........................................... ...........ขุนทอง ศรีประจง ...........................................................มิถุนายน 2559
| ตะเข็บไต่ขอน | |||
| ......นะโมพระพุทธพระธรรมพระสงฆ์ | กระพุ่มจำนงระลึกพระคุณ | ||
| ถวายประทีปและเทียนเพาะบุญ | ก็หวังพระหนุนอุดมพลัง | ||
| มโนขะเจ้าก็ตริจะขีดจะเขียน | จะเพียรลิขิตตริกลก็หวัง | ||
| จะอ่านผิยากกุศลปะดัง | มโนก็ตั้งมิท้อดำเนิน | ||
| ประสงค์ลิขิตสฤษดิ์ลุล่วง | เพราะปวงติรัตน์มิขัดมิเขิน | ||
| ก็อวยสำเร็จประเสริฐเจริญ | จะเชิญพระพรหมสถิตนิรันดร์ | ||
| งูกระหวัดหาง | |||
| อดีตกาลผ่านพ้นนับนานแล้ว | ลูกหลานแก้วเข้ามาพร้อมหน้าสรรพ์ | ||
| สามสี่คนครบถ้วนชวนมาพลัน | พบยายนั้นอยากฟังนั่งให้ดี | ||
| ได้เลยลูกเล่าปางนางผมหอม | หากมาพร้อมฟังยายอย่าหน่ายหนี | ||
| นานมาแล้วแก้วตาใกล้ป่ามี | หมู่บ้านที่ยากจนคนทำนา | ||
| หนองบัวบกบอกชื่อคือหมู่บ้าน | บ้างเสร็จงานชวนกันเสาะสรรหา | ||
| เห็ดมากมีในดงพงพนา | ในดงป่ามากมวลชวนกันไป | ||
| ช้างประสานงา | |||
| สาวเทวีลูกนายบ้านประสานเพื่อน | ประสงค์เผื่อคงเหมือนเมื่อก่อนไข | ||
| มักเกิดขึ้นเห็ดป่ามาจักไป | มาจักปองเก็บได้คงมากมี | ||
| คนหมู่มากเข้าป่าแดนภูหลวง | เดินภูหลากทั้งปวงล้วนสาวศรี | ||
| ลางสาวส่งเสียงเพลงจรลี | จะร้องลำเปรมปรีดิ์คงเพลินใจ | ||
| คงพลัดจากเพื่อนพ้องมองไม่เห็น | มองมิดหายเนื้อเย็นยิ่งหวันไหว | ||
| ยิ่งวอกแวกวังเวงเกรงกลางไพร | เกรงกลัวพวกทิ้งไปอกเทวี | ||
| บัวบานกลีบ | |||
| กลัวนัก..หลงทางแน่หนอเรา | กลัวนัก..หนอป่าเขาหาวิถี | ||
| กลัวนัก..บ่ายคล้อยในพงพี | กลัวนัก..พวกเปรตผีจะหลอกเรา | ||
| กลัวนัก..น้ำจะดื่มก็มาหมด | กลัวนัก..แสนระทดมันเงียบเหงา | ||
| กลัวนัก..รอยเท้าช้างใหญ่มิเบา | กลัวนัก..เห็นมีเงาน้ำในรอย | ||
| กลัวนัก..ก้มดื่มน้ำในรอยช้าง | กลัวนัก..แลเห็นทางมิยอมถอย | ||
| กลัวนัก..รีบเดินเพื่อนมิคอย | กลัวนัก..ลงจากดอยเวลาเย็น | ||
| เทพชุมนุม | |||
| กลับถึงถิ่นยินแม่แท้เทียวหนอ | นวลนางอ้างรอหลงดงหากเห็น | ||
| เทวีว่าน่ากลัวมัวมืดเป็น | กรรมลำเค็ญครวญค่ำจำล่วงเลย | ||
| ของป่ามีพี่น้องหนองบัวบก | ไม่วิตกหลงทางช่างเชือนเฉย | ||
| หลังลองใหม่ได้ทีที่แท้เคย | หลงคงเหยหายกลัวทั่วทุกคน | ||
| ล่วงเลยวันพลันมีที่ประหลาด | คงคาดคิดติดข้องมองสับสน | ||
| ทุกข์เทวีมีครรภ์มันมืดมนต์ | เจ็บจนจิตคิดถามความเป็นไป | ||
| มธุรสวาที | |||
| เทวีนวลชวนฉงนมืดมนนัก | มิรู้จักจดจำจะทำไฉน | ||
| มิมีชายหมายล่วงถึงดวงใจ | มิมีใครเคยชิดสนิทนาง | ||
| พ่อแม่ถามยามใดบอกไม่รู้ | ยากนักหนูหนักใจจะใคร่สาง | ||
| ลูกมาเกิดเถิดช้ำเคราะห์กรรมวาง | มิรู้ข้างใครคือพ่อชักท้อใจ | ||
| หลายเดือนผ่านพาลนึกระลึกเหตุ | เกิดอาเพทพลัดหลงน่าสงสัย | ||
