วันนี้พูดมากหน่อยครับ | |||
๏..สองเก้ากอคอครับ | รับทราบว่าวันอาทิตย์ | ||
ยินดีอยู่เนืองนิตย์ | วันเชิดชูภาษาไทย | ||
๏..คนที่สอนพูดจา | จนรู้ว่าสื่อสิ่งไหน | ||
อยากรู้บอกออกไป | เมื่ออยากได้สื่อถึงกัน | ||
๏..พ่อแม่เรานั่นเอง | จนเราเก่งพูดสร้างสรรค์ | ||
สงสัยบ้างไหมนั่น | ใครสอนท่านพูดไทยเป็น | ||
๏..เหมือนเราทุกคนแน่ | มีพ่อแม่อย่างที่เห็น | ||
สอนพูดทุกเช้าเย็น | สี่ห้าปีพูดเก่งเกิน | ||
๏..รู้คิดรู้พูดไทย | กระทำได้น่าสรรเสริญ | ||
ไปเรียนจึงเพลิดเพลิน | ครูสอนอ่านพัฒนา | ||
๏..เขียนด้วยช่วยให้คล่อง | พี่น้องเราเก่งภาษา | ||
สื่อสารวันเวลา | เห็นคุณค่าอเนกอนันต์ | ||
๏..กินอยู่ยืนเดินนั่ง | เพราะยินฟังไทยสร้างสรรค์ | ||
พัฒนาอยู่ทุกวัน | ล้วนอาศัยสื่อคำไทย | ||
๏..เริยกร้องเรื่องอาหาร | จะรับทานขายร้านไหน | ||
พูดจารู้เรื่องไป | ค้าขายได้รู้เรื่องดี | ||
๏..เรื่องอยู่ดูสร้างบ้าน | เขาทำงานตามวิถี | ||
สื่อสารสั่งงานมี | ภาษาไทยต้องชัดคำ | ||
๏..ถึงกับร่างสัญญา | ถ้อยพาทีมิถลำ | ||
รัดกุมเมื่อกระทำ | ตามสัญญาภาษาไทย | ||
๏..ยืนเดินอยากจักสวย | ช่วยเดินแบบสอนยากไหม | ||
แนะนำสอนกันได้ | ด้วยภาษาคนเป็นครู | ||
๏..งั้นยามเข้าโรงเรียน | หัดอ่านเขียนพวกคุณหนู | ||
คนสอนให้เรียนรู้ | ภาษาไทยใช้มากมาย | ||
๏..จักสอนวิชาไหน | มิแปลกใจพูดมากหลาย | ||
คำไทยอธิบาย | มิง่ายเลยนะอาจารย์ | ||
๏..เคยไปเรียนบาลี | ตำรามีครูไขขาน | ||
พูดไทยตลอดกาล | หายากท่านพูดบาลี | ||
๏..ครุสอนคอร์สอังกฤษ | สอนลูกศิษย์ยากจักหนี | ||
คำไทยใช้มากมี | มิฉะนั้นมิรู้ความ | ||
๏..เคยเห็นท่านหลวงตา | เทศน์บาลีลองสอบถาม | ||
สวดมนต์ทุกทุกยาม | เทศน์บาลีคล่องมากมาย | ||
๏..รู้เรื่องบ้างไหมครับ | โดนท่านจับเจ็บเหลือหลาย | ||
บิดหูยินคำอ้าย...? | ดิ้นหลุดก่อนรีบหลบไกล | ||
๏..กูสวดความบาลี | มิรู้ซีสวดอะไร | ||
ท่องมาก็สวดไป | บอกมิได้มิเคยแปล | ||
๏..ภาษาที่สื่อกัน | ข้อสำคัญมุ่งหมายแท้ | ||
สื่อรู้ถึงกันแล | จักมีค่าภาษาความ | ||
๏..เราใช้ภาษาไทย | สื่อกันได้มิต้องถาม | ||
สบายมิใช้ล่าม | สื่อกันเองเก่งคนไทย | ||
๏..ขอเชิญชนในชาติ | มาประกาศด้วยกันไหม | ||
นับแต่วันนี้ไป | พัฒนาภาษากัน | ||
๏..พูดไทยแบบพัฒนา | ถ้อยภาษาเชิงสร้างสรรค์ | ||
ใจความสร้างสัมพันธ์ | ที่ดีงามเกิดแก่ใจ | ||
๏..พัฒนาภาษาเขียน | ขยันเรียนข้อสงสัย | ||
ขจัดคลายออกไป | จักก้าวหน้าชวนชื่นชม | ||
๏..พัฒนากิจกรรมอ่าน | เกณท์ควรผ่านตามเหมาะสม | ||
อ่านเก่งเขานิยม | อ่านกันมากวันเท่าใด | ||
๏..เคยบอกวันละร้อย | อ่านแล้วคอยนับถึงไหน | ||
ร้อยหน้าก็พอใจ | เกณฑ์ขั้นต่ำนี่เกณฑ์เรา | ||
๏..ขยับเกณฑ์สองร้อย | มิใช่น้อยมิขลาดเขลา | ||
สู้สู้ยากมิเบา | พออ่านครบจบตามเกณฑ์ | ||
๏..พัฒนามิเคยหยุด | สูงที่สุดตามที่เห็น | ||
พันหน้าว่ายากเย็น | ก็ผ่านได้สบายสบาย | ||
๏..วิธีโกงนิดหน่อย | เพราะคอยหาหนังสือสาย | ||
ชอบมากอ่านนิยาย | ปกชื่อเพชรพระอุมา | ||
๏..นับสี่สิบแปดเล่ม | อ่านแบบเข้มกันเชียวหนา | ||
มากกว่าสิบรอบว่า | ทุกวันนี้ยังอ่านเลย | ||
๏..อีกกำลังภายใน | ชอบถูกใจยากเปิดเผย | ||
ตาแก่อ่านตามเคย | หลายร้อยเล่มเช่าอ่านกัน | ||
๏..ผลพลอยทักษะอ่าน | เรียกชำนาญก็พอขัน | ||
เล่นอ่านมากกว่าพัน | จำนวนหน้ามากสมควร | ||
๏..สี่เล่มจบวันหนึ่ง | ถึงได้รู้อ่านมากหวน | ||
นึกถึงความหลังชวน | ขำเราบ้าอ่านจริงจริง | ||
๏..เล่าเล่นอุทาหรณ์ | เป็นแนวสอนเหล่าชายหญิง | ||
เรื่องบ้าบางเรื่องนิ่ง | ถ้ามิดีก็เลิกไป | ||
๏..บ้าอ่านและบ้าเรียน | เพียรมากมากดีไฉน | ||
ช่วยฝึกปัญญาไว | ฉลาดเชาวน์เจริญแลฯ | ||
วันเสาร์ที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2561
29 กค.วันภาษาไทย
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น