กับยายชมสวนที่เขาใหญ่
กับพี่สาวร่วมบิดามารดา ที่เขื่อนอุบลรัตน์
ลูกสาวคนเล็ก (หมู) แหลมแท่น
ลูกชายคนเดียว เหน่ง ที่แหลมแท่น
................ผมเขียนบทร้อยกรองทักทายวันต่าง ๆ มากมายจนนับไม่ถ้วน มีทั้งกาพย์ กลอน โคลงและฉันท์ เขียนบันทึกความทรงจำด้วย ทบทวนทักษะการเขียนคำร้อยกรองด้วย จนวันนี้พูดได้ว่าเขียนจน ถนัดเท่า ๆ กับร้อยแก้ว คือเขียนเล่าเรื่องเหมือนเล่าด้วยร้อยแก้วธรรมดา ๆได้ โดยไม่ต้องใช้เวลามาก มาย หนึ่งหน้ากระดาษ ไม่ถึงสามสิบนาที จบแล้ว โพสได้เลย อีกอย่างผมเขียนแบบธรรมชาติ ไม่ต้อง ใช้อารมณ์ละเมียดละมัย งานเลยแข็ง ๆ ไม่อ่อนหวาน แต่รูปแบบฉันทลักษ์ ไม่ยอมพลาด เว้นแต่หลง ลืม บันทึกทักทายประจำวันชุดนี้ จับเอามาต่อกันให้ครบ 7 วัน หมดแค่นี้ไหม มีอีกสักร้อยบทได้ สั้นบ้างยาวบ้าง ก็เอามาทำเวบบลอกให้อ่านเล่นครับ สำหรับคนชอบอ่านร้อยกรอง
ขุนทอง ศรีประจง
16 มีนาคม 2561
วันโพส
------------------------------------------------
| ทักทายกันวันจันทร์ | |||
| ยานี 11 | |||
| ๏..หยุดทักไปหลายวัน | มีกิจพลันต้องไปทำ | ||
| จากบ้านกิจกรรม | ของเพื่อนยายต้องพาไป | ||
| กลับมาก็ยังเหนื่อย | มันปวดเมื่อยมิสงสัย | ||
| ชราว่าตามวัย | เป็นแบบนี้แทบทุกคน | ||
| สวัสดีแล้วขอรับ | วันจันทร์ครับดูอีกหน | ||
| ปฏิทินบอกยุบล | ก็ชัดเจนฝากไมตรี | ||
| ขอจงเกษมสุข | นิรทุกข์เถิดน้องพี่ | ||
| เพื่อนพ้องญาติมวลมี | สุขเกษมสภาพร | ||
| ปีใหม่คุยเรื่องใหม่ | ได้สาระอุทาหรณ์ | ||
| เตือนใจได้สังวรณ์ | เป็นชาวพุทธพิสุทธิ์ใจ | ||
| หนึ่งพึงมั่นศรัทธา | ศาสดาด้วยเลือมใส | ||
| คำสอนนับถือไว้ | นับถือสงฆ์สาวกา | ||
| เอ่ยคำมั่นจากจิต | ขอใกล้ชิดศาสนา | ||
| ไตรรัตน์ขอพึ่งพา | สรณังคัจฉะวอน | ||
| ที่พึ่งคือพระพุทธ | บริสุทธธรรมสังหรณ์ | ||
| อีกสงฆ์ครบไตรตอน | ยึดที่พึ่งซาบซึ้งใจ | ||
| ปฏิบัติครบสิกขา | หนึ่งสีลามิสงสัย | ||
| ตื่นเช้าทุกวันไป | สมาทานศีลประจำ | ||
| ปฏิบัติศีลตลอด | มิถอดจิตคนเขาขำ | ||
| ช่างเขาเรากระทำ | มีศีลไว้ใจมั่งคง | ||
| สองจิตสิกขา | เจตนามิสับสน | ||
| แน่วแน่เสมอตน | ใจเข้มแข็งแรงพลัง | ||
| การเบาหรือการหนัก | จิตพร้อมพรักมิถอยหลัง | ||
| เข้มแข็งแรงดุจดัง | พลังงานเอกอนันต์ | ||
| สิกขาสามปัญญา | วิทยาที่สร้างสรรค์ | ||
| ฝึกฝนอบรมกัน | ให้พูนพัฒน์ปรัชญา | ||
| มุ่งมั่นกระทำดี | มีสามช่องทางเสาะหา | ||
| ทำทานชะโลภา | เป็นความดีควรบำเพ็ญ | ||
| ปฏิบัติศีลให้มั่น | ดีสำคัญจักคงเห็น | ||
| โทสะเบาใจเย็น | ดีที่สองสีลมัย | ||
| ดีสามคือปัญญา | ภาวนาจักสดใส | ||
| วิชชาจักเกิดได้ | โมหะคลายด้วยปัญญา | ||
| สามดีบุญทั้งนั้น | ผลอนันต์จักตามหา | ||
| ชาตินี้ผลตามมา | มีชีวิตที่ไพบูลย์ | ||
| ครอบครัวประสบสุข | นิรทุกข์ภัยเสื่อมสูญ | ||
| การงานก็จำรูญ | ชีพจำเริญสราญรมย์ | ||
| สาธุขอทุกท่าน | เกษมศานติ์สบสุขสม | ||
| เทพไทอวยอาคม | ศิริสวัสดิ์พิพัฒน์เทอญฯ | ||
| ทักกันวันอังคาร | |||
| ยานี 11 | |||