| ดื่มน้ำน้อยรอยช้างหรืออย่างไร | จึงทำให้เหตุต้องมีท้องพลัน | ||
| ก้านต่อดอก | |||
| ยากจะบอกออกไปใยเหลือเชื่อ | จนนึกเบื่อโชคชตาน่าขันสรรพ์ | ||
| จึงเก็บเรื่องปิดปกอกตันอัน | เจ็บเหลือกลั้นสุดอายสายใจใย | ||
| สิบเดือนครบจบแล้วลูกน้อยสร้อย | เกิดมาพลอยลืมทุกข์สุขใยใส | ||
| เป็นลูกสาวคราวนี้มีชัยไกร | เงินทองไหลหลั่งมาว่าบุญคุณ | ||
| ยายตั้งชื่ออีหล่าว่าเหมาะเพราะ | ฟังเสนาะน่ารักเทพปุนหนุน | ||
| รูปก็งามนามเพราะการุณจุน | ครอบครัวอุ่นสุขสันติ์ภิรมย์ชม | ||
| กินนรรำ | |||
| จะกล่าวถึงฉวีนางสะอางค์ศรี | จะจรลีแสวงหาจะสะสม | ||
| จะเก็บเห็ดจะเด็ดผักจะพักชม | อภิรมย์พนาไพรจะไปกัน | ||
| ประดาเพื่อนสะเทือนใจจะไปด้วย | จะได้ช่วยเจริญจิตสนิทสรรพ์ | ||
| ณภูหลวงจะล่วงลึกระทึกพลัน | พนานั้นประหลาดนักประจักษ์ตา | ||
| ประเดี๋ยวทึบประเดี๋ยวโล่งจะหลงอีก | จะเดินหลีกแสวงมองจะจ้องหา | ||
| ละเทวีจะเดินเดี่ยวจะจรมา | พะวงหน้าพะวงหลังระวังภัย | ||
| อักษรสลับล้วน | |||
| มองมืดมนจนจิตจริงยิ่งยุ่งยาก | ต้องตรากตรำกรรมก่อกิจผิดแผกไผ | ||
| หลงลืมแล้วแถวทางถิ่นดินแดนใด | พงไพรแผกแปลกเป็นปมงมงุนงง | ||
| อรอิดอ่อนวอนไหว้วานท่านเทพแถน..แสนโศกเศร้าเมามืดมนลนลานหลง | |||
| ช่วยชี้ช่องปล่องเปิดป่าผ่าไพรพง | จงจุนเจือเอื้ออ่อนอวยทวยเทพไท | ||
| หิวโหยหาหน้านวลน้องหมองหม่นหมาย | วุนวายเวียนเจียนเจ็บจิตคิดขุ่นไข | ||
| น้ำหนอน้ำจำจดจ้องคลองโคใคร | รอยไรหรือคือขุ่นคล้ำน้ำนิดเดียว | ||
| ดวงเดือนประดับดาว | |||
| นวลนางย่างย้ายกรายใกล้ใกล้ | ได้ดื่มลืมเลยเคยขุ่นเขียว | ||
| เมียงมองจ้องจับทับทางเทียว | เลี้ยวลดคดโค้งโล่งลับแล | ||
| ดุ่มเดินเพลินพิศทิศถูกทาง | นางนึกดึกดื่นคืนคอยแข | ||
| เลือนลางทางเทียวเดี่ยวดวงแด | แน่นอนก่อนกลับคับข้องใจ | ||
| ทางเทียวเดี่ยวเดินเขินเขาคุ้น | ปุนแปลกแผกเผยเลยหลงไหล | ||
| หลงลืมดื่มด่ำค่ำคลาไคล | ใยยุ่งนุงนังวังเวงวน | ||
| รักร้อย | |||
| กลับมาบ้านบ้านรอพ่อใจหาย | วุนวายนักนักหนอรอสับสน | ||
| เทวีมามาลูกผูกกมล | ถึงจนใจใจดีที่ลูกมา | ||
| มินานนักนักหนอก็ตั้งครรภ์ | พลันพ่อแม่แม่ถามใครกันหนา | ||
| เป็นพ่อมันมันใครหนอลูกยา | บอกมาลูกลูกท้องกับชายใด | ||
| เทวีงงงงนักยากจักเล่า | เยาว์มิรู้รู้เลศเหตุไฉน | ||
| มันท้องจริงจริงหรือคือลูกใคร | สงสัยนักนักนึกตรึกเรื่องราว | ||
| กินนรเก็บบัว | |||
| นานนับวันถึงวันก็พลันคลอด | ก็ปลอดภัยปราศภัยได้ลูกสาว | ||
| ชื่อนางลุนหนูลุนบุญดังดาว | งามราวเดือนดุจเดือนเหมือนดวงใจ | ||
| เลี้ยงลูกน้อยหนูน้อยพลอยเติบกล้า | สองหน้ามนดังมนต์เสกสดใส | ||
| เจ้างามพักตร์ผ่องพักตร์พิศพิไล | เติบใหญ่มีมากมีเสน่ห์นาง | ||
| คนเขาล้อหยอกล้อพ่อมิมี | คนดีจ๋าหนูจ๋ามาสะสาง | ||
