปิติคุณธรรมนำเหมาะสม
	ไตรทวารยึดธรรมใจนิยม	จักภิรมย์หลับตื่นก็ชื่นบาน
	ธัมมจารี สุขัง เสติ แจ้ง	แสดงอรรถประพฤติธรรมนำกล้าหาญ
	ทำถูกต้องดีงามทุกประการ	จักพบพานสุคติอภิรมย์
	ธัมมัญ จเร สุจริตตัง	ระวังจิตกายใจให้เหมาะสม
	ช่องดีงามบาปกรรมคนนิยม	ติดกันจมสองช่องแตกต่างกัน
	เลือกทางดีเป็นบุญเป็นกุศล	เป็นมงคลควรทำเพราะสร้างสรรค์
	ทางมิดีเป็นบาปหยาบสำคัญ	ทำแล้วพลันเศร้าหมองมีราคี
	ต่อไปเป็นภาษิตในหมวดทุกข์	อ่านแล้วฉุกใจบ้างต่างวิถี
	ทุกโข ปาปัสส อุจจโย ชี้	ทำชั่วมีสั่งสมทุกข์ตามมา
	อะไรเรียกทำชั่วน่ากลัวไหม	จำแนกได้สามช่องลองศึกษา
	กายวจีมีมโนสามมรรคา	ทำชั่วว่าทุจริตเป็นบาปกรรม
	คือคิดชั่วพูดไม่งามความมัวหมอง	มิถูกต้องคิดชั่วมัวถลำ
	จะส่งผลไม่ดีดังสีดำ	เปื้อนแล้วนำให้หม่นคนไม่มอง
	นัตถิ ขันธสมา ทุกขา	ทุกข์ใดหนาเทียบขันธ์มิมีสอง
	เป็นทุกข์ใหญ่ยิ่งนักในครรลอง	สังสารต้องเวียนวนจีรกาล
	อริยะบุคคลพ้นกิเลส	ปฏิเสธขันธ์ยากลำบากหาญ
	ยังทรงขันธ์มีทุกข์คอยระราน	จวบถึงวารดับขันธ์ดับเชื้อไป
	ไม่มีเกิดตัณหาดับสนิท	ทุกข์อย่าคิดระรานสิ้นสงสัย
	มิเกิดขันธ์สังสาระก็ดับไว	ดับทุกข์ได้ดับขันธ์นิรันดร ฯ