| ๏..สวัสดีวันอังคาร | จิตชื่นบานพิสุทธิ์ใส | ||
| ขอพรวอนรัตนตรัย | แลทวยเทพโปรดปรานี | ||
| ๏..ขอเพื่อนทุกรูปนาม | สบโชคยามมวลเดชศรี | ||
| มากมายบารมี | ศรีสวัสดิ์มิ่งมงคล | ||
| ๏..ร่ำรวยลาภยศศักดิ์ | ผองชนรักทุกแห่งหน | ||
| สรรเสริญทั่วสกล | เทพพรหมช่วยอำนวยพร | ||
| ๏..การงานจงก้าวหน้า | พัฒนาสโมสร | ||
| สัมฤทธิ์กิจบวร | อุดมทรัพย์แลศฤงคาร | ||
| ๏..ครอบครัวเกษมสุข | นิรทุกข์ประสบศานติ์ | ||
| ทุกชนล้วนชื่นบาน | สราญจิตสเริงรมย์ | ||
| ๏..เพื่อนเฟซโพสภาพข่าว | เป็นเรื่องราวมิเหมาะสม | ||
| ชาวพุทธเห็นแล้วตรม | แน่นในอกอยากระบาย | ||
| ๏..หลวงพี่แลหลวงตา | กราบบูชาคงกระหาย | ||
| ใคร่เรียนแต่งเครื่องคาย | ไหว้พ่อครูดูธรรมดา | ||
| ๏..พ่อครูโยมทั้งแท่ง | หลวงพี่แต่งชุดไรหนา | ||
| ครองไตรงามสง่า | กราบไหว้โยมมิสมควร | ||
| ๏..สังคมศาสนา | อาวุโสพึงสอบสวน | ||
| หนึ่งศีลเป็นกระบวน | สูงหรือต่ำเทียบกันดู | ||
| ๏..มากกว่าอาวุโส | อพิโถถามหนูหนู | ||
| พวกเขาก็ยังรู้ | ศีลพระนั้นมีมากมาย | ||
| ๏..สองร้อยยี่สิบเจ็ด | จึงสำเร็จเป็นหนึ่งสาย | ||
| ศีลสิบพวกตายาย | ต้องกราบไหว้พระแลเณร | ||
| ๏..พวกเราแค่ศีลห้า | เคร่งมากมาศีลแปดเห็น | ||
| จำศีลวันพระเกณฑ์ | เก่งมากแล้วอุบาสิกา | ||
| ๏..เทียบศีลแล้วเท่ากัน | ท่านแยกชั้นตามศึกษา | ||
| นับปีเกิดก่อนมา | อาวุโสลำดับกัน | ||
| ๏..สังคมของภิกษุ | อาวุโสท่านเสกสรรค์ | ||
| แต่เป็นพระสำคัญ | นับจากนั้นอายุคุณ | ||
| ๏..เรียกอายุพรรษา | บวชก่อนว่าควรเกื้อหนุน | ||
| อาวุโสเป็นใบบุญ | นับพรรษาย่อมเข้าใจ | ||
| ๏..ภาพข่าวศีลสองร้อย | มิใช่น้อยเหตุไฉน | ||
| กราบโยมศีลห้าไง | กระทำให้เสื่อมศรัทธา | ||
| ๏..จักอ้างเรียนอาคม | ยิ่งมิสมจะศึกษา | ||
| คำองค์ศาสดา | เรียกวิชานอกพระไตร | ||
| ๏..เวทมนต์กลคาถา | อวิชชามิสงสัย | ||
| พระเณรมิควรใกล้ | มิใช่มรรคผลนิพพาน | ||
| ๏..จักอ้างไหว้คนแก | ทีพ่อแม่เลี้ยงมานาน | ||
| ไปเยี่ยมทั้งสองท่าน | มักกราบไหว้คุณลูกชาย | ||
| ๏..ท่านไหว้เพศเป็นพระ | อริยะศีลมากหลาย | ||
| กราบได้บุญมากมาย | แต่ภาพข่าวน่าตกใจ | ||
| ๏..คนโพสเขาบอกว่า | แล้วตัวข้าจักพึ่งใคร | ||
| ก่อนพึ่งรัตนตรัย | พุทธธรรมสงฆ์มานับนาน | ||
| ๏..ใช่ครับน่าสมเพศ | ที่เกิดเหตุตามเล่าขาน | ||
| บัณฑิตเรียกคนพาล | แปลว่าอ่อนด้อยเชิงเชาวน์ | ||
| ๏..ครองผ้ากาสาวพัสตร์ | ธวัชชัยมงคลเขา | ||
| กลับทำสิ่งโง่เง่า | มิสมธงพระศาสดา | ||
| ๏..เหมือนแต่งชุดตรวจการ | เทียวขอทานสืบเสาะหา | ||
| คดโกงถูกเขาด่า | ดังคนบ้ามิเข้าที | ||
| ๏..ขอให้ถือพระไตร | นัยพระพุทธธรรมอย่าหนี | ||
| พระสงฆ์ครบหลักตรี | ขอเพียงรู้หลักที่ควร | ||
| ๏..นับถือโดยปฏิบัติ | กิจวัตรพึงสอบสวน | ||
| เหมือพ่อแม่ชักชวน | ลูกขยันทำดีงาม | ||
| ๏..เชื่อท่านหมั่นทำกิจ | จึงช่วยกิจมิต้องถาม | ||
| เรื่องดีกระทำตาม | ทำเช่นนี้เพราะเชื่อฟัง | ||
| ๏..นับถือพระไตรรัตน์ | พึงเคร่งครัดจึงจักขลัง | ||