| ไปถามแม่คุณแม่แกรู้ทาง | มาอ้างเราพวกเราจักชื่นชม | ||
| อักษรสังวาส | |||
| ทางนางหล่าล่วงวันพลันใหญ่ใส | งามทรามวัยดังเดือนนิยมสม | ||
| จำคำถามถึงบิดาตากลมคม | แม่แพ้ลมลูกถามตามคำจำ | ||
| นางช่างคิดคำบอกฟังดูหนู | คิดคิดรู้เรื่องช้างช่างขำถลำ | ||
| เป็นเช่นพ่อแผกคนเพราะกรรมนำ | หนูรู้ทำไฉนหนอพอดีมี | ||
| จำคำแม่หมายใจวันหน้าหนา | ตามถามหาให้เห็นดูทีผี | ||
| ในไพรพงคงอวยช่วยชีวี | ผูกลูกนี้พบบิดาป่าดงพง | ||
| หล่าลุนน้อง(น้องลุน)วุ่นวายหนอ | ขอไปป่า(ป่าไป)ไพรระหง | ||
| ตามหาพ่อ (พ่อหา) ตายายจง | คงได้ไป(ไปได้)แม่ตามใจ | ||
| สองพี่น้อง(น้องพี่)ยินดีนัก | จักเดินป่า(ป่าเดิน)เนินเขาไข | ||
| มุ่งดงหลวง(หลวงดง)พิศพงไพร | ในภูหลวง(หลวงภู)ดูยากเย็น | ||
| เดินสบาย(สบายเดิน)เพลิดเพลินจิต | พิศพงหนา(หนาพง)ดงได้เห็น | ||
| หล่ากับลุน(ลุนกับ)สลับเป็น | เล่นร้องรำ(รำร้อง)ก้องกลางไพร | ||
| ดำเนินนางสระ | |||
| นวลน้องสองสาวผ่องพราวพักตร์ | จักจรร้อนแรงคงแข็งไข | ||
| นานเนิ่นเดินดงเจาะจงใจ | ใคร่คบพบพ่อหนอเนื้อนวล | ||
| ล่วงล้ำถ้ำถิ่นเดินดินดุ่ม | พุ่มพฤกษ์ลึกล่วงห้วงเหหวน | ||
| แดงดู่ลู่ลมจันทน์จมจวน | มวลมีสีสันพรรณพฤกษ์ไพร | ||
| หากเห็นเช่นช้างแตกต่างตรอง | น้องนางห่างเห็นขุกเข็ญไข | ||
| เมียงมองตรองแต่งจึงแจ้งใจ | ใหญ่ยิ่งจริงเจียวเล็งเหลียวแล | ||
| กบเต้นต่อยหอย | |||
| เห็นช้างป่าหาใช่เป็นดังเช่นหมาย | ช้างเจ้าขาช้าจงคลายเดือดดวงแข | ||
| พวกหนูมาพาน้องมาดวาดดวงแด | ตามช้างลองตรองเช่นแลหาพ่อกัน | ||
| เขาบอกช้างข้างบนชี้คีรีมาศ | เป็นพ่อน้องปองเพราะนาถเล็งแลสรรพ์ | ||
| เห็นท่านหลากหากทักเล่นเป็นพ่อพลัน | หลงทักท้วงล่วงโทษทัณฑ์โปรดอภัย | ||
| ช้างได้ฟังชั่งดูฝ่ายค่อยคลายโกรธ | นางลองดูหนูลองโดดป่ายปีนไหม | ||
| ขี่หลังมั่นขั้นลองหมายสบายใจ | คือลูกช้างข้างหล่นใช่จะต้องตาย | ||
| กบเต้นสลักเพชร | |||
| นางลุนลองน้องหล่นลงนงเลยลับ | ถูกช้างโหดโทษชนหับทับฉิบหาย | ||
| นางหล่าขี่นี้ลงคล่องน้องเลยคลาย | พ่อช้างหาพาชวนหายผายชิดเฮือน | ||
| สร้างถ้ำใหญ่ใสถิ่นเย้าเสาทองใย | วอนลูกเนาว์เว้าลูกนัยรักใคร่เหมือน | ||
| เพียงดวงตาพาได้ติดพิศดูเตือน | รักลูกเยาว์เร้าลูกเยือนเรือนหล่าเยาว์ | ||
| หาผลไม้ให้พอมากหากผลามวล | สบายน้อยสร้อยบอกนวลส่วนบ้านเนาว์ | ||
| สุขใจกายสายจิตก่องส่องแจ้งเกลา | หลายวันเคลื่อนเลื่อนวันเข้าเล่าวันคืน | ||
| พยัคฆ์ข้ามห้วย | |||
| ก่อถ้ำสร้างกลางเขาลำเนาสร้าง | ยากลูกฝืนพญาช้างยากจักฝืน | ||
| ทุกวันชื่นนางหล่าพักตราชื่น | เช้ามากมีเมื่อยามตื่นของกินมี | ||
| พ่อจัดให้มากมวลขวานขวายให้ | ผลหลากสีหมากไม้แลหลากสี | ||
| สรงวารีเย็นค่อยลอยวารี | ลงน้ำเลยสายนทีนามน้ำเลย | ||
| ชมบัวขาบนิลุบลยลเข้มขาบ | บัวบานเผยผ่องทราบยามกลีบเผย | ||