| ศึกษาคำสอนตั้ง | ปฎิบัติแนวดำเนิน | ||
| ๏..ท่านสอนละความชั่ว | อย่าได้กลัวทำดีเกิน | ||
| ชะจิตสะอาดเพลิน | สามข้อเองจำขึ้นใจ | ||
| ๏..เชื่อท่านทำอย่างนั้น | ทุกกิจสรรค์มิสงสัย | ||
| มงคลเจริญได้ | ในทุกกิจจำรูญจำเริญ ฯ | ||
| ทักทายกันเมื่อวันพุธ | |||
| ยานี 11 | |||
| ๏..ทักกันเมื่อวันพุธ | สุพิสุทธิ์ไมตรีสรรพ์ | ||
| ส่งเอ็มส่งไลน์กัน | ต่างยึดมั่นมากไมตรี | ||
| สุขสันต์วันพุธเถิด | ประเสริฐสุขเกษมศรี | ||
| ยืนชนม์นับนานปี | อภิวัฒน์สุขภิรมย์ | ||
| ผ่องพรรณเพราพิลาศ | แลผุดผาดพิศงามสม | ||
| เพียงจันทร์ชวนชื่นชม | ศรีสวัสดิ์วัฒนา | ||
| สุขกายสบายจิต | เย็นสนิทสบหรรษา | ||
| ร่ำรวยทรัพย์เงินตรา | บารมีแผ่กำจร | ||
| ขอคุยศาสนา | นับถือมามิท้อถอน | ||
| สรณะอันบวร | ยังยึดมั่นด้วยศรัทธา | ||
| เข้าใจนับถือพุทธ | สุพิสุทธศาสดา | ||
| สอนให้สาวกา | ภิกษุภิกษุณี | ||
| สามกลุ่มอุบาสก | ก็ควรยกตรองวิถี | ||
| อุบาสิกามี | ครบสี่เหล่าแต่โบราณ | ||
| ยังมีชื่ออย่างอื่น | ตรวจสอบยืนเพียงกล่าวขาน | ||
| สงเคราะห์บริวาร | ในสี่กลุ่มพอเข้าใจ | ||
| อย่างเรียกสามเณร | ครบตามเกณท์บวชพระไป | ||
| กลุ่มภิกษุณีนัย | ก็มีได้สามเณรี | ||
| ทุกกลุ่มกำหนดให้ | ยึดถือไว้ตามวิถี | ||
| สรณคมครบตรี | ทุกประเภทแรกเข้ามา | ||
| ถัดนั้นศีลกำหนด | ถือเป็นกฏทุกกลุ่มหนา | ||
| กลุ่มแรกเพียงศีลห้า | กลุ่มศีลสิบสามเณร | ||
| กลุ่มพระสองสองเจ็ด | ยังมิเสร็จนะตาเถร | ||
| ภิกษุนีมีเกณฑ์ | สามหนึ่งหนึ่งศีลพวกนาง | ||
| สี่เหล่าบริษัท | จัดแจงได้กลุ่มที่วาง | ||
| โดยศีลที่ท่านอ้าง | แต่โบราณประเพณี | ||
| กฏสามกรรมฐาน | พึงฟังท่านสอนให้ดี | ||
| เกสาโลมาชี้ | นขาทันต์ตะโจ | ||
| เรียกปัญจกข้อ | เพียงพอเพียรดีไฉน | ||
| พื้นฐานแรกเข้าไซร้ | ท่านจักสอนให้รู้กัน | ||
| ส่วนข้อขยายอัตถ์ | ให้แจ่มชัดทุกสิ่งสรรพ์ | ||
| ยึดไตรสิกขานั้น | เป็นแนวทางใช้ทั่วไป | ||
| อยากรู้ปฏิบัติ | ที่แจ้งชัดเป็นไฉน | ||
| ปฏิบัติธรรมอย่างไร | เห็นชักชวนกันมากมาย | ||
| แนะนำพุทธประวัติ | ปฏิบัติธรรมสืบสาย | ||
| นับแต่ออกบวชคลาย | โมกขธรรมคนพูดกัน | ||
| หลายเผ่าเหล่านักบวช | บ้างก็อวดสำนักฉัน | ||
| โมกขธรรมฝึกสอนกัน | ล่วงทุกข์ได้สนใจเชิญ | ||
| เจ้าชายสิทธัตถะ | ละสมบัติมิขัดเขิน | ||
| อยากได้มากเหลือเกิน | โมกขธรรมมันยั่วยวน | ||
| ออกบวชครั้งแรกนั้น | เรื่องสำคัญคงสอบสวน | ||
| ดาบสที่เขาชวน | ไปศึกษาหาแนวทาง | ||
| อาฬารดาบส | กำหนดรู้จิตสะสาง | ||
| สมถะฌานที่อ้าง | ฝึกเรียนได้สี่ชั้นฌาน | ||
| สงบสมาบัติ | จิตวิวัฒน์พลังประสาน | ||
| ออกมามิเป็นการ | ยังฟุ้งซ่านได้ร่ำไป | ||
| ข่าวว่าอีกดาบส | อุททกะจดจำไฉน | ||
| เก่งมากกว่านี้ใย | ต้องตามหาหวังร่ำเรียน | ||
| มาถึงสำนักสอง | ตามทำนองฌานเสถียร | ||
| อรูปฌานพากเพียร | ครบแปดชั้นสัมฤทธิ์ไว | ||
| ทรงสอบสมาบัติ | จัดการทุกข์ทำไฉน | ||
| ระงับดับทันใด | ออกฌานมาเหมือนเดิมแล | ||
| สำนักสองทรงชี้ | เป็นเรื่องดีมิผันแปร | ||
| สมถกรรมฐานแท้ | เรียนเพื่อฌานเป็นสำคัญ | ||
| หาใช่แนวที่หวัง | วิโมกข์ยังมืดผกผัน | ||
| คงต้องหาอีกนั่น | ยังมิพบโมกขธรรม | ||
| สอบถามไปทั่วแคว้น | ยากนักแสนเกรงถลำ | ||
| วิเคราะห์กิจกรรม | พวกนักบวชเขาบำเพ็ญ | ||
| สนใจทรมาน | ผ่านอุกฤตเทพคงห็น | ||
| จักช่วยชี้ช่องเป็น | โมกขธรรมทางดำเนิน | ||
| เพ็ญทุกข์กริยา | กลางวนาเขตเขาเขิน | ||
| หกปีทรงจำเริญ | ยิ่งยวดนักกระทำมา | ||
| สุดท้ายก็เลิกเสีย | ทรงอ่อนเพลียสืบเสาะหา | ||
| หนทางแห่งปัญญา | ทรงใช้ฌานข่มนิวรณ์ | ||
| ทรงเห็นรูปและนาม | พระติดตามด้วยสังหรณ์ | ||
| เกิดดับทุกบทตอน | แล้วไตรลักษณ์บังเกิดมี | ||
| ภายหลังทรงเรียกว่า | วิปัสสนาญาณวิถี | ||
| ช่องทางพิเศษนี้ | อริยสัจตรัสรู้มา | ||
| ทรงสอนมวลสาวก | ล้วนหยิบยกให้ศึกษา | ||
| รูปนามใช้ปัญญา | ตรองให้เห็นอนิจจัง | ||
| เห็นทุกข์ลำดับสอง | มองต่อไปด้วยใจหวัง | ||
| ไตรลักษณ์มิหยุดยั้ง | ตัวสุดท้ายอนัตตา | ||
| กระแสอริยะ | นิพพานจะหวังได้หนา | ||
| บางคนได้โสดา | สกิทาก็หลายองค์ | ||
| อนาคาที่สาม | ยอดเยี่ยมตามที่ประสงค์ | ||
| อรหันต์คือดำรง | พระนิพพานสุดยอดจริง | ||
| สรุปการศึกษา | ศาสดาสอนชายหญิง | ||
| สมถะกรรมฐานนิ่ง | ฝึกเพื่อฌานหนทางไป | ||
| หลักสูตรพวกดาบส | กำหนดสอนนานไฉน | ||
| พระเคยเรียนจนได้ | แปดระดับสูงทีเดียว | ||
| สายสองวิปัสสนา | สอนพาให้ได้แลเหลียว | ||
| รูปนามชัดแจ้งเทียว | เห็นไตรลักษณ์มรรคดำเนิน | ||
| สุดท้ายได้ดวงตา | ลุโสดาควรเสรรเสริญ | ||
| มิหยุดยังจำเริญ | อรหันต์คือปลายทาง | ||
| นิพพานอยู่ตรงนี้ | ศึกษามีแนวอย่าวาง | ||
| ทุกสายตรงที่อ้าง | แผกจากนี้ยังห่างไกล | ||
| สงสัยหลักวิชชา | ควรศึกษาจากตรงไหน | ||
| ธรรมจักรนั่นยังไง | พระอานท์บอกเล่ามา | ||
| เป็นแนวพทธเจ้า | สอนให้เราได้ศึกษา | ||
| ปฏิบัติได้ปัญญา | เจริญธรรมตามสมควร ฯ | ||
| ทักทายกันวันพฤหัส | |||
| ยานี 11 | |||
| ๏..ทักทายพฤหัส | จิตประภัสสร์พิสุทธิ์ใส | ||
| ขอพรพระรัตน์ตรัย | ส่งถึงเพื่อนแลญาติมวล | ||
| ๏..เกษมสันต์เกษมสุข | นิรทุกข์เข็นอย่าหวน | ||
| เคราะห์ภัยอย่าก่อกวน | สงบจิตสนิทใจ | ||
| ๏..ร่ำรวยลาภสักการ | ทรัพย์ศฤงคารอสงไขย | ||
| ยศศักดิ์ก็เกริกไกร | ไผทชื่นประชาชม | ||
| ๏..การงานธุรกิจ | ผลประสิทธิ์ประเสริฐสม | ||
| มงคลเอกอุดม | ศรีสวัสดิ์วิวัฒนา | ||
| ๏..ขอคุยถึงเรื่องกรรม | ทุกกิจทำพึงศึกษา | ||
| เป็นกรรมตามตำรา | จำแนกได้สามช่องทาง | ||
| ๏..พฤติกรรมช่องทางกาย | มีมากมายลองสะสาง | ||
| ยืนเดินนั่งนอนบ้าง | กระทำกิจนานาประการ | ||
| ๏..ท่านเรียกกายกรรม | ผลกระทำก็สืบสาน | ||
| เกิดตามกรรมมินาน | เป็นวิบากเสมอกัน | ||
| ๏..อีกช่องทางวจี | สื่อกันมีมาพร้อมสรรพ์ | ||
| วจีกรรมเกิดพลัน | ยามพูดจาผลตามมา | ||
| ๏..พูดดีเป็นศรีศักดิ์ | ใครยินรักปรารถนา | ||