| ชายฝั่งเตยตูมตั่งต้างต่างเตย | ลมพัดพานพรมรำเพยยามพัดพาน | ||
| ละลอกแก้วกระทบฝั่ง | |||
| มองมัจฉามวลมาช่อนสลอนสลิด | ตะพาบเวียนตะเพียนวิดติดสืบสาน | ||
| กระดี่โลดกระโดดไล่วิไลลาน | ปลาหลดคาดปลาหลาดคลานผ่านมุดตม | ||
| ปลาซิวอ้วนปลาส่วนอ้างสำอางนัก | มองน่ารักมันนักรำขำสวยสม | ||
| พวกปลากัดแผกปัดกรายพรายแพรวชม | ปลาหมูรอปลาหมอรมนิยมรำ | ||
| กระทิงงงกระทงงามตามติดติด | ปลานิลควรปลานวลคิดคงถลำ | ||
| ฝูงปลากรายฝ่าปลายกลุ่มชุมกาดำ | กระโห้ควรก็หวนขำกรรมของปลา | ||
| ครอบจักรวาล | |||
| แจ้งแล้วพ่อพาไปในดงแจ้ง | หาชมแสงอรุณรุ่งมุ่งแลหา | ||
| มาชมไม้มืดมนวนเวียนมา | ดูผลาหมากไม้ได้ชมดู | ||
| หลากไผ่พงปรงเปราะลัดเลาะหลาก | หนู่หล่าอยากชมไม้ได้เลยหนู | ||
| ภูหลวงรกพ่อช้างย่างผ่านภู | ไพรชวนดูบุษบาบานเต็มไพร | ||
| กุ่มแกมจันทน์เล็บเหยี่ยวเกี่ยวกกกุ่ม | ไหนฮางสุ่มเล็บมือนางอยู่ทางไหน | ||
| ใยกระพ้อกระเจียวเที่ยวชมใย | ชมมิ่งไม้เพลิดเพลินดังเดินชม | ||
| กบเต้นสามตอน | |||
| ยามเช้าเยาว์ช้างย่างชวน | มาสาวมาสรวลเหมาะสม | ||
| นกกกนกกาหน้ากลม | กระยางกลางยมก้มยืน | ||
| กระสากาสรก่อนสรรพ์ | ยังใฝ่ใยฝันยันฝืน | ||
| จับกบจบใกล้ใจกลืน | ควายชื่นคืนเช้าเขาเชย | ||
| นกเขาเนาว์ขันนั่นใคร | กระเรียนเกรียนไรไก่เฉย | ||
| กาบบัวกลัวบ้างกร่างเสบย | กระสากาเสยเกยซวนฯ | ||
| สุรางค์ระบำ | |||
| นับนานเข้าเนาว์ข่วงนับหน่วงเข้า | สิบเจ็ดให้ใจหายขจายหวน | ||
| เป็นสาวน้อยสร้อยองค์ประสงค์นวล | หอมกลิ่นยวนกวนยันหอมกัลยา | ||
| ป่วนจิดได้ใจดอมเจ้าจอมแด | เฝ้ามองแน่แม้นึกระทึกหนา | ||
| เจ้าเพียงเดือนเพื่อนดาวพะพราวสุดา | ดังเทพาถ้าพิศสถิตพรหม | ||
| สงสัยนักสักหน่อยหนอสร้อยนวล | จับใจป่วนจวนป่นก็จนปม | ||
| พารัญจวนรวนจิตเมาฤทธิ์จม | มากคนชมคมชื่นทุกคืนชาย | ||
| นารายณ์ทรงเครื่อง | |||
| นวลสาวน้าวศรีสรีสุรางค์ | นางป่วนนวลปรางก็จางกระจาย | ||
| พักตร์ผ่องพ้องพรรณกระสันกระสาย | ยลพิมพ์ยิ้มพรายมิคลายมิคลา | ||
| งามองค์งงอรสมรสมาน | นวลคงนงคราญสวยนานสิหนา | ||
| น่ารักนักรื่นควรตื่นคงตรา | สายใจใสจาคณาคะนึง | ||
| ชายเห็นเช่นหายุพายุพิน | ดีใจได้จินต์ก็ทินก็ถึง | ||
| สุขยิ่งสิ่งเย้าต่างเล้าตะลึง | ต่างแจ้งแต่งจึงรำพึงรำพัน | ||
| นาคราชแผลงฤทธิ์ | |||
| ความในจ้าวสาวหล่าครุ่นคราจิต | คิดครุ่นใจใคร่พิศดังจิตฝัน | ||
| ดั้นเจตน์ส่งตรงชู้เคียงคู่กัน | ครั้นคิดกรรมทำพลันจะสรรลอง | ||
| จองเสกล้วนควรคู่แลผู้เกิด | เลิศเพราะกรรมนำเกิดประเสริฐสอง | ||
| ประสมส่วนล้วนบุญครุ่นคิดคลอง | ข้องคงควรนวลตรองทำนองกล | ||
| ทนนั่งเก็บเส้นผมม้วนกลมได้ | ไม้กลัดดีสอดผอบจนจบผล | ||
| จงจิตแผ่แต่บุญพระคุณดล | พลคงเดชเพทย์มนต์กุศลตรง ฯ | ||
| กลบทบวรโตฎก | |||
| ยุวดี ดีใจจะไปเที่ยว | ชลเชี่ยว น้ำเลยเคยประสงค์ | ||