| เป็นมิตรเพราะพูดจา | วิบากกรรมตามทันที | ||
| ๏..ช่องสามคือมโน | กรรมอักโขตามวิถี | ||
| สุจริตสามอย่างมี | ทุจริตสามเช่นกัน | ||
| ๏..ทิฐิจุดเริ่มต้น | จนสังกัปป์ก่อเกิดสรรพ์ | ||
| มโนกรรมก็พลัน | เกิดครบถ้วนกระบวนการ | ||
| ๏..ผลเกิดแก่มโน | เป็นโลภะโทษผลพาล | ||
| โมหะโง่ดักดาน | มโนกรรมผลไม่ดี | ||
| ๏..ตรงข้ามสุจริต | มโนคิดย่อมเป็นศรี | ||
| มิโลภมิโกรธชี้ | ผลอุดมมากมงคล | ||
| ๏..ก่อกรรมมีสองกาล | อดีตผ่านมิสับสน | ||
| ปัจจุกาลทุกชน | ต่างก็รู้อยู่แก่ใจ | ||
| ๏..ส่วนกรรมอนาคต | มิปรากฏอย่าสงสัย | ||
| ยิงมิทำอันใด | เลยมิเรียกว่าเป็นกรรม | ||
| ๏..ทุกกิจทำเสร็จผ่าน | อดีตกาลนึกก็ขำ | ||
| มันตามเชคประจำ | มิยอมเว้นให้สักอัน | ||
| ๏..วิบากกรรมทำมา | มิรอช้าผลเกิดสรรพ์ | ||
| บางกิจก่อผลพลัน | บางอย่างช้าค่อยแสดง | ||
| ๏..กินข้าวอิ่มก็ผ่าน | ไปทำงานอย่างเข้มแข็ง | ||
| ผลงานเพราะความแกร่ง | ก็เสร็จได้เป็นงานงาน | ||
| ๏..บางกรรมทำเนิ่นช้า | ฉันศึกษาใคร่ขอขาน | ||
| สามปีอนุบาล | หกประถมหกมัธยม | ||
| ๏..สี่ปีมหาลัย | สิบเก้าได้นับปีสม | ||
| ปริญญาจากอุดม | หางานได้ค่อยยินดี | ||
| ๏..กระทำกรรมยาวยิ่ง | ผลเลิศจริงสมศักดิ์ศรี | ||
| วิบากกรรมที่มี | เกิดจากกรรมกระทำมา | ||
| ๏..ส่วนกรรมข้ามภพชาติ | มิบังอาจสนทนา | ||
| ลำบากอ้างอิงว่า | ผลก่อเกิดเป็นฉันใด | ||
| ๏..อยากรู้ลองศึกษา | มีตำรามากช่วยไข | ||
| ลงเปิดปิฎกไตร | มีมากมายเรื่องของกรรม | ||
| ๏..ขอจบเพียงเท่านี้ | ของจงมีสวัสดิธรรม | ||
| อายุวรรณะนำ | สุขเกษมเปรมปรีดิ์เทอญฯ | ||
| ๏..วันศุกร์ทักทายกัน | จงสุขสันต์สบหรรษา | ||
| เพื่อนฝูงญาติกา | ทุกถ้วนหน้าจงโชคดี | ||
| ๏..รวยลาภเกียรติยศศักดิ์ | ผองชนรักเกษมศรี | ||
| เริงรื่นชื่นปรีดี | สุขสวัสดิ์วิวัฒน์บวร | ||
| ๏..การงานธุรกิจ | สัมฤทธิ์สุขสโมสร | ||
| เคราะห์เข็นห่างนิวรณ์ | สงบสุขทุกคืนวัน | ||
| ๏..ยินเขาเล่าเรื่องกรรม | ปางก่อนนำเกิดพร้อมสรรพ์ | ||
| ยากดีมีจนนั้น | อดีตกรรมชักนำมา | ||
| ๏..นานแล้วเคยร่ำเรียน | ก็พากเพียรหมั่นศึกษา | ||
| หลักธรรมเพื่อนำมา | ปฏิบัติก็มากมี | ||
| ๏..เรื่องกรรมมีบัญญัติ | ค่อนข้างชัดหลายวิถี | ||
| ทบทวนอีกก็ดี | ในตำราว่าอย่างไร | ||
| ๏..กัมมังวิภัชชติ | ยทิทังสัตว์ท่านไข | ||
| ดีเลวบังเกิดได้ | ก็เพราะกรรมนั่นแหละนา | ||
| ๏..ตีความตามเคยเห็น | เป็นเพราะกรรมแต่ก่อนมา | ||
| อดีตชาติก่อนว่า | นำเกิดจนหรือมั่งมี | ||
| ๏..ตีความตามสมัย | กรรมก่อไว้ตามวิถี | ||
| ทำชั่วหรือทำดี | จักคอยชี้ทางดำเนิน | ||
| ๏..เป็นเด็กที่ขันแข็ง | แบ่งเบางานน่าสรรเสริญ | ||
| งานบ้านช่วยดีเกิน | ใฝ่ร่ำเรียนเพียรวิชา | ||
| ๏..โตขึ้นมีการงาน | เพราะเชี่ยวชาญจากศึกษา | ||
| สัมฤทธิ์ทุกกิจจา | กรรมมีมาล้วนกรรมดี | ||
| ๏..ยามเด็กก็ขี้เกียจ | มักบังเบียดชอบหลบหนี | ||
| การหนักคอยหลบลี้ | หนักมิเอาเบาละเลย | ||
| ๏..ยามเรียนมิใส่ใจ | ผ่านมาได้มิเสบย | ||
| ทำกิจการเช่นเคย | มิได้เรื่องขาดปัญญา | ||
| ๏..เพราะกรรมในชาตินี้ | ชี้ให้เห็นวิเคราะห์หา | ||
| ส่งผลเห็นทันตา | ตัวอย่างชี้มีมากมวล | ||
| ๏..กัลยาณการี | กระทำดีลองสอบสวน | ||
| กัลยาณังกระบวน | รับผลดีที่ทำมา | ||
| ๏..กรรมคือสุจริต | สิบอย่างคิดลองศึกษา | ||
| กายสามวจีว่า | นับสี่อย่างต่างถ้อยคำ | ||
| ๏..มโนมีอีกสาม | หากทำตามนี้ประจำ | ||
| เรียกกรรมดีที่ทำ | สุจริตเป็นมงคล | ||
| ๏..การงานสุจริต | พูดดีคิดมิสับสน | ||
| สามอย่างกรรมดีกล | ผลย่อมดีติดตามมา | ||
| ๏..อาชีพก็เรืองรุ่ง | สิ่งที่มุ่งแสวงหา | ||
| อาชีพพัฒนา | เลี้ยงชีพได้ไม่ขัดเคือง | ||
| ๏..สนใจใคร่ก่อกรรม | ทำแต่ดีจักรุ่งเรือง | ||
| คำปราชญ์สอนฟูเฟื่อง | ปฏิบัติศีลให้ดี | ||
| ๏..อบรมภาวนาช่วย | สามด้านด้วยตามวิถี | ||
| สิกขาศีลเกิดมี | สมาธิภาวนา | ||
| ๏..กายกรรมวจีกรรม | มโนนำจากสิกขา | ||
| กรรมดีจักเกิดมา | ทั้งสามช่องไตรทวาร | ||
| ๏..กัลยาณพลัง | มิยากหวังจักผสาน | ||
| เกิดตามมิทันนาน | ได้รับผลมงคลมวล | ||
| ๏..สาธุคุยยาวแล้ว | เรื่องราวแนวกรรมสอบสวน | ||
| ชาตินี้กรรมอยากชวน | เลือกสร้างกรรมทำด้านดี | ||
| ๏..กรรมชั่วอย่าทำเลย | เดี๋ยวเคยตัวยากหลีกหนี | ||
| ผลชั่วตามมาชี้ | ทุกข์โทษให้ไม่ดีงาม | ||
| ๏..กตัสสะนัตถิ | ปฏิการังขอถาม | ||
| กรรมทำย่อมติดตาม | แก้ไม่ได้โปรดจงจำ | ||
| ๏..ใครบอกแก้กรรมได้ | ตรองเองได้นะงามขำ | ||
| ตบเขาวานนี้กรรม | วันนี้แก้ได้หรือไร | ||
| ๏..สาธุขอจบก่อน | ทำบทตอนแค่จักไข | ||
| เรื่องกรรมประจำใจ | ในชาตินี้พึงสังวร | ||
| ๏..กรรมดีทำให้มาก | กรรมชั่วหากพึงสังหรณ์ | ||
| อย่าทำมันจักรอน | ริดโอกาสทำดีแล ฯ | ||
| ทักกันวันเสาร์ 10 มีค.61 | |||
| ยานี 11 | |||
| ๏..ทักกันเมื่อวันเสาร์ | เพราะยามเช้ามัวตื่นสาย | ||
| ขอทักมาตอนบ่าย | อากาศเย็นกำลังดี | ||
| ๏..ฟ้าครึ้มมาแต่เช้า | หลอกให้เรารอฝนนี่ | ||
| จนบ่ายยังไม่มี | ฝนซักหยดหมดอาลัย | ||
| ๏..ขอจงมีโชคลาภ | อานุภาพบุญโปรดไข | ||
| เงินทองหลั่งมาไว | อนันตทรัพย์ทับทวี | ||
| ๏..เคราะห์เข็นโรคาพาธิ | จงคลาคลาดหายห่างหนี | ||
| สุขเกษมปลื้มเปรมปรีดิ์ | ด้วยกุศลผลมากมาย | ||
| ๏..ไปงานบวชลูกหลาน | เห็นเบิกบานใจเหลือหลาย | ||
| พ่อแม่บวชลูกชาย | ปลื้มกันมากยากพรรณนา | ||
| ๏..ลงทุนบอกชาวบ้าน | เพราะจัดงานด้วยหรรษา | ||
| งานเลี้ยงด้วยปรีดา | โต๊ะจีนร้อยไม่น้อยเลย | ||
| ๏..จ่ายเขาโต๊ะพันห้า | คูณราคายากเฉลย | ||
| แสนเศษมิอยากเอ่ย | พ่อแม่สู้อยากทำบุญ | ||
| ๏..จ้างวงดนตรีใหญ่ | ทันสมัยมาเกื้อหนุน | ||
| สมโภชพวกวัยรุ่น | สนุกเต้นกันกระจาย | ||
| ๏..ฟังว่าจ้างหลายหมื่น | น่าแตกตื่นกันมิหาย | ||
| นักเต้นสาวตาลาย | จ้องอวดหุ่นอุ่นหัวใจ | ||
| ๏..งานบวชแขกชมชื่น | น่าแตกตื่นมองตรงไหน | ||
| จัดการศิวิไลซ์ | จัดยิ่งใหญ่สมราคา | ||
| ๏..ตอนเช้างานเลี้ยงพระ | กระทำขวัญพ่อนาคหนา | ||
| ทีมงานเขาจัดมา | แหล่ทำขวัญฟังเพราะเพลิน | ||