| ยุวภา ลาพ่อจะขอลง | ชลคง อาบน้ำในลำธาร | ||
| คชพ่อ พาไปใกล้ลำน้ำ | คชพร่ำ รีบอาบทราบคำขาน | ||
| คชบอก ไปธุระจะมินาน | คชท่าน มารับกลับถ้ำทอง | ||
| สิรินุช อธิษฐานต่อเทพไท้ | สิรินาถ วอนไว้ได้สนอง | ||
| สิรินวล วอนดูนวลละออง | สิรินง ขอให้พบผอบนาง | ||
| บัวบานกลีบขยาย | |||
| ดีใจ..มากพ่อช้างหากเดินจากไป | ดีใจ..ยิ่งน้ำเลยใสได้สะสาง | ||
| ดีใจ..ล้ำชำระกายโฉมสะอาง | ดีใจ..พลางมองตามผอบทอง | ||
| ดีใจ..หวังตั้งจิดสัมฤทธิ์ผล | ดีใจ..จนอิ่มอกโอกทั้งผอง | ||
| ดีใจ..ดูชมพูล้วนน่ามอง | ดีใจ..น้องนางหล่าสุขารมณ์ | ||
| ดีใจ..พ่อมารับกลับถ้ำพัก | ดีใจ..นักของกินยินดีสม | ||
| ดีใจ..กลับพักผ่อนอ่อนยังจม | ดีใจ..ปมอยากมีรักนวลพักตร์รอ | ||
| คุณบท |
|||
| สะบัดสะบิ้ง | |||
| วรจิตคิดคลายทุกข์สนุกสนาน | จักชมธารน้ำนองฉลองไฉน | ||
| ลาบิดาชวนเพื่อนก็เคลื่อนก็ไคล | น้ำเลยใสหลากธารก็ลานก็แล | ||
| ลงน้ำเก็บบัวแดงแสลงสลวย | บัวหลวงสวยงามดอกผิจอกผิแหน | ||
| กระทุ่มน้ำกระเทือนก็เชื่อนก็แช | ลอยเป็นแพกอสวะกระจัดกระจาย | ||
| แลลิบลิบหยิบได้ไฉนฉะนี้ | ผอบสีแปลกนะสหสหาย | ||
| กลับถึงบ้านชอบกลกระวนกระวาย | แปลกเหลือหลายผอบมาศพิลาสพิไล | ||
| เปิดเห็นผมชมชืนระรื่นระรวย | อกระทวยหลงนุชพิสุทธิ์พิสัย | ||
| อยากพบนวนป่วนจิตพินิจพินัย | ตัดสินใจจักตามดูพธูผกา | ||
| สิงหฬวาท | |||
| อหํ ข้าวรจิตคิดถึงเสน่ห์ | ตุมเห น้องกลางไพรอยู่ไหนหนา | ||
| ภาตา พี่ได้พบผอบมา | เกสา นางสุดหอมกล่อมดวงใจ | ||
| กนิฎฐา น้องเอ๋ยอยากเชยชิด | หทยัง พี่พินิจพิสมัย | ||
| พนฺธนัง ผูกพันมั่นหมายใน | ทาริกา ทรามวัยเพียงคนเดียว | ||
| กุมารี ยอดพธูอยู่หนไหน | คจฉติ จะไปป่าพนาเขียว | ||
| จินเตติ หวังชมชื่นกลมเกลียว | เคหํ เทียวจักรับเจ้ากลับมา | ||
| คณฺหาติ เก็บผอบดังพบรัก | ตกฺเกติ..ตรองตริสิเนหา | ||
| คเตสิ ลอยไปในธารา | วนิดา คืนไวไปหานวล | ||
| ฉัตรสามชั้น | |||
| -------------------- | |||
| มวลไผ่กอ .มากหนอ กอไผ่มวล | ซางแกมล้วน ไผ่นวล ล้วนแกมซาง | ||
| หนามหนานัก ขีดข่วน นักหนาหนาม | ถางเงี่ยงดุก ลุมพุก ดุกเงี่ยงถาง | ||
| กางเล็บเหยี่ยว เกาะเกี่ยว เหยี่ยวเล็บกาง | กุนทาง้าง แหวกทางง้างกุนทา | ||
| มากเถาววัลย์ ดงหวาย วันเถาว์มาก | หายากทาง เครือมุง ทางยากหา | ||
| ยานางเครือ ส้มลม เครือนางยา | หลากหลายป่าเถาวัลย์มาป่าหลายหลาก | ||
| อักษรกลอนตาย (แก้ไขเสียงวรรณยุกต์ท้ายวรรค) | |||
| พระบาทออกสืบเสาะเกาะติดบก | ผอบตกหลุดติดคิดทุกข์มาก | ||
| รกชัฏนักจักบุกทุกหุบหลาก | ผอบหากลับมิดติดขัดนัก | ||
| เจ็บจุกอกวิตกมากหากลับหมด | สุดเก็บกดรุกอีกจำเพาะรัก | ||
| เลาะเลียบหาดจุกเจ็บเหน็บจับกัก | แทบจะปักมุดมิดติดเดือดดูด | ||
| ผอบวับลับอีกหลีกลัดเลาะ | ติดตรึกเกาะหกลุกกะโหลกปูด | ||