| ๏..พรรณนาแต่สนธิ | ตริแต่งความน่าสรรเสริญ | ||
| ตั้งครรภ์เจ้าจำเริญ | แม่อุ้มท้องด้วยยินดี | ||
| ๏..ถึงยากลำบากหนัก | แต่ใจรักตามวิถี | ||
| พรรณนาทุกข์ยากมี | กว่าจักคลอดพรรณนา | ||
| ๏..กุมารเจริญวัย | ให้น้ำนมให้ภักษา | ||
| เลี้ยงลูกเติบใหญ่มา | มากปัญหาแม่เผชิญ | ||
| ๏..จนถึงวันบวชนาค | ฝ่าลำบากมิขาดเขิน | ||
| ฝ่าฟันจนดำเนิน | ด้วยใจรักในบุตรา | ||
| ๏..สุดยอดได้บวชนาค | ถึงยุ่งยากแต่หรรษา. | ||
| ด้วยหวังในบุญญา | พ่อแม่อิ่มปลื้มเปรมปรีดิ์ | ||
| ๏..แห่นาคก็สนุก | ทุกผู้คนมิแหนงหนี | ||
| ร่วมกันเป็นอันดี | เสียงดนตรีก็ครื้นเครง | ||
| ๏..นักร้องระบำเต้น | สนุกเล่นตามเสียงเพลง | ||
| เวียนรอบโบสถ์นั่นเอง | ครบสามแล้วจึงขึ้นไป | ||
| ๏..หลวงพ่อรอก่อนแล้ว | นั่งเรียงแถวห่างแค่ไหน | ||
| หัตถบาสพระจำไว้ | ระยะห่างจึงจักควร | ||
| ๏..ต่อไปเรื่องการบวช | พระท่านสวดตามกระสวน | ||
| นั่งดูเงียบจึงควร | อย่ารบกวนสังฆกรรม | ||
| ๏..ขั้นแรกมอบผ้าไตร | มอบให้ท่านพระผู้นำ | ||
| ท่านสั่งให้กระทำ | ครองผ้านุ่งน่าเอ็นดู | ||
| ๏..ต่อไปบรรพชา | นั่งตรงหน้าท่านพระครู | ||
| กล่าวขอบวชท่านรู้ | สามเณรใหม่กระทำตาม | ||
| ๏..ศีลสิบรับเรียบร้อย | เป็นเณรน้อยดูงดงาม | ||
| ต่อไปบวชพระนาม | คำบาลีตั้งฉายา | ||
| ๏..ขออุปสมบท | กำหนดกล่าวคำขานหนา | ||
| ขอต่ออุปัชฌาย์ | เป็นบาลีท่องจนจำ | ||
| ๏..จากนั้นกิจของสงฆ์ | เมื่อครบองค์มีสวดนำ | ||
| ซักถามนาคด้วยคำ | ตามบัญญัติพระวินัย | ||
| ๏..สมบัติครบผู้บวช | พระท่านสวดถามสิ่งไหน | ||
| นัตถิตอบมิได้ | อามะใช้รับว่ามี | ||
| ๏..ถูกต้องสังฆกรรม | ทำถูกต้องตามวิถี | ||
| บวชเสร็จเป็นพระดี | ต่อไปมีศีลวินัย | ||
| ๏..หน้าที่แสวงบุญ | ตอบแทนคุณมิสงสัย | ||
| พ่อแม่ทุ่มทุนไป | นับหมื่นแสนแทนให้พอ | ||
| ๏..แถมต้องย้อนหนหลัง | มาแต่ครั้งแรกเกิดหนอ | ||
| บายศรีนาคอย่าท้อ | เล่าละเอียดศึกษาดู | ||
| ๏..บุญกริยาสามประการ | จะหวังทานน่าอดสู | ||
| เงินทองใครก็รู้ | พระยากจนขอเขากิน | ||
| ๏..ทานมัยลำบากนัก | เป็นพระมักขาดทรัพย์สิน | ||
| ขัดสนเป็นอาจิณ | ธรรมทานก็ยากเย็น | ||
| ๏..จักสอนใครกันเล่า | บวชใหม่เขลาใครก็เห็น | ||
| สอนธรรมมิใคร่เป็น | ทำไฉนจะได้บุญ | ||
| ๏..ลองดูสีลมัย | ค่อยโล่งใจพลังหนุน | ||
| สองร้อยยี่สิบคุณ | เศษอีกเจ็ดมีมากมาย | ||
| ๏..ต้องรีบศึกษาแล้ว | ใจผ่องแผ้วสืบเสาะสาย | ||
| รักษ์ศีลทั้งใจกาย | ต้องมาดมั่นหมั่นทำบุญ | ||
| ๏..อีกเรื่องกรรมฐาน | หลวงพ่อท่านเคยเกื้อหนุน | ||
| ตจปัญจคุณ | วันแรกบวชบอกชัดเจน | ||
| ๏..เกสาโลมานั่น | นขามันที่มองเห็น | ||
| ทันตาตโจเป็น | ของมิงามจงพิจารณ์ | ||
| ๏..ทำวัตรและสวดมนต์ | พึงท่องบ่นจนไขขาน | ||
| สวดได้ทุกวันวาร | แผ่ส่วนบุญคุณเมตตา | ||
| ๏..มากจริงบุญวิถี | ขอเพียงมีจิตใฝ่หา | ||
| สั่งสมมากบุญญา | ศรีสวัสดิ์มิ่งมงคล | ||
| ๏..สำรวมธรรมวินัย | จิตผ่องใสมิสับสน | ||