| หลุดปลักเตะหลักแปลกแหลกยากพูด | เก็บผักกูดจับหลุดยวบมิดลด ฯ | ||
| เบญจวรรณห้าสี | |||
| -------------------- | |||
| หลุดแล้วลองเล็งแล ผอบหนอ | เพียงพบพอผ่องแผ้ว พอจักทด | ||
| ติดตามต่อต่างตา ป่าปลงปลด | จวงจันทน์จดจิกจ่อง จ้องตูมกา | ||
| พิศผองไผ่ไพรเพก ลำเล็กใหญ่ | แหนหันให้หากเห็น นุ่นหนามหนา | ||
| ยลยางใหญ่ยืนยิ่ง ยามย่างมา | หลงแล้วหล่าหลากหลาย เจ้าสายใจ | ||
| หุบห้วยหอมหากเห็น เป็นผอบ | พอพี่พบเพ่งพิศ จิตสงสัย | ||
| นวลนางเนาว์แน่นอน ทางนั้นนัย | ทวยเทพไททิศทาง ช่างเมตตา ฯ | ||
| จาตุรงคนายก | |||
| ---------------------- | |||
| ยามบ่ายยามหล่ายามมายามเที่ยว | ชมน้ำชมดี่ยวชมเกี่ยวชมชลา | ||
| ลอยล่องลอยล้ำลอยน้ำลอยมา | เห็นกล่องเห็นท่าเห็นน่าเห็นงาม | ||
| หยิบดูหยิบอ่านหยิบผ่านหยิบมอง | รู้เรื่องรู้คลองรู้ช่องรู้ขาม | ||
| เห็นแล้วเห็นหล่าเห็นหน้าเห็นนาม | ยิ้มยั่วยิ้มยามยิ้มตามยิ้มนำ | ||
| พี่เหนื่อยพี่หายพี่ชายพี่พาน | นงนุชนงคราญนงต้านนงขำ | ||
| รักเจ้ารักมากรักจากรักจำ | จักกอปรจักทำจักกำจักกอง | ||
| สาวหล่าสาวนวลสาวชวนสาวสม | พี่ทุกพี่ตรมพี่งมพี่ผอง | ||
| นวลรู้นวลชอบนวลตอบนวลตรอง | เรานี้เราสองเราต้องเราควร | ||
| เป็นคู่เป็นบุญเป็นคุณเป็นปูรณ์ | เหมาะเพิ่มเหมาะพูนเหมาะคูณเหมาะหวน | ||
| รักกันรักน้องรักครองรักป่วน | คู่เราคู่นวลคู่ชวนคู่กรรม | ||
| อักษรบริพันธ์ หรือ ช้างประสานงา | |||
| ------------------- | |||
| วรจิตชิดน้องปองสวาท | ปองแสวงแต่งมาดอาจถลำ | ||
| อรแถลงแปลงสารพี่อ่านจำ | เพราะอ่านเจอนางพร่ำร่ำพรรณนา | ||
| เรื่องผองนางเสี่ยงทายหมายเลือกคู่ | มาเลือกคนคิดดูประกาศหา | ||
| ประกาศให้พบคู่แต่ก่อนมา | ตรงกับหมายอักษราพี่ยานวล | ||
| เพียงยลน้องปองรักอยู่เต็มอก | ยอมตามอ่อนไม่วกกลับคืนหวน | ||
| กล้าขอให้รับรักพี่ชักชวน | พี่ชิดเชยรบกวนนวลตอบมา | ||
| นางตอบหมายมอบใจให้พี่รัก | หากพี่รู้นวลภักดิ์วาสนา | ||
| ว่าสองนี้คู่กันเพราะบุญญา | เพราะบุญใหญ่สองรามาพบกัน ฯ | ||
| ดุริยางคจำเรียง | |||
| ------------------- | |||
| หนุ่มหนุ่มอึ้งถึงถึงหล่าข้าข้าเขิน | เจ้าเจ้าเกินเหินเหินห่างช่างช่างสรรค์ | ||
| แผ่แผ่ให้ไมไมตรีดีดีพลัน | อ้ายอ้ายนั้นฝันฝันหรือคือคือจริง | ||
| สาวสาวหยิกจิกจิกแขนแสนแสนสอด | บ่าวบ่าวกอดยอดยอดชู้ดูดูหญิง | ||
| ฮักฮักเจ้าเท่าเท่าฟ้ามามาอิง | ไม่ไม่ทิ้งนิ่งนิ่งนวลอวลอวลอร | ||
| สองสองชื่นรื่นรื่นรมย์สมสมสวาท | เคียงเคียงคาดวาดวาดฝันสันติ์สรรพ์สมร | ||
| หอมหอมนักพักตร์พักตร์นวลยวนยวนวอน | รักรักร้อนศรศรกามตามตามทะลวง | ||
| วิสูตรสองไข | |||
| ---------------- | |||
| สนิทสนมชมชื่นระรื่นระรมย์ | พระชื่นพระชมสมซึ้งก็หีงก็หวง | ||
| พระนุชพระน้องต้องใจมิไล่มิลวง | จะเหนี่ยวจะหน่วงดวงเราพะเน้าพะนอ | ||
| จะนำจะนวลควรพักประจักษ์ประเจิด | ก็ล้ำก็เลิศประคองณห้องณหอ | ||
| ก็หลบก็หลีกปลีกเลี่ยงมิเพียงมิพอ | ละอ่อนละออทุกคำสำเริงสำราญ | ||
| ลุล่วงลุกาลนานเข้าเฉลาฉลวย | ก็เออก็อวยอรสุขสนุกสนาน | ||
| ละวังละเวียงเลี่ยงกิจก็ผิดก็พลาด | พระคงพระคาดควรกลับประคับประคอง | ||
| จะชักจะชวนนวลหล่ายุพายุพักตร์ | ประแจงประจักษ์สมัครเสมอเสนอสนอง | ||
| พระพี่พระนวลชวนลับก็จับก็จอง | คะไลคะลองล่องลับก็กลับก็ไกล ฯ | ||
| กลบทจตุรงคประดับ | |||
| ---------------- | |||
| กลับเมือง...แล้วแก้วยุพินยุพาพักตร์ | กลับเมือง...จักป่าวประสิทธิ์ประสาทสมัย | ||
| กลับเมือง...จักรักษ์ ประเทศประทักษ์ ไกร | กลับเมือง...ไซร้สมสวาทสวัสดิ์มี | ||
| ฮ่มขาว...เมืองเรืองฉลองเฉลิมราช | ฮ่มขาว...คาด สุขกระสันเกษมศรี | ||
| ฮ่มขาว...ชนคน พิธานพิทักษ์ดี | ฮ่มขาว...ชี้นางเสงี่ยมสง่านวล | ||
| ปรีดา...ด้วยอวยสมรสมรรถงาน | ปรีดา...หานแก้ววิสิทธิ์วิเศษหวน | ||
| ปรีดา...ชนพลทะแกล้วทกล้าควร | ปรีดา...ล้วนทุกสกุลสกลนคร ฯ | ||
| กลบทตรียมก | |||
| ---------------- | |||
| คชสาร คชศรี คชเศร้า | เพราะนางเล่า เพราะนางลี้ เพราะหนีหลอน | ||
| คิดถึงนวล ครวญถึงนาง คร่ำถึงนอน | เจ็บยิ่งตอน เจ็บยามเตรียม เจ็บยิ่งตน | ||
| หาลูกไม้ ให้ลูกมอบ หอบลูกมาก | ลูกหนีหาก หลากหนีหาย หลายหนีหน | ||
| ตกใจสม ตรมใจสุด ตรอมใจซน | หลายเดือนปน ล้วนเดือนแปลก แลกเดือนปลง | ||
| เจ้าล้มลุก จุกล้มแล้ว จักล้มลับ | รอยบุญสับ ฤาบุญสิ้น ไร้บุญสง | ||
| ขอเทพช่วย ขอทวยชี้ ขอเทพชง | กายเป็นทอง กองเป็นธง กรงเป็นธรรม | ||
| อักขระโกศล | |||
| ------------------------ | |||
| พระน้องพระนางช่างสบสุข | มิทุกข์มิทนค้นคลองขำ | ||
| ถือศีลถือสัตย์จัดแจงจำ | ยามค่ำยามคืนชื่นชิดเชย | ||
| สามีสามารถอาจองเอก | คอยเสกคอยสร้างพ่างแผกเผย | ||
| รักนวลนักนางข้างเคียงเคย | มิเลยมิเลือนเดือนดุจดาว | ||
| มีลูกมีหลานสานสืบสกุล | อบอุ่นอบอวลสรวลสืลสาว | ||
| เทวีเทวาย่ายายยาว | พบท้าวพวชบที่ชี้ชมเชย | ||
| ย้ายเลี้ยงยายแลแขควรไข | เปลไกวเปลแกว่งแห่งหาเหย | ||
| เพลงรำเพลงร้องล่องลอยเลย | หวานนักหวานเอ่ยเคยค่ำครวญ ฯ | ||
| ยายกล่อมหลาน (เพลงกล่อมเด็ก) | |||
| ------------------------ | |||
| เออ เอ่อ เอ้อ อือ อื่อ อื้อ | นอนสาหล่า แม่ใหญ่สิพานอน | ||
| นอน เอ้า นอน หลับตาแม่สิกล่อม | เจ้าบ่นอนบ่ให้กินกล้วย | ||
| แม่ไปห้วยหาปูหาปลา | แม่ไปนาจับปลาข่อใหญ่ | ||
| แม่ไปไฮ่เก็บเห็ดล่ะโงก | แม่ไปโคกเก็บเห็ดแทดเห็ดทา | ||
| กลับคืนมาแกงปล่าข่อใหญ่ | อย่าฮ้องไห่แมวเป้าแมวโพง | ||
| ฟ้าวนอนสาแมวมันมาเถิงแล้ว | อย่าสุแอ่วมันสิจกตา | ||
| เจ้านอนซ้ามันสิจกหำ | นอนยามค่ำมันสิจกก้น | ||
| เออ เอ่อ เอ้อ อือ อื่อ อื้อ | นอนสาหล่า แม่ใหญ่พานอน | ||