| ปณิธานบวชแห่งตน | มากคุณค่าน่าชื่นชม | ||
| ๏..สาธุโมทนา | บวชมีค่ามากเหมาะสม | ||
| มากบุญเกิดนิยม | เพราะรู้แหล่งกิจกระทำ | ||
| ๏..ยุติเพียงเท่านี้ | บวชวิถีบุญน้อมนำ | ||
| มากมายแหล่งบุญกรรม | เลือกถูกต้องบุญมากแล ฯ | ||
| ทักกันวันอาทิตย์ | |||
| ยานี 11 | |||
| ๏..ทักทายวันอาทิตย์ | วันหยุดจิตเจิดแจ่มใส | ||
| ขอพรจากรัตนตรัย | ส่งถึงมิตรแลญาติมวล | ||
| ๏..อายุวัณโณด้วย | สุขังช่วยอย่าผันผวน | ||
| พลังครบกระบวน | จัตตาโรวิวัฒนา | ||
| ๏..ทุกพรพึงจำเริญ | อย่าขาดเกินสบหรรษา | ||
| ไตรรัตน์แลเทพา | เอื้ออำนวยด้วยปรานี | ||
| ๏..ข่าวแจ้งฝนจะตก | แลฟ้ารกปุยเมฆสี | ||
| ทึบทึมคล้ายจักมี | ฝนจริงจริงแน่หรือไร | ||
| ๏..จนสายเที่ยงบ่ายแล้ว | ยังคลาดแคล้วอยู่สงสัย | ||
| สายฝนลืมหรือไม่ | ยังมิเห็นฟ้าแปรปรวน | ||
| ๏..มองฟ้ายังมืดครึ้ม | เมฆทึบทึมมานึกหวน | ||
| ง่วงเหงาอากาศชวน | ให้อยากหลับสบายสบาย | ||
| ๏..สามโมงเย็นแล้วนี่ | หมอกมืดมีมิจางหาย | ||
| เห็นแสงแดดระบาย | ทาบเมฆขาวสกาวงาม | ||
| ๏..กางเขนแลกระจิบ | กระซิบกันมันคงถาม | ||
| กระหายนักไปตาม | ตาช่วยหน่อยหิวน้ำจัง | ||
| ๏..บินมาเกาะสายยาง | ข้างตาเล่นเฟซด้านหลัง | ||
| จิ๊บจิ๊บส่งเสียงดัง | มีนกเขาสามสี่ตัว | ||
| ๏..ลุกไปหยิบสายน้ำ | ฉีดให้ซ้ำน่าชวนหัว | ||
| นกบ้ามันมิกลัว | โฉบเล่นน้ำคงฉ่ำเย็น | ||
| ๏..น้ำขังหลายกระถาง | เหมือนกับอ่างมีน้ำเห็น | ||
| พวกนกบินมาเล่น | คงคลายร้อนตามชอบใจ | ||
| ๏..สักครู่เสียงแตกฮือ | บินกระพือแปลกสงสัย | ||
| ก็คงจักมีภัย | ตกใจตื่นหนีเร็วพลัน | ||
| ๏..บินเกาะตามกิ่งไม้ | ชักสงสัยแอบมองนั่น | ||
| ตัวเหี้ยสองตัวมัน | มากินน้ำนกตื่นกลัว | ||
| ๏..ผ่านไปได้สักครู่ | กลับมาดูก็นึกหัว | ||
| คงอื่มทั้งสองตัว | มิรุ้หายไปหนใด | ||
| ๏..ตานี้ก็พวกนก | วกกลับมามิสงสัย | ||
| รำคาญเลยลงไป | วางสามอ่างยืมหมามัน | ||
| ๏..ใส่น้ำให้เต็มที่ | พวกเองมีไปบอกกัน | ||
| ชวนมามีน้ำนั่น | จะกินดื่มตามสบาย | ||
| ๏..กลับมานั่งดูเฟซ | มิสังเกตนึกว่าหาย | ||
| มันมากันมากมาย | สนุกเขานกมากมี | ||
| ๏..เจ้านั่นมันนกจาบ | คาบอะไรบินหลบหนี | ||
| เสียงดังนกจิบซี | จิ๊บจิ๊บจิ๊บรีบอะไร | ||
| ๏..ปลอดปลอดปลอดแล้วลูก | ถูกของมันโล่งแลไหน | ||
| มิมีนกอันใด | ลูกนกปรอดบินลงมา | ||
| ๏..สองตัวยังละอ่อน | แม่บินว่อนคุ้มกันหนา | ||
| ส่งเสียงปรอดปรอดว่า | เลยรู้ได้ตามคุ้มกัน | ||
| ๏..มินานก็เงียบเสียง | แอบมองเมียงหายพร้อมสรรพ์ | ||
| อิ่มน้ำจากไปพลัน | เขาชวามามากมาย | ||
| ๏..มันบินจากตึกใหญ่ | ที่อยู่ใกล้บ้านตอนสาย | ||
| เก็บเศษข้าวประปราย | ตามลานบ้านถูกใจมัน | ||
| ๏..บางทีนกพิราบ | นกเอี้ยงทราบมาด้วยกัน | ||
| จิบจอกร้องเพราะนั่น | ฟังแล้วเพลินเจริญใจ | ||
| ๏.วันนี้เรื่องเบาเบา | เล่าเล่นเล่นเป็นไฉน | ||
| เรื่องยากลำบากใจ | ตั้งหลักก่อนตอนต่อไป |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น