| แม่ไปไฮ่ได้แตงหน่วยหนา | แม่ไปนาหาของมาฝาก | ||
| ได้หมากหว่าหมากเหว่อหมากหวาย | มีอีกหลายหมากไฟหมากส่าน | ||
| สุกคาฮ้านแตงจิงแตงโม | ปาดทิโทหลายซายหลับแล้ว | ||
| ได้หน่วยแก้วพระอินทร์พระพรหม | อมนะโมพุทธโธเป็นเค้า | ||
| ขอให้เจ้าใหญ่กล้าหน้าบาน | เป็นทหารมีฤทธิ์มีเดช | ||
| ในขงเขตให้ซ่าให้ลือ | อื้อ ฮึ อือ ฮึ อื้อ ฮึ อือ ฯ | ||
| กินนรรำ | |||
| ------------------------ | |||
| O=พระหากหวนพระนวลนึกพระตรึกติด | คะนึงนิจก็คิดใคร่จะให้หวน | ||
| จะงอยเหงาจะเศร้าซมจะขมควร | เสาะสืบสวน มิรวนเรจะเหว่ไว | ||
| จะเยี่ยมยามจะถามถึงก็พึงพร้อม | พระอ้อมอ้อนพระกรกาง ก็ครางไข | ||
| ก็สามทรงก็คงคาคะลาคะไล | เสด็จได้ไสวสว่าง พะพร่างพรม | ||
| ประทับถ้ำประจำจักประทักเทิด | ก็ก่อเกิดประเสริฐสิทธิ์ ลิขิตขม | ||
| ก็คิดคุณธปุนปลอบธชอบชม | ภิรมย์รักษ์พิทักษ์ธาตุพิลาสลาน | ||
| ขมาหมายสลายโลดละโทษเทศ | เพราะหากเหตุเพราะเลศล่วงเพราะห้วงหาญ | ||
| ลุถึงทัณฑ์จะพลันเพลินจะเนิ่นนาน | ก็ทำทานประมาณไหม อภัยพลี ฯ | ||
| กลบทเลวงวางตรวจ | |||
| -------------------- | |||
| กราบกรานก่อขอขมาลาลับแล้ว | ก่องเก็จแก้วแวววับสับแสงสี | ||
| ซากศพสิ้นจินดามามวลมี | ทองถ้วนถี่มวลมากหลากเหลือแล | ||
| ขอบคุณค่าตราตรึงซึ้งทรัพย์สรรพ์ | พ่อผูกพันหากให้ใคร่ครองแข | ||
| คิดขนของทองแท่งแปลงปลอบแปร | พูนเพียบแพเรืองรุ่งมุ่งเมือเมือง | ||
| สองเสกสร้างฮ่มขาวคราวครั้งไข | รังรองไร้อริรานลานแลเหลือง | ||
| เฮือนหอฮ้านย่านยาวฮาวฮองเฮือง | ปองปุนเปลืองใจเตือนเงื่อนงดงาม | ||
| -------------------- | |||
| สิงห์โตเล่นหาง | |||
| -------------------- | |||
| สองครองเมืองเรืองรุ่งคุ้งเขตแขวง | ฮ่มขาวแกร่งเกรียงไกรใครก็ขาม | ||
| ชุมชนรักภักดีมีใจตาม | สุขสมสามโลกลือชื่อกำจร | ||
| วรจิตท้าวจ้าวราชอาจองนัก | นางหล่าอัครเทวีศรีสมร | ||
| สุขสืบสานนานเนิ่นเพลินบวร | ประชากรชื่นชมนิยมการณ์ | ||
| ตอนสุดท้ายหมายจบครบเนื้อหา | พรรณนาถ้วนครบจบตอนสาร | ||
| ขอบพระคุณอุ่นใจได้เบิกบาน | พระคุณท่านมากได้ให้พลัง | ||
| ขอขมาลาโทษโปรดอย่าขึ้ง | ล่วงเกินถึงผู้ใดในแผนผัง | ||
| เล่าผิดพลาดคาดไว้ไม่ระวัง | ลดโทสังอภัยข้อยผู้น้อยเทอญ ฯ |
สรุป
------------------------
การโพส มีหลายครั้งคือ........
นางผมหอมกลกลอนตอนที่ 1 โพสเมื่อ.....9/9/1958..... 13/78
นางผมหอมกลกลอนตอนจบ โพสเมื่อ.....13/10/1958.....2/14
บันทึกเวลาที่แต่ง......
------------------------
เริ่มแต่ง 5 กันยายน 2558 โพสครั้งแรก 9 กันยายน 2558 ครั้งสุดท้าย 13 ตุลาคม 2558
รวม 25 + 13 = 38 วัน
-----------------------
สรุปใช้ 46 กลบท 1 เพลงกล่อมลูก ความยาว 300 คำกลอน 150 บท
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น